Αν έρθω στην Ελλάδα μόνη με τα παιδιά και δεν θελήσω να επιστρέψω, μπορεί ο πατέρας τους, να με γυρίσει πίσω;

Ζω στο εξωτερικό (Ευρώπη) έχω δύο παιδιά μικρά (το ένα θηλάζει) αναγνωρισμένα στην Ελλάδα από τον Έλληνα πατέρα τους.

Από επιλογή δική του συζούμε ακόμη μαζί, δεν μας αφήνει να επιστρέψουμε για να ζήσουμε Ελλάδα που εκεί έχουμε τα πάντα και εγώ δουλειά οικογένεια φίλους (στο εξωτερικό προσωπική ζωή δεν υπάρχει δική μου ούτε δουλειά ούτε χρήματα εξαρτάται από αυτόν). Μου ασκεί λεκτική και ψυχολογική βία μπροστά στα παιδιά και επιτέλους θέλω να τελειώσει όλο αυτό.

Η ερώτηση είναι: Αν έρθω διακοπές με τα παιδιά μόνη και δεν θελήσω να ξανά γυρίσω στην χώρα που είμαστε μείνω Ελλάδα μπορεί να με γυρίσει πίσω με το ζόρι;

Να αναλάβει δικαστήριο από το κράτος που ζούμε ; Αν γίνεται γνωρίζεται είναι εύκολο να συμβεί κάτι τέτοιο η συνήθως τα καταφέρνουν όσες γυρίζουν στην χώρα τους με παιδιά; Φυσικά και θα έχουν επικοινωνία με τον πατέρα τους απλά δεν αντέχω όλο αυτό που συμβαίνει στο σπίτι καθημερινά τα παιδιά και εγώ μαζί θα αρρωστήσουν ψυχολογικά. Του έχω δώσει όριο μέχρι Απρίλιο να γυρίσουμε όλοι μαζί απλά ο καθένας στο δρόμο του.

Συμφωνεί αλλά είναι τέτοιος χαρακτήρας που εκεί λέει εκεί ξελέει. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη και φοβάμαι μην με κλείσει μια ζωή “φυλακή” εδώ σε αυτή την χώρα. Έχω απελπιστεί με την ψυχολογική και λεκτική βία μπροστά στα παιδιά. Έχω πάει δύο φορές στην αστυνομία μήπως φοβηθεί και σταματήσει.. τα καταφέρνω για λίγες μέρες μετά πάλι τα ίδια.

Απαντά η δικηγόρος, κυρία Παναγιώτα Λουκάκου

Τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο κύριος γνώμονας για την ανατροφή των παιδιών αποτελεί το βέλτιστο συμφέρον τους. Πρόκειται για μια αόριστη νομική έννοια, την οποία τόσο οι νομοθετικοί κανόνες όσο και η νομολογία προσπαθούν να αποσαφηνίσουν και να εξειδικεύσουν, προκειμένου να γίνεται ευρέως κατανοητή η σημασία της στις επιλογές που καλούνται να κάνουν οι γονείς σχετικά με την ζωή και το μέλλον των παιδιών τους. Το οικογενειακό περιβάλλον πρέπει να εξασφαλίζει σταθερότητα, ασφάλεια, αγάπη και φροντίδα στα παιδιά, τα οποία έχουν ανάγκη από την παρουσία και των δύο γονέων στη ζωή τους, ενώ οι βίαιες αλλαγές που αποδομούν το περιβάλλον αυτό ενδέχεται να διαταράξουν σημαντικά τον ψυχισμό και την ανάπτυξή τους.

Με δεδομένο μάλιστα ότι στην σύγχρονη εποχή παρατηρείται αθρόα μετακίνηση των πολιτών σε διεθνές επίπεδο και σύναψη γάμων μεταξύ ατόμων διαφορετικής εθνικότητας σε χώρες του εξωτερικού, είναι ζωτικής σημασίας η πρόβλεψη κανόνων και διαδικασιών που προστατεύουν τα δικαιώματα των γονέων αναφορικά με την ανατροφή των τέκνων τους.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την Σύμβαση της Χάγης 1980, η αυθαίρετη απόφαση κάποιου γονέα να απομακρύνει τα παιδιά από την οικογενειακή στέγη και τον τόπου της συνήθους διαμονής τους και να τα μεταφέρει σε μια ξένη για αυτά χώρα στοιχειοθετεί το αδίκημα της διεθνούς απαγωγής. Βασική προϋπόθεση για την στοιχειοθέτηση του αδικήματος συνιστά η παραβίαση του κατοχυρωμένου δικαιώματος για την άσκηση της γονικής μέριμνας του ετέρου γονέα ή έστω, όπως έχει αποδειχθεί και νομολογιακά, η υπαρκτή άσκησή της εν τοις πράγμασι ή/και η ρητώς εκφρασμένη αντίθετη γνώμη του άλλου γονέα ως προς την μετακίνηση των τέκνων εκτός της χώρας της συνήθους διαμονής .

