Δεν μπορώ να αγαπήσω τα παιδιά του άντρα μου σαν δικά μου. Έχουν μαμά και το σέβομαι!

Όταν παντρεύτηκα τον σύζυγο μου ήξερα ότι θα ήμουν αφοσιωμένη σε εκείνον και στα τρία του παιδιά για την υπόλοιπη ζωή μου. Δεν είχα ιδέα πως θα ήμουν σαν μητριά, αλλά είχα ελπίδες ότι όλα θα πάνε καλά και έτσι συνέχισα.

Έκανα ότι μπορούσα για να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις σαν μητριά τους. Τα θετά μου παιδιά προσπαθούσαν να αποδεχτούν το ρόλο μου στη ζωή τους : Μετά από πολλά χρόνια, μερικές φορές ακόμα με αποκαλούν κ.Κατερίνα, κάτι που συνηθίζουν από την παιδική τους ηλικία. Υπήρξαν αρκετές σχολικές εκδηλώσεις με διαφορετικές ημερομηνίες και ώρες, με την ελπίδα να μην αποκαλυφθεί το μυστικό της μεικτής οικογένειας μας. Υπήρξαν πόρτες που έκλεισαν απότομα, φωνές και φασαρίες.

Παρόλα αυτά οι καλές στιγμές κάλυψαν τις κακές. Από κ.Κατερίνα , γινόμουν η αγκαλιά τους στον καναπέ. Βοήθησα την Μαρία στην εργασία του σχολείου της, η Άννα με είχε σε άπειρες φωτογραφίες στο Instagram της με την καθημερινότητα μας και ο Κώστας έλεγε ότι θέλει να φτιάξει ένα μπλουζάκι να γράφει ” ‘Εχω την καλύτερη μητριά του κόσμου”. Έχω περάσει τα καλύτερα απογεύματα της ζωής μου με αυτά τα παιδιά, και είμαι ευγνώμων γι αυτό.

Συχνά βλέπω να ενθαρρύνουν θετούς γονείς να αγαπήσουν τα παιδιά του συντρόφου τους σαν να είναι δικά τους. Επειδή έχω παιδιά από τον πρώτο μου γάμο, θεωρώ αδύνατο να συγκρίνω την αγάπη μου για εκείνα με την αγάπη που νιώθω για τα παιδιά του συντρόφου μου.  Απλά δεν μπορώ να τα αγαπήσω με τον ίδιο τρόπο.

Δεν μεγάλωσα εγώ τα παιδιά του, δεν έκανα μπάνιο το μωρουδιακό τους σωματάκι στο νιπτήρα του μπάνιου, δεν αγχώθηκα πως θα μάθαιναν τις πρώτες τους λέξεις ή αν θα έχαναν το ραντεβού στον παιδίατρο. Δεν διάλεξα τα ρούχα τους για την πρώτη μέρα στο σχολείο.

Κάποιος άλλος ήταν παρών στις σημαντικές μέρες της ζωής τους. Κάποιος άλλος διοργάνωσε το πάρτι για τα γενέθλια τους και στάθηκε στις κερκίδες όταν είχαν αγώνες. Κάποιος που το κάνει ακόμα. Η Μαρία, η Άννα και ο Κώστας έχουν μαμά. Είναι κομμάτι της ζωής τους και την αγαπούν πραγματικά. Πραγματικά σέβομαι τη σχέση που έχουν μαζί της.

Η εντύπωση ότι οι θετοί γονείς πρέπει να αγαπούν τα θετά τους παιδιά σαν να είναι δικά τους προέρχεται από μια αίσθηση ανταγωνισμού που έχει ο κόσμος ανάμεσα στις μαμάδες και στους μπαμπάδες. Τα θετά μου παιδιά δεν είναι δικά μου και ανήκουν στον σύζυγο μου και στην πρώην γυναίκα του. Όπως τα δικά μου παιδιά ανήκουν σε εμένα και στον πρώην σύζυγο μου.

