Μεγαλώνουμε από παιδιά με ζωγραφιές για την αγάπη, την ειρήνη. Γιατί όταν μεγαλώνουμε γινόμαστε κ@λόπαιδα;
Μια απορία που μου έχει δημιουργηθεί πρόσφατα.
Τα περισσότερα παιδάκια μεγαλώνουμε από το νηπιαγωγείο με ωραίες ζωγραφιές για την αγάπη, την ειρήνη, τη συμφιλίωση, τραγουδάκια όπως ‘αν όλα τα παιδιά της γης ενώνανε τα χέρια’, ποιήματα για την αγάπη, εκθέσεις για το περιβάλλον και τον πόλεμο και άλλα πολλά ιδανικά που θεωρούμε ότι τα παιδιά τα εκφράζουν.
Όταν μεγαλώνουμε και γινόμαστε πολιτικοί, επιχειρηματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιωτικοί, γιατροί, δικηγόροι, ενδιάμεσοι, κληρικοί , επικεφαλείς ΜΗΚΥΟ κλπ, γιατί (κάποιοι από μας) γινόμαστε τόσο κωλόπαιδα;
Σχόλια