Η ζωή μιας Μουσουλμάνας και εργαζόμενης μόνης μαμάς!

Η μαγική τέχνη του να είσαι μαγείρισσα, καθαρίστρια και παράλληλα ATM!

Συχνά γελάω με τον εαυτό μου όταν χρειάζεται να συμπληρώσω ένα έντυπο που πρέπει να βάλω το επάγγελμα μου. Είμαι το ξυπνητήρι, η μαγείρισσα, η καθαρίστρια, η οδοντόβουρτσα, το μπουφάν , συνηθίζω να θυμίζω σε όλους τους καλούς τους τρόπους, είμαι τράπεζα και ΑΤΜ!

Επίσης είμαι ταξί, σχεδιάστρια (που είναι η μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω πραγματικά, και μπορεί να διασπαστεί σε περισσότερες υποκατηγορίες , όπως κάθε αμειβόμενη εργασία), ψωνίζω από το σούπερ μάρκετ με βάση τα οικονομικά μου, ξανά ταξί, μερικές φορές σεφ, μερικές ίσως μάστερ σεφ, καθαρίστρια ξανά ενώ μιλάω στο τηλέφωνο με τον πρίγκιπα, ανιχνεύω συναισθήματα, κάνω το σύμβουλο, κατ’ οίκον δασκάλα, διασκεδάστρια, πηγή φωτός, οδοντόβουρτσα ,αναγνώστρια ιστοριών και το αγαπημένο μου; Κάνω αγκαλίτσες.

H μαγική τέχνη είναι αυτό που αποκαλώ «η τέχνη του να είσαι μονογονέας». Αυτές οι νύχτες που γυρνάς σπίτι και προσπαθείς να ισορροπήσεις το παιδί σου, το οποίο κοιμάται παράλληλα και ζυγίζει το μισό σου βάρος. Το βγάζεις προσεκτικά από το αυτοκίνητο ενώ προσπαθείς να μπείς με το κλειδί μέσα, να πετάξεις τα παπούτσια σου (ή να κλάψεις σε αυτό το στάδιο εάν φοράς παπούτσια), να προσέξεις να μην πέσεις στην παγίδα να πατήσεις μέσα στα σκοτάδια, κοφτερά παιχνίδια που βρίσκονται στο πάτωμα, ενώ προσπαθείς παράλληλα να βρεις τον εαυτό σου μέχρι να ξαπλώσεις στο κρεβάτι σου. Και όλα αυτά για να μην τον ξυπνήσεις!

Δεν υποτιμώ ότι οι παντρεμένοι ή άλλοι γονείς αναπτύσσουν αυτή την τέχνη. Είμαι σίγουρη ότι το κάνουν, είναι μυστικό που ενισχύει κάθε γονεϊκή εμπειρία. Παρ’όλα αυτά θα πω ότι όταν το κάνεις μόνος σου, μπορεί να είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία, με λιγότερες διαφωνίες και όρους ώστε να μη χρειάζεται να διαπραγματευτείς το πως θα λειτουργείς σαν γονιός, το πως θα πειθαρχείς μερικές φορές, κάτι το οποίο σίγουρα είναι εξουθενωτικό. Μερικές φορές ιδιαίτερα εξαντλητικό. Δεν υπάρχει κανένα άλλο μέρος που θα πρέπει να υποσημειωθεί όταν στο τέλος της ημέρας νιώθεις τις δυνάμεις σου να εξαντλούνται ή που να εμπλέκεται όταν το παιδί (και ο γονιός μερικές φορές) βρίσκεται εκτός ελέγχου, ή απλά να πιείς ένα τσάι όταν θέλεις να νοιώσεις ότι όλα είναι καλά. Άρα υπάρχει η ανάγκη για μία μέθοδο, μια φόρμουλα ας πούμε, που θα σε κάνει να επιζήσεις από αυτό που αποκαλείται μόνος γονιός και να επιβιώσεις σωστά.