Υπό το πρίσμα της Σύμβασης της Χάγης έχει εκδοθεί ο Κανονισμός 2201/2003 και ο νεότερος Κανονισμός 2019/111, στους οποίους προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η σχετική διαδικασία επίλυσης ζητημάτων γονικής μέριμνας ενόψει βίαιης αποκοπής των τέκνων από το οικείο οικογενειακό περιβάλλον και η δικαιοδοσία των κατά τόπο αρμόδιων δικαστηρίων. Έτσι προβλέπεται πως δεν θα δικαιωθεί μια μητέρα που έλαβε μια τέτοια απόφαση όσο καιρό κι αν διαμείνουν τα τέκνα εκτός της χώρας συνήθους διαμονής τους, ιδίως αν το γεγονός αυτό συντελείται εν αγνοία του πατέρα, με αποτέλεσμα εκείνος να παρεμποδίζεται να εκφράσει τις αντιρρήσεις του. Επιπλέον αναφέρεται ρητά πως αν ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την ομαλή επιστροφή των τέκνων στην οικογενειακή στέγη, υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες το αρμόδιο δικαστήριο να διατάξει την επιστροφή τους.

Στην προκειμένη, λοιπόν, περίπτωση, αν προβείτε στην ως άνω ενέργεια, είναι αρκετά πιθανό ο πατέρας, ο οποίος έχει αναγνωρίσει τα παιδιά και έχει πλήρη δικαιώματα επ’ αυτών, να ασκήσει αίτηση για επιστροφή τους στην χώρα της συνήθους διαμονής τους στην οποία διαμένετε τώρα, με αυξημένες πιθανότητες να δικαιωθεί.

Βέβαια σύμφωνα με το άρθρο 13 της Σύμβασης της Χάγης το δικαστήριο ενδέχεται να μην διατάξει την επιστροφή των τέκνων αν αποδεχθεί ότι ο πατέρας δεν ασκεί την γονική μέριμνα ή αν υπάρχει κίνδυνος, ο οποίος θα δημιουργήσει μια αφόρητη για την ζωή των τέκνων κατάσταση.

Απαραίτητη είναι η πλήρης απόδειξη του κινδύνου και του σχετικού αποτελέσματος της αφόρητης κατάστασης, όχι η απλή πιθανολόγησή του, και η κατάσταση πρέπει να αφορά τα τέκνα και όχι εσάς την ίδια. Ορθότερο είναι να κινηθείτε δικαστικά στην χώρα διαμονής σας και να αιτηθείτε την διευθέτηση των ζητημάτων της γονικής μέριμνας που αφορούν τα τέκνα σας, με την έκδοση εκτελεστής δικαστικής απόφασης, η οποία μπορεί να αναγνωριστεί σε κάθε χώρα της ΕΕ. Με δεδομένο ότι μπορούν να αποδειχθούν τα περιστατικά βίαιης συμπεριφοράς του πατέρα εναντίον σας και ενώπιον των παιδιών σας, η ύπαρξη ενδοοικογενειακή βία ενδεχομένως να μπορεί να συνηγορήσει υπέρ της έκδοσης μιας ευνοϊκής για εσάς απόφασης.

Παναγιώτα Λουκάκου | Panagiota Loukakou 
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω  | Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
Attorney-at-Law | Accredited Mediator of the Ministry of Justice, Transparency and Human Rights
Μέλος της εταιρείας Εμπορικής και Οικογενειακής Διαμεσολάβησης “ΔΙΑΛΟΓΟΣ”
Λεωφ. Σταδίου 61 | 61, Stadiou str.
Αθήνα 10559 | Athens 10551
Ελλάδα | Greece
Tel: +30 210 3217637
Mob.: +30 6977367340
Fax: +30 210 3000104 

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!