Αυτά ήταν τα Χριστούγεννά μου πρίν χάσω τον άντρα μου…

Πάντα τα Χριστούγεννα έχουν μια νοσταλγία. Θέλεις ο καιρός, θέλεις το γιορτινό κλίμα που υπάρχει παντού, τα λαμπιόνια που αναβοσβήνουν συνεχώς σε κάθε σπίτι, μαγαζί και δρόμο, σε κάνουν να ξεστρατίζει το μυαλό σου. Σε γυρνά στα περασμένα.

Σου θυμίζει παλιές γιορτές, σπίτια γεμάτα κόσμο, γεμάτα φώτα, δώρα, γλυκά. Σπίτια που είχαν …πολλά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να περιγράψω τα  Χριστούγεννα πριν τον θάνατο του άντρα μου. Πάντα όταν τα φέρνω στο μυαλό μου, με γυρνάνε σε ένα σπίτι κατάφωτο με ένα μεγάλο δέντρο, γλυκά φτιαγμένα από τα χεράκια μου, και παιδικά γέλια. Αθώα παιδικά γέλια. Η μεγάλη μου νεράιδα να γυρνά στο σπίτι με τον αέρα του «εγώ κάνω κουμάντο» και το μικρό το νεραιδάκι μου να τρέχει από πίσω της, με το στραβοφορεμένο παντελόνι και την καταλιγδιασμένη μπλούζα του. Αυτά ήταν τα Χριστούγεννά μου!

Δεν ξέρω πότε- και αν ποτέ θα καταφέρω να ξεπεράσω αυτές τις εικόνες. Δεν ξέρω αν κάποια στιγμή με αφήσει αυτή η πίκρα. Πάντα όμως αυτές τις ημέρες η ματιά μου μένει περισσότερο πάνω στα παιδιά μου. Με το βλέμμα μου προσπαθώ να τα χαϊδέψω περισσότερο, να τους μιλήσω για τα περασμένα Χριστούγεννα, να τους πω τι θα έκανε ο μπαμπάς τους αν ήταν ακόμα μαζί μας. Σίγουρα όλα αυτά με πονάνε πολύ.

Ο χρόνος όλα τα γιατρεύει, αλλά μερικές πληγές αιμορραγούν συνεχώς, γιατί όσο χρόνος να περάσει δεν θα επουλωθούν τελείως. Και δεν πρόκειται να γίνει αυτό, γιατί ένα μαχαίρι έκοψε το δρόμο μας. Ο καρκίνος μπήκε στην μέση της διαδρομής μας και μας έκοψε. Δεν καταφέραμε να κάνουμε μαζί όλα όσα ονειρευτήκαμε, δεν καταφέραμε να κουραστούμε από την παρουσία ο ενός του άλλου.

Όμως δεν μπορώ να αφήσω τα Χριστούγεννα να περάσουν μέσα στην ακεφιά. Δεν έχω αυτό το δικαίωμα, γιατί έχω δυο μικρά νεραιδάκια που με χρειάζονται. Και χρειάζονται μια μαμά γερή, υγιής και πάνω από όλα δυνατή, να αντιμετωπίσει ότι της τύχει!

Όταν τα κοιτώ μπορεί να σκέφτομαι τα περασμένα, αλλά σκέφτομαι ότι είναι γερά και ότι.. είμαι ακόμα μαζί τους. Δεν έχω κανένα δικαίωμα να τους στερήσω τίποτα, από όλα όσα θα λάβουν μέσα από την καρδιά μου. Μπορεί να  μη μπορώ πραγματικά να τους πάρω ότι θέλουν, μιας και τις περισσότερες φορές μιλά η παιδική υπερβολή τους, αλλά έχω μια καρδιά γεμάτη απέραντη αγάπη, έχω μια αγκαλιά που μπορεί να τα ζεστάνει, έχω μια φωνή που μπορεί να διαβάσει παραμύθια και να τραγουδήσει κακόφωνα.

Ξέρω ότι για εμάς τους μονογονείς οι γιορτές είναι δύσκολες. Τα έξοδα είναι πολλά, οι ώρες που δουλεύουμε πολλές, οι δυσκολίες ακόμα περισσότερες και μερικές φορές φαντάζουν τεράστιες. Και γράφω «φαντάζουν» γιατί αν κάτσουμε και αναλογιστούμε ότι έχουμε το υπέρτατο αγαθό, την υγεία μας, έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε τα πάντα. Άμα γνωρίσεις τον θάνατο, αν το συναναστρέφεσαι πολύ καιρό, μαθαίνεις να ζεις την κάθε στιγμή. Γιατί όλες αυτές οι μικρές στιγμές φτιάχνουν την ζωή μας!

