Δεν είσαι μόνη μαμά όταν συζείς με τον σύντροφό σου ή όταν ο άντρας σου λείπει ταξίδι. Νισάφι!

Πρόσφατα, η πασίγνωστη star, επιχειρηματίας και μαμά 3 παιδιών, Kristin Cavallari, δήλωσε, ότι αισθάνεται σαν μόνη μαμά, επειδή ο σύζυγός της, που είναι ποδοσφαιριστής, λείπει συνέχεια εκτός πόλης για αγώνες και προπονήσεις. Κάτι τέτοιο ήταν φυσικό να σηκώσει θύελλα αντιδράσεων.

Ως μια πραγματική, μόνη μητέρα (μιας και δεν υπάρχει σύντροφος να περιμένω να γυρίσει από την προπόνησή του), δεν ήμουν εξοργισμένη τόσο από τα σχόλια της Cavallari, αλλά από το γεγονός, ότι πολλές γυναίκες στον κόσμο, που έχουν σύντροφο και μεγαλώνουν μαζί τα παιδιά τους, εξακολουθούν να λένε το ίδιο με εκείνη. Δεν είναι μόνο η Cavallari, που έχει αυτή την άποψη. Είναι πολλές.

Ψιτ εσύ, μαμά μετά συντρόφου, μάντεψε…δεν είσαι ούτε κατά διάνοια μόνη μαμά και αν σταματήσεις επιτέλους να συγκρίνεις τον εαυτό σου με εμάς, θα ήταν υπέροχο.

Όταν ο σύντροφός σου φεύγει το Σαββατοκύριακο ή είναι σε επαγγελματικό ταξίδι ή εργάζεται μέχρι αργά όλη την εβδομάδα, δεν σου δίνει το δικαίωμα να οικειοποιείσαι τον αγώνα μας. Εξακολουθείς να μην καταλαβαίνεις, τί σημαίνει να είσαι μόνη και να πρέπει να καλύψεις όλες τις ανάγκες του παιδιού σου, όλες τις ώρες της μέρας, κάθε μέρα εντελώς μόνη με μοναδικό εισόδημα το δικό σου.

Είμαι μόνη μητέρα από τότε, που ο γιος μου ήταν 3 μηνών. Είναι 4 ετών τώρα. Αλλά θα σου πω το εξής: αν ο πατέρας του και εγώ ήμασταν ακόμη και τώρα μαζί, θα έκανα το ίδιο λάθος με την Cavallari. Θα αισθανόμουν, όπως μια μόνη μητέρα, επειδή ο μπαμπάς του γιου μου θα δούλευε τόσο πολύ.

Τώρα, όμως, που είμαι κυριολεκτικά μόνη μητέρα και βλέπω τα πράγματα από την άλλη πλευρά, αν έλεγα τα παραπάνω, θα ήθελα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να πω στον εαυτό μου ένα μεγάλο «Σκάσε».

Όταν είσαι μονογονέας, είσαι υπεύθυνος για τα πάντα: ότι όλοι οι λογαριασμοί είναι πληρωμένοι, ότι φροντίζεις το παιδί σου σωστά, ότι εσύ φροντίζεις τον εαυτό σου σωστά, ότι το σπίτι σου είναι καθαρό, ότι το ψυγείο σου είναι γεμάτο, ότι έχεις κάνει σωστό προϋπολογισμό – κάθε πτυχή της γονικής μέριμνας είναι στους ώμους σου. Οι μητέρες, που ζουν με τους συντρόφους τους και λένε, ότι αισθάνονται σαν μόνες μητέρες δεν έχουν ιδέα τί σημαίνει να έχουν αυτές τις ανησυχίες κάθε μέρα, εντελώς μόνες.

Σίγουρα, μπορεί κι εσύ να είσαι υπεύθυνη για τα πάντα για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αλλά γνωρίζεις επίσης, ότι αυτή η συνθήκη, έχει ημερομηνία λήξης. Ο σύντροφός σου μπορεί να λείπει μεγάλα διαστήματα και αυτό ξέρω, ότι είναι δύσκολο για μια γυναίκα και δη μητέρα. Ακόμα κι έτσι όμως, συμβάλλει οικονομικά στο νοικοκυριό και σου προσφέρει συναισθηματική υποστήριξη. Ξέρεις, ότι το να είσαι μόνη, είναι μια προσωρινή κατάσταση και ότι η αναστάτωση που φέρνει κάτι τέτοιο στη ζωή σου, θα τελειώσει κάποια στιγμή.

Στη συνέντευξή της, η Cavallari, ενώ διεκδικούσε το status της «μόνης μητέρας», ανέφερε, ότι είχε μια νταντά και την πεθερά της να τη βοηθάνε. Οι περισσότερες μονές μητέρες, δεν έχουν καν αυτή την πολυτέλεια. Είναι θαυμάσιο το γεγονός ότι έχει υποστήριξη, αλλά και τα οικονομικά μέσα να το υποστηρίξει, αλλά αυτό δεν αποτελεί πραγματικότητα για τις περισσότερες από εμάς. Έχουμε φτάσει σε σημείο να υπολογίζουμε μετρώντας τα δάχτυλά μας, αν αντέχουμε την αγορά νέων παπουτσιών και ενός μπουφάν για το χειμώνα, τη στιγμή που με δυσκολία, βάζουμε φαγητό στο τραπέζι.

