Όποιος παντρεύεται χωρισμένο/η αυτόματα κληρονομεί μια δύσκολη κατάσταση;

«Ανεξάρτητα από το πώς το βλέπει κανείς, όταν παντρεύεσαι κάποιον ή κάποια που έχει πάρει διαζύγιο, κληρονομείς στην ουσία μία δύσκολη κατάσταση, αλλιώς το άτομο αυτό που παντρεύεσαι δεν θα είχε χωρίσει από τον/ την προηγούμενη σύζυγο. Αν ο νέος/α σύζυγος έχει και παιδιά, τότε μαζί με τα παιδιά φορτώνεσαι και έναν/ μία πρώην συν τα προβλήματα που συνεπάγεται. Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις τώρα, αλλά όταν αποφασίσεις να παντρευτείς ένα διαζευγμένο άτομο, τα προβλήματα που υπήρχαν στον πρώτο του γάμο δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν και στον δεύτερο. Ακόμα και παιδιά να μην υπάρχουν, η κατάσταση πάλι δεν είναι ιδανική. Αυτός που ζορίζεται και επηρεάζεται περισσότερο είναι ο νέος/ η νέα σύζυγος, δηλαδή εσύ. Απαξ και γίνει ο γάμος δεν υπάρχουν πια άλλα περιθώρια. Πρέπει να λουστείς τη νέα κατάσταση και να τα βγάλεις πέρα όσο καλύτερα μπορείς, αν θες να επιβιώσεις στο γάμο σου και να κρατήσει περισσότερο απ’ όσο άντεξε ο προηγούμενος του/της νυν σου».

Το παραπάνω σχόλιο που βρήκα σε ένα φόρουμ όπου είμαι μέλος, πιθανότατα θα προκαλούσε κατάθλιψη, θυμό και φόβο σε οποιονδήποτε έβγαινε με έναν άντρα ή με μία γυναίκα που έχει πάρει διαζύγιο και ψάχνει να βρει ξανά την αγάπη.

Ο αναγνώστης ξεκίνησε εν μέρει καλά λέγοντας ότι όταν κάποιος παντρεύεται κάποιον χωρισμένο, κληρονομεί στην ουσία μία περίεργη κατάσταση. Έτσι είναι, ειδικά όταν ο/η πρώην του/της νυν σου είναι άτομο με πολλά προβλήματα. Αν αυτός ο πρώην είναι ένα σταθερό, λογικό άτομο, τότε όλα καλά. Αν όμως έχει προβλήματα εθισμού ή δεν μπορεί να φροντίσει τα παιδιά του, τότε τι γίνεται;

Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να κατηγορήσεις το άτομο με το οποίο επέλεξες να είστε μαζί. Αν τον/την αγαπάς, πρέπει να σταθείς δίπλα του/της και να κάνεις τα προβλήματα του/της προβλήματά σου. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να είναι οικονομικά, πρακτικά κ.α. Μπορεί να σου φαίνεται τρομακτικό να αναλάβεις εσύ τα ξένα προβλήματα, αλλά το αποτέλεσμα θα σε ικανοποιήσει, όταν δεις πόσο πολύ μπορείς να ανακουφίσεις κάποιον που αγαπάς. Αυτό εξάλλου δεν είναι το ζητούμενο της αληθινής αγάπης;

Αν πάλι δεν το αντέχεις ψυχολογικά να βοηθήσεις, να αναλάβεις, να διαχειριστείς κάποιες δύσκολες καταστάσεις, τότε κακώς προχωράς μαζί του/της. Δεν σημαίνει ότι είσαι εγωιστής/εγωίστρια, σημαίνει απλώς ότι δεν είναι το σωστό άτομο για σένα τη δεδομένη στιγμή.

Λέει επίσης ότι αυτός που ζορίζεται περισσότερο είναι ο νέος/α σύζυγος και ότι εφόσον «λουστεί» τη νέα κατάσταση, δεν έχει κανένα περιθώριο να κάνει πίσω. Το κάνει να φαίνεται μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Η πίεση δεν ασκείται αποκλειστικά στο νέο σύζυγο, αλλά και στους δύο. Πρέπει να δουλέψουν μαζί ως ομάδα, να επικοινωνούν μεταξύ τους και να αποφεύγουν τα προβλήματα. Πρέπει να αφιερώνουν χρόνο ο ένας στον άλλον, γιατί τα προβλήματα σε μία σχέση υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα είναι πώς θα τα διαχειριστεί το ζευγάρι.

Μίνι διακοπές, διασκέδαση, βόλτες πρέπει να προγραμματιστούν σωστά και να ενσωματωθούν στο πρόγραμμα του ζευγαριού. Αν κάνεις το/τη σύντροφό σου να νιώθει σέξι και του/της προσφέρεις την αγάπη, το σεβασμό και την εκτίμησή σου, τότε ο γάμος είτε είναι δεύτερος, τρίτος ή όγδοος, δεν έχει κανέναν λόγο να μη «δουλέψει».

Κανείς δεν έφτασε στο διαζύγιο για ψύλλου πήδημα που λένε. Κάτι συνέβη και το πρώην ζευγάρι χώρισε. Δεν σημαίνει ότι είναι και οι δύο σκάρτοι, άχρηστοι ή ότι δεν αξίζουν την αγάπη ή ένα δεύτερο γάμο.

Επίσης πιστεύω ότι όταν κάποιος διαζευγμένος/η προχωρήσει σε ένα δεύτερο γάμο, οι προσδοκίες του/της δεν είναι παραμυθένιες, όπως την πρώτη φορά, αλλά πιο λογικές και μετρημένες. Ζητούν απλά πράγματα, όπως ηρεμία, ζεστασιά και ευτυχία που έλειπαν από τον πρώτο τους γάμο. Ζητούν πάρα πολλά; Όχι.

Δεν έχουμε δει λίγες περιπτώσεις ανδρών και γυναικών που έκαναν ένα δεύτερο γάμο και ο δεύτερος σύζυγος ή δεύτερη σύζυγος κατέληξαν να είναι χειρότεροι από τους πρώτους. Στατιστικά όμως τα ποσοστά είναι πολύ μικρά. Ένας δεύτερος γάμος έχει πολλές περισσότερες πιθανότητες να πάει πιο καλά από τον πρώτο.

Έτσι παρά τη «σκοτεινή», θα έλεγα, άποψη του μέλους στο συγκεκριμένο φόρουμ, οφείλω να πω ότι κατά τη γνώμη μου ένας δεύτερος γάμος είναι πολύ καλύτερος από το να μείνεις για την υπόλοιπη ζωή σου μόνος ή μόνη. Το κλειδί είναι να είσαι ρεαλιστής/ρεαλίστρια, ειλικρινής και αληθινός/ή με τον εαυτό σου.

Μη φοβάσαι να αναλάβεις πρωτοβουλίες ή να σηκωθείς να φύγεις όταν το ένστικτό σου, σου πει ότι κάτι δεν πάει καλά.

Πηγή: divorcedgirlsmiling.com