Δεν είναι η μητρότητα που πάει πίσω την καριέρα μιας γυναίκας. Οι άντρες είναι

Ένας από τους πιο γνωστούς σύγχρονους μύθους για τη μητρότητα είναι ότι ένα παιδί μπορεί να βλάψει την καριέρα μιας γυναίκας. Οι γυναίκες υποστηρίζουν ότι είναι αναγκασμένες να επιλέξουν ανάμεσα στην καριέρα ή το παιδί αλλιώς όλη η υπόλοιπη ζωή τους θα περάσει «ακροβατώντας» ανάμεσα σε δύο δύσκολα καθήκοντα, στα οποία δεν θα καταφέρουν να είναι επαρκείς.

Στην πραγματικότητα δεν είναι η μητρότητα πού «εκτροχιάζει» τη σταδιοδρομία των γυναικών και τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, αλλά οι άντρες που αρνούνται να κάνουν μία πιο δίκαιη μοιρασιά.

Αν οι άντρες έκαναν τις μισές δουλειές από αυτές που κάνουν καθημερινά οι γυναίκες, τότε η καριέρα τους θα εκτοξεύονταν στα ύψη. Για να το καταφέρουν όμως αυτό, πρέπει να σταματήσουμε να μιλάμε για ισορροπία/«ακροβασία» ανάμεσα στην εργασία και τη μητρότητα και να μιλήσουμε για το πώς η αμέλεια των ανδρών καθιστά δύσκολη την επιτυχία μιας γυναίκας.

Σίγουρα τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν που άντρας και ανατροφή παιδιού ήταν δύο έννοιες ασύμβατες. Πλέον οι μπαμπάδες αφιερώνουν αρκετές ώρες στη φροντίδα των παιδιών τους, σχεδόν το τριπλάσιο απ’ ότι οι μπαμπάδες το 1965.

Το ότι κάνουν περισσότερα δεν σημαίνει ότι κάνουν αρκετά. Παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί, το βάρος της ανατροφής και φροντίδας των παιδιών εξακολουθεί να πέφτει στους ώμους των μαμάδων, οι οποίες ξοδεύουν σχεδόν τον τριπλάσιο χρόνο απ’ ότι οι άντρες. Δεν μιλάμε μόνο για «τα κρατάω όσο λείπει ο μπαμπάς τους» ή «να τους μαγειρέψω να φάνε, να τους πάρω καινούργια ρούχα, παπούτσια». Οι μαμάδες αφιερώνονται ολοκληρωτικά στα παιδιά τους για να τα βοηθήσουν να αναπτυχθούν και νοητικά εκτός από σωματικά. Δίνουν στα παιδιά τους ό, τι έχουν και δεν έχουν και γνωρίζουν τα πάντα γι’ αυτά. Εσύ πόσους μπαμπάδες γνωρίζεις που ξέρουν να σου πουν τι νούμερο παπούτσι φοράει το παιδί τους;

Όλες αυτές οι φαινομενικά ασήμαντες πληροφορίες αφορούν αποκλειστικά τις μαμάδες και σπάνια μιλάμε για τον αντίκτυπο που έχουν στην επαγγελματική τους ζωή. Σκέψου το εξής: αν μία μητέρα αντί να γεμίζει το μυαλό της με υποχρεώσεις, ψώνια, γιατρούς, δουλειές, είχε διαθέσιμο χρόνο για δημιουργική σκέψη σχετικά με τη δουλειά της; Αυτό θα αποτελούσε μεγάλο προνόμιο και θα έδινε στην καριέρα της την ώθηση που απαιτείται.