Μια γυναίκα, που έχει συμπαραστάτη δεν γνωρίζει, πώς είναι να έχεις άγχος 24 ώρες το 24ωρο, για να ολοκληρώσεις όλα όσα έχεις να κάνεις στην ώρα τους. Μια μόνη μητέρα χρειάζεται επιπλέον ώρες την ημέρα, το 24ωρο δεν της είναι αρκετό. Δεν ξέρεις, πώς είναι να μην έχεις καμία απολύτως βοήθεια επ’ αόριστον.

Τώρα, πριν πεις τη γνωστή ατάκα «δεν υπάρχει κανείς να με βοηθήσει, όταν ο σύντροφός μου λείπει!», βάλε το μυαλό σου να δουλέψει. Και πάλι τονίζω, ότι ο χρόνος, που θα είσαι μόνη σου είναι συγκεκριμένος και όχι μια μόνιμη κατάσταση. Ο σύντροφός σου θα επιστρέψει και θα αναλάβει ξανά τα καθήκοντά του.

Είχα την τύχη να ζήσω για λίγο με τους γονείς μου και όταν χρειαζόμουν ένα διάλειμμα, ήταν εκεί να με βοηθήσουν, όπως θα έκαναν οι περισσότεροι παππούδες. Είναι, όμως εργαζόμενοι άνθρωποι και δεν μπορούν να με βοηθούν, όποτε εγώ το θέλω. Δεν ήθελα να τους φορτώνω το παιδί συνέχεια. Αυτή είναι μια μεγάλη ανησυχία για τις μόνες μητέρες: μη γίνουν βάρος. Μάθε, πώς να είσαι όσο το δυνατόν πιο αυτάρκης, σηκώνοντας όσο βάρος αντέχεις πάνω σου, χωρίς να έχεις ανάγκη κανέναν.

Εσύ, μαμά, που έχεις σύντροφο… δεν ξέρεις, πώς είναι να ξαγρυπνάς με το άγχος, πώς νιώθει το παιδί σου. Μήπως του λείπει ο μπαμπάς του; Μήπως το κοροϊδεύουν στο σχολείο γι’ αυτό; Μήπως του συμβαίνει κάτι και δεν μου το λέει; Ξέρεις, πώς είναι να το κοιτάς, όταν κοιμάται και να ελπίζεις, ότι ξέρει, πως ό,τι κάνεις, το κάνεις γι’ αυτό; Να προσεύχεσαι, το παιδί σου να σε θεωρεί καλή μαμά, ακόμα και όταν είσαι σίγουρη, ότι απέτυχες;

Δεν καταλαβαίνεις, πώς είναι να πρέπει πάντα να είσαι η πιο δυνατή απ’ όλους. Να μην έχεις το δικαίωμα να βρεθείς σε μια στιγμή αδυναμίας. Να κλαις σιωπηλά τη νύχτα, επειδή είσαι τόσο κουρασμένη από τις τόσες ευθύνες που έχεις επωμιστεί και δεν έχεις κανέναν που να σε καταλαβαίνει  πραγματικά. Όταν το παιδί σου σε έχει ωθήσει στα άκρα και πρέπει να είσαι αυτή, που θα αντέξει όλα τα τόσα ακραία συναισθήματα, όλα του τα ξεσπάσματα θυμού. Όλη την ώρα. Δεν ξέρεις, πώς είναι να σε αγκαλιάζει το 4χρονο παιδί σου ενώ φωνάζεις και να σου λέει «μαζί θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες», κάτι που ένα 4χρονο δεν θα έπρεπε να λέει στη μαμά του, αλλά η μαμά στο 4χρονο.

Δεν ξέρεις, πώς είναι τις μοναχικές νύχτες που αναρωτιέσαι, αν θα βρεθεί ποτέ κάποιος να αγαπήσει εσένα και το παιδί σου με τον τρόπο, που αξίζει να αγαπηθείτε.

Εσύ, μαμά, που έχεις σύντροφο… ξέρεις, ότι ο άνθρωπός σου θα επιστρέψει.  Έχεις ένα άτομο, που ξέρεις, ότι σε αγαπά. Το παιδί σου έχει κάποιον, που το αγαπά. Δεν θα συναντήσεις ποτέ τα βλέμματα λύπησης ή συμπάθειας των ανθρώπων στο δρόμο, επειδή είσαι μια μόνη μαμά χωρίς σύντροφο.

Βγάλε αυτή τη σκέψη απ’ το μυαλό σου. Δεν έχεις θέση στην «ομάδα» μας, γύρνα στην κανονική σου ζωή. Αφιέρωσε χρόνο στον εαυτό σου, όταν επιστρέψει ο σύντροφός σου. Μπορείς να κάνεις ταξίδια, εκδρομές, μανικιούρ, πεντικιούρ, κομμωτήριο. Είναι πιθανό να πας στη δική σου μαμά και με έναν δραματικό αναστεναγμό να της πεις: «Πφφ, πώς τα καταφέρνεις;». Και η μαμά σου, σηκώνοντας τους ώμους, θα πει: «Πρέπει. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Ποιος άλλος θα το κάνει, αν δεν το κάνω εγώ;».​

Έτσι, πριν αρχίσεις να διαλαλείς, ότι είσαι μόνη μαμά έστω και προσωρινά χωρίς να είσαι στην ουσία, σκέψου την απάντηση: «Έχω βοήθεια σε όλο αυτό;». Εννοείται, ότι έχεις. Και αυτός από μόνος του είναι ένας λόγος, που δεν σε καθιστά μόνη μαμά. Είσαι μόνη μόνο για λίγο. Υπάρχει μεγάλη διαφορά.

Πηγή: scarymommy.com