Κουράστηκα να ντρέπομαι που το σπίτι μου είναι συνέχεια αχούρι!

Το καθάρισμα και το συμμάζεμα δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου. Από μικρή, λούφαρα ή έψαχνα να ασχοληθώ με κάτι άλλο για να αποφύγω να στρώσω το κρεβάτι μου ή να πλύνω τα πιάτα. Στο πανεπιστήμιο η συγκάτοικός μου, μου έκανε κάθε μέρα παρατήρηση για το χάος που άφηνα πίσω μου και έφευγα. Είχε βαρεθεί να μαζεύει τραπέζια, να στρώνει καναπέδες και να διπλώνει τα ρούχα που ήταν ατάκτως ειρημένα παντού. Ο πρώην άντρας μου έφτασε σε σημείο να καταγράψει τα χάλια του σπιτιού μας σε βίντεο και να με απειλεί ότι αν δεν γίνω άνθρωπος, θα το προβάλει σε προτζέκτορα σε όλη τη γειτονιά (για πλάκα πάντα).

Το πρώτο έτος του γάμου μας ήταν αρκετά δύσκολο κυρίως λόγω των διαφορών μας στον τρόπο που καθαρίζαμε το σπίτι (εκείνος καθάριζε δηλαδή ενώ εγώ όχι). Όταν είδα πόσο τακτικός και παστρικός με την καθαριότητα είναι, ντράπηκα για τον εαυτό μου. Ήταν η πρώτη φορά που ντρεπόμουν τόσο. Ευτυχώς λίγο μετά κάναμε παιδιά και κανείς μας δεν είχε το χρόνο και την όρεξη να πλένει, να σκουπίζει και να συμμαζεύει. Η ακαταστασία έγινε και επίσημα μέρος της καθημερινότητάς μας.

Μη με παρεξηγήσετε. Λατρεύω τα καθαρά σπίτια και τα χαίρομαι όταν τα βλέπω. Δυστυχώς όμως εγώ δεν είμαι από εκείνες τις νοικοκυρές που δεν αντέχουν κόκκο σκόνης, άπλυτο πιάτο στο νεροχύτη, ασιδέρωτη ή άπλυτη μπλούζα στη λεκάνη.

Είμαι εργασιομανής και παρά το γεγονός ότι το σπίτι μου είναι κανονικό αγόρι μπορώ να κινούμαι άνετα στο χώρο και να βρίσκω τα πάντα εύκολα κι ας μην είναι στην αρχική τους θέση. Μέσα στην ακαταστασία μου μία τάξη την έχω.

Εργάζομαι αρκετές ώρες και καμιά φορά και τα σαββατοκύριακα, αλλά αυτός δεν είναι ο λόγος που δεν είμαι πρώτης τάξεως νοικοκυρά. Ο βασικότερος λόγος που το σπίτι μου είναι πραγματικό χάος είναι ότι απλά δεν με νοιάζει, με ενδιαφέρει καθόλου.

Το καθάρισμα και γενικά το συμμάζεμα μου θυμίζει τις τιμωρίες που με έβαζε η μάνα μου σαν παιδί. Κάθε αταξία και μία δουλειά. Εκτός αυτού ποιος έχει χρόνο να καθαρίσει με ένα μικρό παιδί και ένα νεογέννητο;

Κάποια βασικά πράγματα τα κάνω. Δεν μου αρέσει, αλλά τα κάνω. Πριν μείνω έγκυος είχα φτιάξει με τέτοιο τρόπο το πρόγραμμά μου ώστε μερικές δουλειές να τις κάνω ακόμα και αθέλητα μου. Όταν γεννήθηκε η πρώτη μου κόρη προσπάθησα να είμαι καλή νοικοκυρά κυρίως για να της δώσω το καλό παράδειγμα. Δεν κράτησε πολύ.

Τρεις εβδομάδες μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού μου, ήρθε μία φίλη ξαφνικά σπίτι για επίσκεψη. Με πήρε τηλέφωνο 10 μόλις λεπτά πριν έρθει λέγοντάς μου ότι είναι στη γειτονιά και θέλει να έρθει να ευχηθεί για το δεύτερο παιδί. Χαρτιά, γάλατα, μπιμπερό, συσκευασίες, ρούχα άπλυτα στη μία μεριά, ρούχα ασιδέρωτα στην άλλη, η σκόνη «χόρευε» και γενικά το σπίτι θύμιζε κανονικό χοιροστάσιο. Μου είχε πει ότι θα ερχόταν να μας επισκεφτεί αλλά όχι τη συγκεκριμένη μέρα και με έπιασε εξαπίνης. Δεν προλάβαινα ακόμα κι αν ήθελα να συμμαζέψω το χάος. Πραγματικά μόλις μπήκε σπίτι μου έπεσαν τα μούτρα.

Ωστόσο εκείνη απλά γέλασε και είπε: «Μη ζητάς συγνώμη. Έτσι είναι τα πράγματα όταν έχεις δύο παιδιά και προσπαθείς να ξαναβρείς τους ρυθμούς σου».

Είχε απόλυτο δίκιο. Η κόρη μου με είχε ξεπατώσει τη μέρα και το νεογέννητο τη νύχτα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να κοιμόμουν 4 ώρες τη μέρα. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανα μπάνιο ή που έπλυνα τα δόντια μου. Δεν μπορώ να κάνω τα βασικά πόσο μάλλον να φροντίσω ένα βρώμικο σπίτι.

Στο τέλος κατάλαβα ότι κανείς δεν με έκρινε τόσο, όσο εγώ τον εαυτό μου, ούτε καν ο πρώην μου. Όταν ανακοίνωσα την απόφασή μου να μην ασχολούμαι και τόσο με την καθαριότητα πιο πολύ με υποστήριξαν παρά με κατέκριναν. Προσπάθησα μετά το δεύτερο παιδί ακόμα περισσότερο, αλλά ήταν σαφές πως όσο και αν προσπαθούσα δεν θα κατάφερνα να γίνω ούτε κατά το ήμισυ νοικοκυρά.

Πλέον με δύο παιδιά δεν σκοπεύω να σπαταλήσω τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου στο καθάρισμα. Δουλεύω και είμαι μητέρα δύο παιδιών. Σημασία έχει να πάρουν αγάπη και όμορφες αναμνήσεις. Όλα αυτά καμία σχέση δεν έχουν με το αν το σπίτι είναι καθαρό ή βρώμικο.

Πηγή: scarymommy.com