Υπάρχουν οι μονογονείς, υπάρχουν και αυτοί που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι

Είμαι σίγουρη ότι όλοι οι χωρισμένοι άντρες και γυναίκες αποκαλούν τους εαυτούς τους μονογονείς. Είτε είναι κάποιος που βλέπει τα παιδιά του κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο για λίγες ώρες ή ένα άτομο που βλέπει τα παιδιά του κάθε μέρα (χωρίς διάλειμμα και χωρίς βοήθεια από τον/ την πρώην) ή κάποιον ενδιάμεσο, όλοι θα πουν το ίδιο, “Είμαι μονογονέας.”

Ο μονογονέας, κατά τη γνώμη μου είναι μια μαμά εντελώς μόνη ή ένας μπαμπάς εντελώς μόνος ή κάποιος που έχει χηρέψει. Αυτό σημαίνει ότι όταν είστε με τα παιδιά σας (όσο χρόνο θα είστε) είστε υπεύθυνοι για αυτά. Αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που θα σηκωθούν και θα ετοιμαστούν για το σχολείο, θα χρειαστεί να τα ταΐσετε, να φροντίσετε τις πληγές από το παιχνίδι τους να ακούσετε τα προβλήματα τους, να τους δώσετε αξίες , υγιεινές συνήθειες και να τα βοηθήσετε να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος.

Όταν είστε μονογονέας, είστε μόνοι κατά τη διάρκεια του γονεϊκού σας ρόλου. Δεν υπάρχει κανένας σύντροφος εκεί για να ισορροπήσει τα πράγματα, να ζητήσετε συμβουλές για το πως να χειριστείτε διάφορα θέματα, να χειριστείτε τους καυγάδες των παιδιών, να αντιμετωπίσετε την προσωπική τους αναστάτωση, να κυνηγήσετε την κατσαρίδα που είδατε και κάνει το παιδί σας να τσιρίζει.

Δεν προσπαθώ να μειώσω την αξία του γονέα που μοιράζεται την επιμέλεια ή τη γονική μέριμνα, αλλά έχω να πω ένα πράγμα : τουλάχιστον έχετε χρόνο να ανασυγκροτηθείτε. Ξέρω αρκετούς μονογονείς που περνάνε πολύ δύσκολα: αυτούς που οι πρώην τους δεν υπάρχουν καν στις ζωές των παιδιών τους. Ας τους αποκαλέσουμε λοιπόν ΠΑΡΑ πολύ μόνους γονείς.

Εδώ βρίσκονται μερικά θέματα που αντιμετωπίζουν:

1. Oικονομικό άγχος. Πολλές φορές εάν ο/η πρώην είναι τελείως απών/ούσα, δεν συμμετέχει καθόλου στη διατροφή του παιδιού.
2. Αισθηματικό άγχος. Πως να εξηγήσεις σε ένα παιδί ότι ο μπαμπάς του (ή η μαμά του) έφυγε μακρυά, και διάλεξε μια ζωή όπου δεν θα τον ξαναδεί; Δεν μπορώ να φανταστώ το άγχος και τον πόνο που έρχεται σε αυτή τη συζήτηση.
3. Καμιά ελευθερία. Το να είστε ένας ΠΑΡΑ πολύ μόνος γονιός δεν σας αφήνει χρόνο για κοινωνική ζωή, ειδικά αν τα παιδιά σας είναι σε μικρή ηλικία. Οι μπέιμπι σίτερ κοστίζουν, και μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο να βρείτε ανθρώπους που να τους εμπιστευτείτε τα παιδιά σας, χωρίς να αναφέρουμε καν το κομμάτι των ενοχών που θα αντιμετωπίσετε (το οποίο δεν είναι καθόλου παραγωγικό και λογικό αλλά έχω υπάρξει εκεί) όταν θα χρειαστεί να αφήσετε τα παιδιά σας για να βγείτε για φαγητό με τους φίλους σας ή το ραντεβού σας.
4. Το άγχος της ευθύνης. Το να γνωρίζετε ότι είστε εξ΄ολοκλήρου υπεύθυνοι ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ για κάθε απόφαση που θα επηρεάσει τα παιδιά σας είναι αρκετά αγχωτικό. Είναι πολύ πιεστικό και υπεύθυνο για ένα άτομο.

