Αγαπητοί σύζυγοι, αν δεν θέλετε να μας βοηθάτε στο σπίτι, τουλάχιστον μην μας προσθέτετε!

Κάθε φορά που o άντρας μου φεύγει από το σπίτι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως για παράδειγμα σε ένα επαγγελματικό ταξίδι ή για να δει τους γονείς του που μένουν μακριά κάτι περίεργο συμβαίνει. Στην αρχή φοβάμαι και αγχώνομαι που θα λείπει τόσο αλλά όταν τελικά φεύγει συμβαίνει το εντελώς αντίθετο. Εννοώ πως τα πράγματα γίνονται πολύ πιο εύκολα.

Μη με παρεξηγήσετε. Δεν γίνονται όλα όλα ευκολότερα. Ο σύζυγος μου είναι ένας εξαιρετικός μπαμπάς και άξιος σύζυγος. Όταν λείπει ξέρω ότι τα παιδιά στεναχωριούνται και ανυπομονούν να γυρίσει. Το βλέπω στα μάτια τους. Μόλις τον δουν στην πόρτα πέφτουν στην αγκαλιά του και δεν ξεκολλούν από πάνω του. Όταν όμως η κουβέντα πάει στις δουλειές του σπιτιού όπως για παράδειγμα το να μαζέψει την ακαταστασία ή να βγάλει τα σκουπίδια έξω που συνήθως είναι δική του δουλειά και γενικά να κρατήσει το σπίτι σε μία τάξη θεωρώ ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και εύκολα χωρίς εκείνον μέσα στα πόδια μου.

Είναι άντρας μου και λυπάμαι που το λέω αλλά είναι το πιο ακατάστατο άτομο στον κόσμο. Αφήνει τις κάλτσες και τις πετσέτες του όπου βρει. Τα ρούχα του στα άπλυτα μονίμως αναποδογυρισμένα. Ακόμα και οι πυτζάμες του το πρωί κουβάρι και αναποδογυρισμένες πάνω στο κρεβάτι. Το χειρότερο όμως είναι ότι όλο αυτό το βλέπει σαν να είναι κάτι φυσιολογικό σε αντίθεση με εμένα που το αντιμετωπίζω σαν ένα τεράστιο πρόβλημα. Πολλές φορές ξεχνάει αυτά που πρέπει να κάνει με αποτέλεσμα να χρειάζεται να του τα υπενθυμίσω και 2 και 3 φορές μέχρι να τα κάνει. Η κατάσταση είναι αφόρητη και δεν με καταλαβαίνει.

Όταν λείπει τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Και όπως φαίνεται δεν είμαι η μόνη που έχει την ίδια άποψη. Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν σε μία μελέτη το 2008 προσπάθησαν να προσδιορίσουν τον τρόπο με τον οποίο η κατανομή των οικιακών εργασιών άλλαξε τις τελευταίες δεκαετίες. Τέθηκαν σε σύγκριση ζευγάρια παντρεμένα εδώ και πολλές δεκαετίες με νεότερα ζευγάρια για να αποδειχθεί ποιος έκανε περισσότερες δουλειές.

Το αποτέλεσμα ήταν κάπως περίεργο. Παρόλο που οι άντρες πλέον βοηθούν τις γυναίκες τους πολύ περισσότερο απ’ ό,τι παλαιότερα, οι έγγαμες γυναίκες ξοδεύουν 7 ώρες παραπάνω την εβδομάδα σε δουλειές του σπιτιού σε σχέση με όταν ήταν ελεύθερες. Για τους συζύγους αντίθετα ο γάμος είναι περισσότερο «ευλογία» αφού μείωσαν το χρόνο που ξοδεύουν στις οικιακές εργασίες κατά 1 ώρα την εβδομάδα.

Πως γίνεται κάτι τέτοιο μη ρωτάς. Ξέρω η πρόσθεση και η αφαίρεση δεν βγαίνουν αλλά κατά ένα μαγικό τρόπο έτσι γίνεται. Αν είσαι γυναίκα και μάλιστα παντρεμένη ξέρεις ότι είναι αλήθεια. Αν είσαι άντρας παντρεμένος δεν σου πέφτει κι άσχημα.

