Οι χωρισμένοι γονείς τείνουν να είναι πιο χειριστικοί και αυστηροί, σύμφωνα με έρευνα

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε σε 681 εφήβους στο Πεκίνο της Κίνας διαπιστώθηκε ότι οι διαζευγμένοι γονείς τείνουν να είναι πιο χειριστικοί και αυστηροί απέναντι στα παιδιά τους, τα οποία δέχονται και τις μεγαλύτερες συνέπειες του διαζυγίου, όπως είναι η μοναξιά που τους προκαλεί. Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Personality and Individual Differences βασίστηκε στα προφίλ διαφόρων τύπων γονέων και συγκεκριμένα εστίασε στη στοργή αλλά και στη χειριστικότητα και την αυστηρότητα που πολλοί γονείς επιδεικνύουν έντονα μετά το διαζύγιο.

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: 237 άτομα από διαζευγμένες οικογένειες και 444 άτομα από μη διαζευγμένες και σε όλους δόθηκε ένα ερωτηματολόγιο που ζητούσε την ηλικία, το φύλο και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση μεταξύ άλλων. Οι ερευνητές βασίστηκαν σε ένα μοντέλο τεσσάρων παραγόντων βασισμένο στον τρόπο με τον οποίο οι γονείς ασκούν τη γονική μέριμνα: α) πολύ στοργική και πολύ χειριστικοί, β) πολύ στοργικοί και καθόλου χειριστικοί, γ) καθόλου στοργικοί και καθόλου χειριστικοί και δ) καθόλου στοργικοί και πολύ χειριστικοί. 

Περαιτέρω ανάλυση αποκάλυψε ότι υπάρχει σημαντική επίδραση στην οικογενειακή δομή: οι έφηβοι πού προέρχονται από διαζευγμένες οικογένειες τείνουν να αντιλαμβάνονται τους γονείς τους ως πολύ χαλαρούς ή πολύ αυταρχικούς (στα δύο άκρα δηλαδή), ενώ τα παιδιά που ζουν σε οικογένειες με μη διαζευγμένους γονείς τείνουν να χαρακτηρίζουν τους γονείς τους ιδιαίτερα υποστηρικτικούς και ελάχιστα σκληρούς (τα δύο μέσα δηλαδή).

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα παραπάνω αποτελέσματα δεν αντικατοπτρίζουν απαραιτήτως την πραγματική στάση ή τις ενέργειες όλων των γονέων. Δεν είναι ασυνήθιστο το διαζύγιο να επιφέρει τεράστιες αλλαγές στην ψυχολογία των παιδιών που ζουν κυρίως με τον έναν ή με τον άλλον γονέα και που βιώνουν την οικονομική επιβάρυνση των δύο γονέων κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μικρότερη διαθεσιμότητα και συναισθηματικό άγχος που μεταφέρεται αυτούσια στο παιδί. Οι συγγραφείς όφειλαν και το έκαναν να αναφέρουν αυτήν την προειδοποίηση.

Ένας δεύτερος στόχος της μελέτης ήταν να προσδιοριστεί ο βαθμός στον οποίο η συμπεριφορά των διαζευγμένων γονέων επηρέασε το βαθμό της μοναξιάς που νιώθουν τα παιδιά. Η πατρική και η μητρική στοργή σχετίζονται με μικρότερο βαθμό μοναξιάς εννοώ η πατρική και μητρική χειριστικότητα/έλεγχος συσχετίστηκαν με μεγαλύτερο βαθμό μοναξιάς, ωστόσο απαιτείται περαιτέρω έρευνα για επιβεβαίωση. Μπορεί ο έλεγχος που ασκούν οι γονείς στα παιδιά να τα επηρεάζει ψυχολογικά όπως και ο περιορισμός που πολλοί γονείς ασκούν στα παιδιά τους αλλά δεν είναι σαφές εάν κάτι τέτοιο βασίζεται στην πραγματικότητα.

Είναι ενδιαφέρον ότι οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι ο ναρκισσισμός προστατεύει από τα συναισθήματα μοναξιάς των εφήβων όταν ζουν με γονείς που είναι χειριστικοί και καθόλου στοργικοί. Ο ναρκισσισμός θεωρείται ως ένα ακατάλληλο και αντικοινωνικό χαρακτηριστικό, σε αυτήν την περίπτωση ωστόσο οι συγγραφείς πιστεύουν ότι μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά στο να αναζητήσουν και να συμμετάσχουν σε μεγαλύτερο αριθμό κοινωνικών αλληλεπιδράσεων ρυθμίζοντας έτσι τη μοναξιά που νιώθουν. Φυσικά ο ναρκισσισμός αυτός μπορεί να δυσκολέψει τα παιδιά στο να προσαρμοστούν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και να τα αναγκάσει να περάσουν μία εφηβεία ιδιαίτερα προβληματική.

Οι συγγραφείς αναφέρουν ορισμένους περιορισμούς συμπεριλαμβανομένης της διατομής της μελέτης. Για παράδειγμα κάποιοι γονείς που είναι πιο απόμακροι από τα παιδιά τους ή έχουν την τάση να τα ελέγχουν είναι πιο επιρρεπή στο διαζύγιο ως άτομα. Επιπλέον υπάρχουν ορισμένες σημαντικές διαφορές μεταξύ των ανατολικών και δυτικών πολιτισμών όσον αφορά την οικογένεια. «Οι οικογένειες μετά το διαζύγιο θεωρούνται επιρρεπείς σε προβλήματα και στιγματίζονται έντονα» σημειώνουν οι συγγραφείς κάτι που συνήθως ισχύει λιγότερο στις δυτικές χώρες.

Το διαζύγιο επηρεάζει όλα τα μέλη μιας οικογένειας. Κατά τη διάρκεια της διαμόρφωσης της παιδικής και εφηβικής ηλικίας αυτό μπορεί να έχει σημαντικές και μακροπρόθεσμες συνέπειες. Μελέτες όπως η παρούσα  μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα το πώς βιώνουν τα παιδιά το διαζύγιο και μπορεί να οδηγήσουν σε πιο στοχευμένες και αποτελεσματικές παρεμβάσεις.

Πηγή: psypost.org