Μεγαλώνοντας έναν σούπερ-ήρωα!!

Είμαι καθαρά μια ξετρελαμένη μαμά ενός 6χρονου παρά κάτι αγοριού.

Μένουμε σε ένα μικρό διαμέρισμα, διαμορφωμένο σε μυστική κρυψώνα φωλιά ενός  σούπερ ήρωα.Εσύ βέβαια,  όταν θα μας επισκεφτείς δεν θα το καταλάβεις. Θα δεις τον καναπέ και θα το θεωρήσεις καθιστικό. Δεν ξέρεις όμως. Κάθε πράγμα, κάθε έπιπλο είναι ένα μυστικό όπλο. Είναι μια καμουφλάζ αυτό γιατί έχει μια σούπερ δύναμη. Κρύβει μια ιστορία.

Πότε το σπίτι μας φιλοξενεί τον Spiderman, πότε είναι η σπηλιά που σώθηκε ο Wolverine, άλλες φορές είναι το εργαστήριο που κάνει πειράματα ο Hulk.

Το χαλί μας είναι ιπτάμενο μαγικό, του Αλλαντίν και φυσικά η μανούλα είναι η Τζασμίν. Και φοράμε τούλια. Και φοράμε μπέρτες για να γίνουμε Μπάτμαν. Και το κάθε τι είναι παιχνίδι.

Ακόμα και την ώρα της μαγειρικής φτιάχνουμε μπισκότα και κουλουράκια με μαγικές ιδιότητες. Τα τρως και πετάς ιστό. Και τα διακοσμούμε, και τα ζωγραφίζουμε. Και τα κεικ, τα κόβουμε σε σχήμα αράχνης ή τα βάζουμε ματάκια.

Ακόμα και οι φακές και το σπανακόρυζο είναι μέρος του παιχνιδιού. Ευτυχώς δηλαδή γιατί αλλιώς δεν τα έτρωγε. Το σπανάκι είναι πράσινο γιατί είναι το φαί που τρώει ο πράσινος Hulk. Τις φακές τις τρώει ο Wolverine για να μην σπάνε τα νύχια του. Και έτσι τα τρώμε όλα.

Όλα ένα παιχνίδι. Δεν υπάρχει διάλειμμα. Θες να χαλαρώσεις. Αλλά πώς να γίνει όταν στην γωνία καραδοκούν άλλοι σούπερ κακοί ήρωες έτοιμοι για πόλεμο και πανικό.

Και ξετρελαίνεται με πράγματα που τα έχεις για πέταμα. Τα ενώνει και δημιουργεί. Όπλα! Κάστρα, άμυνα. Και μιλάει μόνος του ή με τις φιγούρες που παίζει φτιάχνοντας ιστορίες. Και ξαφνικά κάτι σπάει, κάτι πέφτει και αρχίζουν οι φωνές και τα κλάματα. Μην ξεχνάτε. Είναι σούπερ ήρωας αλλά είναι 6 χρονών. Επιτρέπεται να κλαίει, λέει, όταν χαλάνε τα παιχνίδια του.

Και έτσι…..Μεγαλώνεις αγόρι.  Και μαθαίνεις. Τον ρόλο σου. Την θέση σου. Πρέπει να είσαι έτοιμη για όλα. Να έχεις πάντα μια μπέρτα ή ένα μαγικό ραβδί στην τσάντα σου ή κάπου πρόχειρο. Μια δεύτερη σούπερ «αλλαξιά». Μια ξεχασμένη φιγούρα ή ένα αυτοκινητάκι για παν ενδεχόμενο. Στην δικιά μου την τσάντα, εκεί που πάντα έβαζα τα κραγιόν, την σκιά ματιών, τη μάσκαρα και το μολύβι για να μην χρειαστεί να φρεσκαριστώ όταν ήμουν έξω, τώρα βρίσκεις 2 αυτοκίνητα σκουλήκια, 2 μικρούς δράκους και 2 φιγούρες.

Και όταν οι μαγικές σούπερ δυνάμεις ηρεμούν, να είσαι σε θέση για μια σούπερ αγκαλιά, ένα σούπερ φιλί, έναν χορό του δράκου πολεμιστή.

Και πάντα να θυμάσαι ότι η άλφα βήτα και τα γραμματάκια που μαθαίνουν είναι πολύ πιο όμορφα για αυτούς και πιο εύκολα όταν Δ = δράκος και όχι δέντρο, Κ= κουλουράκια, Β= βάλτος, Π= παιχνίδι

Υπάρχουν βέβαια και οι στιγμές που θέλει να αλλάξει το Π= παιχνίδι με πορδή και του φαίνεται τόσο μα τόσο αστείο και άλλες παρόμοιες λέξεις που τον κάνουν να γελάει με τις ώρες και να τις λέει και να τις ξαναλέει. Και να το βλέπεις να μην μπορεί να σταματήσει από τα γέλια με τέτοιου είδους λέξεις.

Και να λες ότι μεγαλώνω ένα αγόρι, που από την μια είναι μικρούλης και μωρό και θέλει αγκαλιές και σε δευτερόλεπτα μεταμορφώνεται σε μεγάλο με τεράστια όρεξη να μάθει, να συμμετέχει, να βοηθήσει. Ένα παιδί που σου έχει αλλάξει όλη σου την καθημερινότητα, όλη σου την ζωή. Και υπάρχουν στιγμές που λες «μα που την βρίσκει τόση ενέργεια; Δεν υπάρχει ένα κουμπί να του βγάλω για λίγο τις μπαταρίες;»

Και σε δευτερόλεπτα βλέπεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη και έχεις μαύρα ζωγραφισμένα μουστάκια και ένα μάτι κλειστό, γιατί του έλειπε ο πειρατής Μαυρογένης για να  πολεμήσει. Και είσαι με το καλοκαιρινό κοντό κολάν και τις μπότες γιατί έτσι ντύνονται οι πειρατές. Και με την σπάτουλα της κουζίνας γιατί «το δεύτερο σπαθί έσπασε και το ρίξαμε στην ανακύκλωση, δεν θυμάσαι μανούλα;»

Και αφού τον κάνεις μπάνιο και αρχίσει η διαδικασία του ύπνου, γάλα, πιτζάμες, φιλί και καληνύχτα, τον παρατηρείς και βλέπεις ένα αγγελούδι που κοιμάται. Ότι πιο όμορφο έχεις αντικρύσει στην ζωή σου. Χαμογελάς και πας να ξεβάψεις τα μουστάκια σου και να χαλαρώσεις επιτέλους γιατί νύχτωσε…

Μήδεια

*Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου είναι τυχαία και δεν απεικονίζει τα πραγματικά πρόσωπα.