Ποτέ δεν πίστευα ότι θα γίνω μόνη μητέρα. Και όταν στην αρχή μου πέρασε από το μυαλό, μετά που παντρεύτηκα νόμιζα ότι δεν υπήρχε τρόπος να έχω αρκετό κουράγιο και μυαλό για να το κάνω, ειδικά όταν έκανα το παιδί. Ο πρώην σύντροφος μου και εγώ προσπαθήσαμε να ενώσουμε τις διαφορές μας και να κάνουμε τη σχέση μας να δουλέψει αλλά μετά το δεύτερο μήνα του μέλιτος και επαναλαμβανόμενες προσπάθειες για να ξαναφτιάξουμε τη σχέση μας, μία κατεστραμμένη σχέση 6 ετών, το ποτήρι ξεχείλισε. Συνειδητοποίησα όταν αν ήθελα να προστατέψω και να μεγαλώσω σωστά το παιδί μου, θα έπρεπε να προστατέψω πρώτα εμένα.

Μετά τον χωρισμό αυτή η μεγάλη διαδικασία έμοιαζε ένα ατελείωτο ταξίδι στην αρχή. Όπως συμβαίνει σε πολλούς χωρισμούς, τον πρώτο χρόνο που ήμουν μόνη και συγκεκριμένα μόνη με ένα παιδί, ήταν μία ιδιαίτερη πρόκληση για εμένα. Ήταν μία από τις πιο δύσκολες και στυγνές στιγμές της ζωής μου. Γύρισα στο πανεπιστήμιο ώστε να πάρω το πτυχίο μου ενώ παράλληλα μεγάλωνα ένα μικρό παιδί, έψαχνα για δουλειά με ευέλικτο ωράριο ώστε να μπορέσω οικονομικά να υποστηρίξω εμένα και το παιδί, κάτι το οποίο αποδείχτηκε στο τέλος η δουλειά των ονείρων μου, και όλα αυτά ενώ παράλληλα προσπαθούσα να φτιάξω το δικό μου σπίτι.

5 χρόνια μετά, μπορώ να πω ότι αυτό που μου έδωσε κίνητρο και έμπνευση ώστε να κυνηγήσω το φιλόδοξο ταξίδι μου στην ευτυχία, λέγεται υπομονή. Έπρεπε να κρατήσω το κεφάλι μου ψηλά, να κοιτάξω μόνο μπροστά και να θυμηθώ ότι ο κόσμος ήταν για μένα ένα κλειστό κοχύλι, το που θα ήταν η ζωή μου τι αποκόμισα από αυτή και κανείς δε θα μπορούσε να το χλευάσει εκτός αν του έδινα εγώ την άδεια. Σταμάτησα να δίνω χρόνο και ενέργεια σε αυτούς που με κούραζαν εγκεφαλικά ή μου έτρωγαν τον χρόνο, αυτό το είδος που σου στραγγίζει το μυαλό. Το αποτέλεσμα ήταν η μετατροπή της ενέργειας σε χρόνο για το παιδί μου και για εμένα, ενώ παράλληλα κατάφερα ακριβώς ότι είχα αναζητήσει, ησυχία και ευτυχία, όπου η κόρη μου και εγώ μπορούσαμε να γιορτάσουμε και να μοιραστούμε τα πάντα μαζί.

Μπορείς να πετύχεις οτιδήποτε, αρκεί να βάλεις στη μονογονεϊκή σου ζωή, καρδιά και μυαλό. Μπορείς να κάνεις αυτό το ταξίδι πετυχημένο, να ζήσεις μια χαρούμενη ζωή γεμάτη προκλήσεις, όπως είναι το να έχεις την ευθύνη του να μεγαλώσεις ένα παιδί μόνη σου, κάτι το οποίο δείχνει αποφασιστικότητα, αντοχή και αφοσίωση.

Για αρκετό καιρό το έβρισκα δύσκολο να είμαι ευγενική με τον εαυτό μου και να τον προσέχω που και που. Ξανά και ξανά χρειαζόμουν να ξεκαθαρίσω στο μυαλό μου και μερικές φορές σε τρίτους, γιατί έπρεπε να πάω στο κομμωτήριο και ενώ θα πήγαινα, θα έπρεπε να τους αποδείξω ότι δεν είμαι εγωίστρια.

Ελπίδα και πίστη. Πάθος και συμπόνια. Φιλοδοξία και υπομονή. Είναι τα εργαλεία που θα σε βοηθήσουν να δημιουργήσεις αυτή τη χρωματιστή και όμορφη τέχνη της σκληρής δουλειάς ενός μόνου γονιού.

Πηγή: https://muslimvillage.com/