Ο μύθος του Πρίγκηπα που άμα τον δεις ποτέ γράψε μου

Εδώ και πολλούς αιώνες οι γυναίκες μεγαλώνουν με την ελπίδα να συναντήσουν κάποτε τον πρίγκιπα του παραμυθιού. Είμαστε έτσι μαθημένες ώστε να πιστεύουμε στα παραμύθια και να περιμένουμε τον πρίγκιπα που θα έρθει με το άλογό του φουλ ερωτευμένος να μας πάρει μακριά. Δεν διαφέρω από την ομήγυρη. Αν και μεσήλικας, ακόμα μου αρέσει ο ρομαντισμός και το παραμύθι.

Ακούμε σε όλα τα παραμύθια «και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Χαιρόμαστε που η πριγκίπισσα βρήκε τον πρίγκιπα των ονείρων της, ταίριαξαν, παντρεύτηκαν και ζουν ευτυχισμένοι. Ζουν όμως ευτυχισμένοι; Το τέλος που εμείς είδαμε ή ακούσαμε στο παραμύθι αφορά την υπόλοιπη ζωή τους ή μόνο το τέλος της ιστορίας μέχρι να παντρευτούν; Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν αληθινοί πρίγκιπες, αλλά… υπάρχουν ή όλα βασίζονται στη μυθοπλασία;

Ας αφήσουμε λίγο τα παραμύθια και ας επιστρέψουμε στην πραγματικότητα. Οι αληθινοί άντρες δεν έχουν καμία σχέση με τους πρίγκιπες των παραμυθιών. Ούτε και εμείς όμως είμαστε σαν τις πριγκίπισσες. Η ζωή μας δεν λαμβάνει χώρα σε έναν τέλειο, παραμυθένιο κόσμο χωρίς τσακωμούς, προβλήματα ή ανησυχίες. Δεν έχω δει ποτέ πριγκίπισσα άφτιαχτη, άβαφτη, αναμαλλιασμένη, με φόρμα και αθλητικά ή με ένα παιδί άρρωστο που κλαίει όλη νύχτα ενώ την επόμενη μέρα πρέπει να πάει για δουλειά.

Δεν έχω δει καμία πριγκίπισσα να είναι μόνη μαμά και να αγωνίζεται να βρει χρήματα να πληρώσει το ενοίκιό της ή να αγοράσει πράγματα για το σπίτι της. Καμιά τους δεν είναι ποτέ τόσο κουρασμένη που να μη μπορεί να σκεφτεί ή να μιλήσει. Εφόσον λοιπόν οι πριγκίπισσες που βλέπουμε στα παραμύθια δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα γιατί να μην ισχύει και το ίδιο στους άντρες; Είναι δίκαιο να περιμένουμε ο σύντροφός μας να είναι τέλειος τη στιγμή που ούτε εμείς έχουμε καμιά συνάφεια με τις πριγκίπισσες των παραμυθιών;

Με δεδομένο ότι εξελισσόμαστε, κάθε στάδιο της ζωής μας είναι διαφορετικό από το προηγούμενο. Άρα δεν είναι φυσικό να υπάρχουν περισσότεροι ιδανικοί σύντροφοι για την καθεμία από εμάς; Ακόμα και αν είχες παντρευτεί κάποτε αυτόν που θεωρούσες το άλλο σου μισό, το θεωρείς αδιανόητο να υπάρχει κάποιος άλλος εκεί έξω που να σου ταιριάζει καλύτερα; Δεν είσαι όπως ήσουν πριν από 20 χρόνια. Η κακοποίηση, τα βιώματα, οι εμπειρίες, οι χαρές, οι λύπες, όλα αυτά σε έχουν αλλάξει. Ο άνθρωπος που μπορεί να αγγίξει τώρα την ψυχή σου δεν έχει καμία σχέση με τον άνθρωπο που το κατάφερε πριν από 20 χρόνια.

«Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα»… και που το ξέρουμε εμείς; Ή μάλλον και πού ξέρουν αυτοί πώς ζήσαμε εμείς; Εδώ δεν ξέρουμε εμείς καλά-καλά το δικό μας τέλος, το ξέρουν αυτοί; Το δικό μας happy – ή όχι – end το δημιουργούμε εμείς. Αποζητούμε ένα σύντροφο που θα μας κάνει να νιώσουμε όμορφες και ξεχωριστές. Αν ξέρεις τι είναι αυτό που θα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη, τότε έχεις περισσότερες πιθανότητες να βρεις αυτό που ψάχνεις.

Δεν θα ήταν ωραίο αν ερωτευόσουν τον εαυτό σου τόσο βαθιά που θα έκανες το οτιδήποτε για να γίνεις ευτυχισμένη; Όσο πιο πολύ αγαπάς τον εαυτό σου τόσο περισσότερο το σύμπαν θα επιβεβαιώσει την αξία σου. Τότε μόνο θα μπορέσεις να απολαύσεις μία έντονη και μακροχρόνια ερωτική σχέση που θα σε ολοκληρώσει από μέσα προς τα έξω.

Η εύρεση ενός συντρόφου που θα είναι το άλλο σου μισό, είναι ένα ταξίδι εξερεύνησης. Η εύρεσή του ίσως να μην είναι τόσο εύκολη, αλλά όταν τον συναντήσεις και έρθετε κοντά θα καταλάβεις τι σημαίνει πραγματική αγάπη.

Πηγή: divorcedmoms.com