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι μπαμπάδες εξακολουθούν να έχουν πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο απ’ ότι οι μητέρες διότι εκείνες – ακόμα και αν βρουν – συνήθως τον αφιερώνουν στις δουλειές που έχουν αφήσει στη μέση ή στα παιδιά τους παίζοντας παιχνίδια, διαβάζοντας παραμύθια ή κάνοντας άλλες εποικοδομητικές δραστηριότητες σε αντίθεση με τους μπαμπάδες που χρησιμοποιούν το χρόνο τους για χόμπι και χαλάρωση. Το ίδιο ισχύει και για τη σταδιοδρομία τους: Οι μπαμπάδες έχουν περισσότερο δημιουργικό χρόνο άρα αποδίδουν καλύτερα στην εργασία τους.

Φυσικά ας μην παραβλέπουμε και το γεγονός ότι πολλά αφεντικά δεν επιθυμούν για υπαλλήλους τους γυναίκες που είναι μαμάδες λόγω των υποχρεώσεών τους. Μία μητέρα έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες να προσληφθεί σε σχέση με μία γυναίκα που δεν έχει παιδιά και οι μισθοί συνήθως που λαμβάνουν είναι μισθοί πείνας. Μελέτη που έγινε το 2007 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μισθολογικό χάσμα αποδίδεται σχεδόν εξολοκλήρου στη μητρότητα σε αντίθεση με τους άντρες-γονείς που κερδίζουν περισσότερα χρήματα. Οι ατομικές και διαρθρωτικές διακρίσεις εις βάρος των μαμάδων παραμένουν και αυτό αποτελεί μεγάλο φάουλ με δεδομένο ότι οι γυναίκες είναι ικανότατες και μορφωμένες άρα μπορούν να αποδώσουν τα μέγιστα στην εργασία τους.

Παρόλο που οι διακρίσεις είναι γνωστές και παραδεκτές απ’ όλους, μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάτι για να αλλάξει αυτό. Οι άντρες εξακολουθούν να είναι πιο τυχεροί και ανέμελοι σε αντίθεση με τις γυναίκες που και υποχρεωμένες είναι να φροντίζουν για όλα και έχουν και μία δουλειά να τρέξουν με αντίξοες συχνά συνθήκες.

Δεν είναι κακό να βάλουν και οι άντρες λίγο το χεράκι τους. Δεν είναι υποχρέωση μόνο της μητέρας να θυμάται τι νούμερο παπούτσι φοράει το παιδί της, τι νούμερο φοράει στα ρούχα, αν χρειάζεται καινούργια παπούτσια ή αν πρέπει να κάνει την εργασία του για το σχολείο. Δεν είναι πάντοτε διασκεδαστικό να κόβεις τα νύχια ενός παιδιού, να αλλάζεις την πάνα ενός μωρού, να λούζεις ή να χτενίζεις την κόρη σου που έχει σγουρά μαλλιά.

Είθισται οι γυναίκες να ασχολούνται περισσότερο με όλα αυτά όχι γιατί το διασκεδάζουν ή το χαίρονται, αλλά επειδή οι άντρες τους δεν ασχολούνται. Υπάρχουν γυναίκες που αν περίμεναν από τους άντρες τους να βάλουν ένα χεράκι σε όλα αυτά, τα παιδιά θα πήγαιναν σχολείο αχτένιστα, με μακριά, βρώμικα νύχια και ρούχα που θα τα στένευαν στον καβάλο.

Οι άντρες πρέπει να σταματήσουν να πιστεύουν ότι οι γυναίκες έχουν αναλάβει τη φροντίδα ενός παιδιού επειδή το θέλουν. Είναι επειδή δεν βρίσκουν άντρες πρόθυμους να το κάνουν. Γι’ αυτό το λόγο ας σταματήσουμε να λέμε ότι είναι η μητρότητα που μπαίνει εμπόδιο στην καριέρα μιας γυναίκας. Δεν είναι η ανατροφή ενός παιδιού που εμποδίζει την πρόοδο και την εξέλιξη στην εργασία. Είναι οι άντρες που πιστεύουν ότι μπορούν να τα έχουν όλα με το λιγότερο δυνατό κόπο.

Πηγή: medium.com