Οι πιο μοναχικοί άνθρωποι που γνώρισα στη ζωή μου ήταν οι μόνες μαμάδες

Το πιο δύσκολο στάδιο όταν προσπαθείς να διατηρήσεις μία φιλία είναι αυτό κατά το οποίο και οι δύο χρειάζεστε ο ένας τον άλλο περισσότερο από ποτέ. Οι φιλίες ανάμεσα σε μαμάδες και πιο πολύ ανάμεσα σε μόνες μαμάδες είναι σημαντικές για πολλούς λόγους: έχουν θετικά αποτελέσματα στην ψυχική μας υγεία και μας βοηθούν να βρούμε συντροφικότητα και στήριξη σε δύσκολες εποχές της ζωής μας.

Έχω γνωρίσει πολλές μόνες μαμάδες στη ζωή μου που εκτός από μόνες ήταν και μοναχικές παρά το γεγονός ότι περιβάλλονται όχι μόνο από τα παιδιά τους αλλά και πολλούς άλλους ανθρώπους. Είμαι μόνη μαμά τριών αγοριών τα τελευταία 14 χρόνια. Η μητρότητα είναι η μεγαλύτερη χαρά της ζωής μου αλλά έφερε και πολλές προκλήσεις.

Πολλές μόνες μαμάδες αισθάνονται τόσο πολύ «βουτηγμένες» στις δυσκολίες της ζωής και της καθημερινότητάς τους που είναι σχεδόν αδύνατο να διατηρήσουν βαθιές και πιο ουσιαστικές φιλίες. Είναι σαν να θες να κάνεις ντρίπλα με πολλές μπάλες μαζί και οι περισσότερες σου φεύγουν δεξιά κι αριστερά.

Συνήθως οι μόνες μαμάδες είναι σκληρές με τον εαυτό τους γιατί θέλουν να βάλουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα σε τάξη τη ζωή τους και όλες τους τις εκκρεμότητες, αλλά ξέρουν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν πάντα πράγματα που τις κάνουν να νιώθουν ενοχές με αποτέλεσμα να μην επενδύουν σε φιλίες, που όμως έχουν ανάγκη. Εξακολουθούν να προσπαθούν να ντριπλάρουν όλες τις μπάλες μαζί, μπορούν δεν μπορούν.

Μία μόνη μαμά όσο κι αν το κρύβει χρειάζεται κάποιον απεγνωσμένα να μιλήσει, να μοιραστεί μαζί του τα μέσα της, κάποια που να ξέρει ακριβώς τι περνάει, κάποια που να της πει «και εγώ», «σε καταλαβαίνω», «προσεύχομαι για σένα», «τα πας τέλεια», «σε παρακολουθώ και βλέπω πόσο σπουδαία δουλειά κάνεις».

Χρειαζόμαστε επικοινωνία, χρειαζόμαστε συνεργασία, χρειαζόμαστε αλληλεπίδραση και όχι μόνο το γνωστό σπίτι-δουλειά-παιδιά-δουλειά-σπίτι. Χρειαζόμαστε φίλες πραγματικές, αληθινές, ακέραιες, σωστές.

Χρειαζόμαστε χρόνο με άτομα που έχουμε την ίδια νοοτροπία, άτομα που δεν θα μας κρίνουν και πού θα βρουν τρόπο να μας κάνουν να γελάσουμε για πράγματα που μας κάνουν να θέλουμε να κλάψουμε.

Χρειαζόμαστε απεγνωσμένα φίλες να περπατήσουν δίπλα μας κρατώντας το χέρι μας. Τις χρειαζόμαστε για να βρούμε και πάλι τη χαρά. Εάν διαβάζεις το άρθρο αυτό και λυπάσαι που δεν έχεις βρει ακόμα αυτό που ψάχνεις, μην το βάζεις κάτω. Οι περισσότερες μόνες μαμάδες δεν το έχουν βρει και όσες το βρήκαν έψαξαν πολύ.

Έχουν πέσει όλα πάνω μου. Όλα βαραίνουν τους δικούς μου ώμους. Παιδιά, εργασία, μαγείρεμα, καθαριότητα, υποχρεώσεις και πολλή προσπάθεια να πάψω να νιώθω μόνη αλλά ακόμα έτσι νιώθω και ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη.

Συνειδητοποιώ πόσο μεγάλη ανάγκη έχω από φίλες μόνες μαμάδες αυτή την περίοδο της ζωής μου. Ψάχνω απεγνωσμένα χρόνο και μία φίλη για ένα καφέ ή έστω να περπατήσουμε πλάι πλάι και ας μην μιλάμε, μόνο να νιώθω την παρουσία της, ότι κάποιος που ζει τα ίδια με μένα είναι εκεί και με νιώθει. Το να ξεφύγω από τη μοναξιά μου έχει για μένα την ίδια σημασία με οτιδήποτε άλλο.

Κάντε αυτό το βήμα μαμάδες. Βρείτε μία πραγματική φίλη, δώστε χρόνο η μία στην άλλη και μοιραστείτε ό,τι κρύβει η καρδιά σας. Θα επιστρέψετε στην οικογένειά σας ακόμα πιο αναζωογονημένες, πιο χαρούμενες και πιο ισορροπημένες παρά αν προσπαθήσετε να το κάνετε όλα μόνες σας.