Βασικά οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το 2005 όταν δηλαδή διεξήχθη η έρευνα οι ανύπαντρες γυναίκες χωρίς παιδιά ξόδευαν περίπου 10 ώρες την εβδομάδα για δουλειές στο σπίτι ενώ οι παντρεμένες χωρίς παιδιά 17 ώρες την εβδομάδα. Τελικά ένας σύζυγος αρκεί για να σου προσθέσει έξτρα εργασία.

Αν ρίξουμε μια ματιά στους αντίστοιχους ρόλους τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι ανύπαντροι άντρες χωρίς παιδιά ξοδεύουν περίπου 8 ώρες την εβδομάδα για δουλειές στο σπίτι όταν όμως παντρευτούν το οκτάωρο γίνεται 7ωρο.

Ξεκάθαρα ο γάμος ευνοεί τους άντρες όσον αφορά στις δουλειές του σπιτιού σε αντίθεση με τις γυναίκες που δεν παίρνουν τίποτα σε αντάλλαγμα όταν παντρεύονται, τουλάχιστον όσον αφορά στη βοήθεια στο νοικοκυριό. Δυστυχώς.

Ωστόσο από τη σύγκριση που έγινε ανάμεσα στα ζευγάρια του χθες και του σήμερα βγήκε και κάτι καλό αφού τα πράγματα συγκριτικά με τη δεκαετία του ’70 έχουν βελτιωθεί σημαντικά για τις γυναίκες. Το 1976 οι έγγαμες γυναίκες ξόδευαν πολύ περισσότερο χρόνο ανά την εβδομάδα για να βάλουν σε τάξη το νοικοκυριό τους σε σύγκριση με το 2005, αφού πλέον χρειάζονται τέσσερις περίπου ώρες λιγότερο σε σχέση με το παρελθόν. Όπως και να το δεις πάλι πολλές ώρες ξοδεύουν ειδικά αν σκεφτείς πόσα περισσότερα πράγματα κάνουν οι άντρες, αλλά και πάλι κάτι είναι κι αυτό.

Ένα άλλο καλό είναι ότι οι άντρες ασχολούνται πολύ περισσότερο με το νοικοκυριό απ’ ότι κάποτε. Το 1976 οι έγγαμοι άντρες ξόδευαν ελάχιστο χρόνο για τις οικιακές εργασίες ενώ το 2005 πολύ παραπάνω. Είναι μεγάλη η πρόοδος αν και γίνεται αργά και βασανιστικά.

Τι σημαίνει αυτό για τις παντρεμένες γυναίκες σαν εμένα, εσένα και όλες μας; Σημαίνει ότι μπορεί οι παντρεμένοι να βοηθούν περισσότερο απ’ ότι βοηθούσαν οι παλιότεροι, εμείς ωστόσο από τη μεριά μας ξοδεύουμε περισσότερες ώρες για να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Φανταστείτε να μην είχαμε και τη βοήθεια τους τι θα γινόταν.

Τόσα χρόνια παντρεμένη γκρινιάζω και ξέρω ότι θα συνεχίσω να γκρινιάζω μέχρι που στο τέλος θα καταλήξω πάλι εγώ να μαζεύω τα πάντα χωρίς κανείς να υπολογίζει την ψυχική μου ηρεμία.

Ίσως κάποτε τα πράγματα φτιάξουν. Το συζητάμε συχνά και θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα καταλάβει και θα διορθωθεί. Μέχρι τότε θα εξακολουθούμε να τσακωνόμαστε και να φωνάζουμε αλλά δεν σκοπεύω να τα παρατήσω.

Όσο και να θέλουμε να ελπίζουμε, η ανισότητα εξακολουθεί να υφίσταται γι’ αυτό και εμείς από τη μεριά μας έχουμε κάθε δικαίωμα να παλεύουμε για κάτι καλύτερο και να περιμένουμε περισσότερα. Ας ελπίσουμε οι σύζυγοί μας να μας καταλάβουν κάποτε. Στο 2019 φτάσαμε. Καιρός είναι.

Πηγή: scarymommy.com