Έχω το μεγαλύτερο σεβασμό για κάθε μόνο γονιό εκεί έξω. Δεν είναι εύκολο. Αλλά, αυτό που είναι ακόμα πιο δύσκολο είναι το να ζείτε με έναν σύντροφο σε μια σχέση ή ένα γάμο, τοξικό.

Αν ανήκετε σε αυτή τη κατηγορία, κρατήστε αυτά στο μυαλό σας όταν η ζωή σας φαίνεται πραγματικά εξαντλητική:

1. Εσείς θα επιλέξετε πως θα μεγαλώσετε τα παιδιά σας. Έχετε την ικανότητα να διαμορφώσετε το χαρακτήρα του παιδιού σας και να το κάνετε τον καλύτερο άνθρωπο που μπορεί να γίνει. Δείξτε τους ότι είστε καλοί! Δείξτε τους πράγματα που σας έμαθαν οι δικοί σας γονείς και έκαναν τη ζωή σας υπέροχη. Μοιραστείτε αναμνήσεις και δημιουργήστε χαρούμενους, έξυπνους και ευαίσθητους ανθρώπους.
2. Θυμηθείτε ότι δεν έχετε έλεγχο στον τρόπο που ο πρώην σας θα λειτουργεί απέναντι στο παιδί. Δεν έχετε τη δύναμη , οπότε γιατί να ανησυχείτε; Τι καλό θα σας κάνει; Με την εξαίρεση ο πρώην σας να κάνει κακό στα παιδιά σας με κάποιο τρόπο , θα πρέπει να αφήσετε τα πράγματα όπως είναι και να τον αφήσετε να είναι ο γονιός που θέλει. Να θυμάστε ότι άσχετα με το πως νιώθετε εσείς, τα παιδιά σας αγαπούν τον πατέρα τους (ή τη μαμά τους.) Να το σεβαστείτε αυτό. Να είστε χαρούμενοι για αυτό.
3. Όσοι απο εσάς έχετε τα παιδιά σας όλες τις ώρες της ημέρας, το οφείλετε στον εαυτό σας να βασιστείτε στην οικογένεια και στους φίλους σας, ή να βρείτε μια μπέιμπι σίτερ που θα εμπιστεύεστε, ώστε να έχετε μια ζωή δική σας που δεν θα περιλαμβάνει τα παιδιά σας. Το αξίζετε. Όλοι το αξίζουν. Το να σπαταλάτε χρόνο με τα παιδιά σας κάνοντας ενήλικα πράγματα και παράλληλα να περνάτε καλά μαζί τους, θα πετύχετε δύο πράγματα: Πρώτον , τα παιδιά θα σας εκτιμήσουν περισσότερο και θα μάθουν να είναι πιο ανεξάρτητα. Και δεύτερον, θα έχετε προσωπικό χρόνο και δεν θα καταλήξετε να έχετε πικρία και μνησικακία, κάτι που θα σας κάνει να είστε καλύτερος γονιός.

Είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο να μεγαλώνετε μόνοι σας τα παιδιά σας. Ξέρω μέσα στην καρδιά μου ότι τα παιδιά μου θα μεγαλώσουν και θα συνειδητοποιήσουν ότι η ζωή μου δεν ήταν εύκολη. Αλλά αυτό που τους λέω τώρα, και αυτό που θα τους πώ και αργότερα είναι ότι δεν θα άλλαζα αυτό που ζω μαζί τους για τίποτα στον κόσμο.

Λατρεύω να με χρειάζονται και να νιώθω ο βράχος τους. Ενθουσιάζομαι που τα βλέπω να μεγαλώνουν και να ωριμάζουν και να γίνονται οι όμορφοι άνθρωποι που έχω ονειρευτεί. Δίνω και παίρνω μεγαλύτερη αγάπη απο όση έχω λάβει στη ζωή μου. Ειλικρινά δεν θα μπορούσα να έχω τίποτα καλύτερο απο αυτό!

Πηγή: http://www.divorcedgirlsmiling.com