Δεν έχω σκοπό να σας ωραιοποιήσω την  κατάσταση, αλλά επειδή πάντα θα υπάρχουν προβλήματα και επειδή τα παιδιά μας δεν θα είναι πάντα μικρά, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποια μικρά πράγματα που θα κάνουν τα Χριστούγεννα ξεχωριστά.

Όλες οι οικογένειες έχουν τις δικές τους παραδόσεις, ας φτιάξουμε και εμείς τις δικές μας κομμένες στα μέτρα μας:

• Ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο με δικά μας στολίδια, από χαρτί, από ύφασμα, από ζύμη. (Τα φτιάχνουμε από τις αρχές Δεκεμβρίου και συνεχίζουμε ακάθεκτοι όλες τις διακοπές. Στο τέλος το δέντρο μας είναι παραφορτωμένο!)
• Το διάβασμα του αγαπημένου μας χριστουγεννιάτικου παραμυθιού, σφιχταγκαλιασμένοι! (Στιγμή απόλυτης ηρεμίας!)
• Την αγαπημένη μας ταινία με μόνη συντροφιά τα τρεμάμενα φωτάκια και τις κουβέρτες μας. (Στιγμή για ύπνο!)
• Τον διαγωνισμό για το «πιο ωραία στολισμένο μπαλκόνι» και για το «πιο κιτσάτο στολισμένο μπαλκόνι». (Δεν φαντάζεστε τι γέλια κάνουμε κάθε φορά!)
• Η καθιερωμένη βόλτα στην γιορτινά στολισμένη πόλη. Παίρνω τα παιδιά μου από το χέρι και περπατάμε. Κοιτάμε βιτρίνες, σχολιάζουμε, λέμε τι μας αρέσει και τι θα θέλαμε να φέρει ο Άγιος Βασίλης. Αυτό που μπορώ να πω, είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις φουσκωμένο πορτοφόλι για να κατέβεις στην αγορά. Αν εσύ είσαι αποφασισμένη να περάσεις καλά, χωρίς να αγοράσεις το παραμικρό ή αν δεν νοιώθεις τύψεις που δεν μπορείς να αγοράσεις στα παιδιά σου κάτι που βλέπουν, τότε σίγουρα θα περάσετε καλά.
• Η βόλτα και το παιχνίδι στο πάρκο.
• Κάποια θεατρική παράσταση που μπορούμε να παρακολουθήσουμε όλοι μαζί. Υπάρχουν θεατρικές δωρεάν παραστάσεις πραγματικά διαμάντια.

Αυτές είναι οι δικές μας παραδόσεις, πράγματα που προσπαθώ να κάνω για να έχουν τα Χριστούγεννα μια διαφορετική νότα. Δεν έχω την δυνατότητά να τους προσφέρω πολλά υλικά αγαθά, δεν τα χρειάζονται άλλωστε, αλλά ότι άλλο κατεβάσει το μυαλό μου και περνά από το χέρι μου, το έχουνε.

Αυτά τα Χριστούγεννα εύχομαι ολόψυχα σε όλους τους μονογονείς εκεί έξω υγεία! Μόνο αυτό χρειαζόμαστε για να είμαστε καλά. Αν έχουμε υγεία, θα παλέψουμε για όλα τα άλλα! Αφήστε την κούραση σας, τα άγχη σας, τις δουλειές του σπιτιού στην άκρη. Αυτά δεν τελειώνουν ποτέ. Οι γιορτές περνούν όμως πολύ γρήγορα και τα παιδιά μας μεγαλώνουνε ακόμα πιο γρήγορα. Ας τους χαρίσουμε μέρες γεμάτες χαμόγελα.

Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το 2015!

Εδώ μπορείς να διαβάσεις όλα τα άρθρα της “Κάρμα”ενώ η κεντρική φωτογραφία του άρθρου είναι τυχαία και δεν απεικονίζει τα πραγματικά πρόσωπα.

Αν σου άρεσε αυτό το άρθρο, συμπλήρωσε την ηλεκτρονική σου διεύθυνση για να λαμβάνεις περισσότερα, στο email σου!