Η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε είναι πως να αγαπήσουμε τα παιδιά ισάξια με τα δικά μας, αλλά με τελείως διαφορετικό τρόπο. Διαφορετικό γιατί πέρα από όσα νιώθουμε γι αυτά, η αγάπη πρέπει να είναι αμοιβαία. Παρόλα αυτά έχω περάσει χρόνο για να αγαπήσω αυτούς τους μικρούς ανθρώπους και έμαθα να το κάνω με δυναμισμό, με την καρδιά μου και με ανιδιοτέλεια, ώστε να μπορέσουν και εκείνα από την πλευρά τους να αποδεχτούν την αγάπη μου χωρίς όρια.

Αρχικά προσπαθώ να  συμβουλεύω το καθένα ξεχωριστά με πάθος. Προσπαθώ να τα εμψυχώνω στις σχολικές τους δραστηριότητες. Προσπαθώ να θυμίζω στην Άννα ότι είναι δυνατή και αστεία, ακόμα και όταν πιστεύει το αντίθετο. Μιλάω στην Μαρία για να αντιμετωπίζει σωστά τα άλλα παιδιά στο σχολείο της, ώστε να μην στεναχωριέται όταν δεν τα πάει καλά μαζί τους. Υποστηρίζω ανοιχτά αυτά τα παιδιά – αρκεί να μην είναι εις βάρος του συζύγου μου.

Τα υπερασπίζομαι. Όταν η Άννα πέρασε την εφηβεία της, βοήθησα τον άντρα μου να καταλάβει ότι δεν την είχαν απαγάγει εξωγήινοι. Όταν αυτή η κατάσταση κράτησε αρκετά με διαφορετικούς και δύσκολους τρόπους, ανησύχησα ότι είχε να αντιμετωπίσει κάτι πιο δύσκολο και του πρότεινα να μιλήσει σε κάποιον ειδικό. Όταν ο Κώστας αντιμετώπιζε προβλήματα δυσλεξίας, του αγόρασα βιβλία που είχαν και τα παιδιά μου ώστε να τον βοηθήσω με το πρόβλημα του. Όταν διαφωνούν με τον πατέρα τους δεν μπαίνω ανάμεσα, αλλά είμαι η ήσυχη φωνή που θα μιλήσει για εκείνα όταν θα πάνε για ύπνο. Προσπαθώ να τους δώσω όλα όσα χρειάζονται.

Πάω να τα συναντήσω, όπου και αν βρίσκονται. Η Άννα είναι στην ηλικία που έστω και ένα άγγιγμα την ενοχλεί, οπότε δεν την πιέζω να με αγκαλιάσει. Της φτιάχνω τα μαλλιά και την αφήνω να μείνει ξύπνια πιο αργά στην άλλη άκρη του κρεβατιού μου, αλλά δεν της ζητάω να μείνει μαζί μου αν δεν το θέλει. Η Μαρία βλέπει ανταγωνιστικά την σχέση που έχω με την μητέρα της οπότε δεν θέλω να προσθέσω και άλλο άγχος στις σκέψεις της. Σταμάτησα να της λέω να μην με αποκαλεί κ.Κατερίνα αλλά Κατερίνα. Ο Κώστας είναι πολύ διαφορετικός από τις αδερφές του – θέλει αγκαλιές και μου λέει συνέχεια ότι με αγαπά. Όταν ξεχνιέται και με λέει μαμά, δεν τον διορθώνω.

Έτσι αγαπώ τα παιδιά μου. Η διαφορά στα θετά μου παιδιά είναι ότι το κάνω με διαφορετικό τρόπο. Δεν προσπαθώ να έχω έναν ρόλο που στο μυαλό τους ανήκει σε κάποιον άλλο. Δεν θέλω να ανταγωνιστώ την μητέρα τους. Δεν ζυγίζω την σχέση μας, με την ανάγκη μου να με αγαπήσουν. Υποστηρίζω ανοιχτά όλους τους ανθρώπους στην ζωή τους, όλη την αγάπη που δέχονται.

Τα αγαπώ με την καρδιά μου, απλά τους το δείχνω διαφορετικά γιατί έτσι είναι πιο εύκολο να το αποδεχτούν.

Πηγή : http://www.huffingtonpost.com/