Όταν ο άντρας μου πέθανε ανακάλυψα ότι ήταν ο βιαστής μου

Ο σύζυγός μου πέθανε από κορονοϊό. Τη μία μέρα ήταν καλά, την άλλη στο κρεβάτι και 32 μέρες μετά νεκρός. Υπέφερε. Δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Δεν μπορούσε να δει και να αγκαλιάσει όσους αγαπούσε. Οι μόνοι άνθρωποι που έβλεπε ήταν οι νοσοκόμες και οι γιατροί με ειδικές στολές, γάντια, μάσκες και ασπίδες προσώπου.

Μία μέρα που ένιωθε λίγο καλύτερα μου έγραψε: «Έχω χάσει κάθε αξιοπρέπεια. Είμαι σε ένα κρεβάτι ολόγυμνος και έρχονται οι νοσοκόμες για να με βοηθήσουν να ουρήσω». Μεταφέρθηκε σε τρία διαφορετικά νοσοκομεία μέχρι που στο τέλος πέθανε.

«Στεναχωριέμαι που σε βλέπω έτσι αλλά χαίρομαι που έφυγε», μου είπε η μητέρα μου.

Ο άντρας μου ήταν δύσκολος χαρακτήρας κάποιες φορές. Ήταν ισχυρογνώμων και ήθελε τα πράγματα να γίνονται με βάση το δικό του σκεπτικό. Θεωρούσε το γάμο μας ως μία συνεργασία με ίσες αποφάσεις και δικαιώματα. Ήθελε ένα γάμο βασισμένο στο πατριαρχικό πρότυπο. Δεν ήθελε να πηγαίνω πουθενά ή να κάνω κάτι χωρίς να του ζητήσω άδεια.

Για μένα που ήμουν πάντα μία ανεξάρτητη γυναίκα ο γάμος μας ήταν ένας καθημερινός αγώνας. Παλέψαμε για αρκετά χρόνια. Τα πρώτα χρόνια ζούσαμε με τους γονείς μου και έτσι μπόρεσαν να δουν από πρώτο χέρι τι γινόταν. Ήξεραν ότι ήταν δύσκολος χαρακτήρας αλλά ακόμα και έτσι εξεπλάγην όταν την άκουσα να το λέει.

Όταν μετέφερα στην αδερφή μου τα λόγια της μητέρας μας εκείνη τότε γύρισε και μου είπε: «Όταν γύρισες από το ταξίδι σου ο μπαμπάς είπε στη μαμά ότι του είπες ότι ο άντρας σου σε βίασε».

Ένιωσα σαν να μου έριξαν γροθιά στο στομάχι. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Ταξίδεψα σε άλλη χώρα για ένα χειρουργείο που έπρεπε να κάνω…

«Είπε ότι του είπες ότι ο άντρας σου δεν κατανοούσε την έννοια της συναίνεσης».

«Όντως το έκανε», της απάντησα.

Με κοίταξε και μου είπε: «Αυτό είναι βιασμός. Σε βίασε ο άντρας σου;».

Βιασμός. Αυτή η λέξη έκανε την καρδιά μου να σταματήσει. Θεωρώ τον εαυτό μου υπέρμαχο των δικαιωμάτων των γυναικών. Για μερικά χρόνια δίδασκα σε γυμνάσια και λύκεια και τους μιλούσα για τη συναίνεση και την ελευθερία των γυναικών.

Έχω τέσσερις μικρότερες αδερφές και πάντα πάλευα για το καλό τους. Τους μιλούσα για τα οφέλη της αντισύλληψης και είμαι δίπλα τους σε ό, τι με χρειαστούν. Τους έχω μιλήσει για το ασφαλές σεξ και τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Συχνά τους τονίζω τη σημασία της συναίνεσης. Είναι δυνατόν να έβαζα στην άκρη τις πεποιθήσεις μου όταν κάτι τέτοιο με αφορούσε προσωπικά; Θα πετούσα ποτέ κάτι που πίστευα τόσο πολύ;

Όταν παντρευτήκαμε ο άντρας μου πίστευε ότι θα κάναμε σεξ κάθε μέρα. Στην αρχή προσπάθησα να το αποφύγω κάνοντας χιούμορ αλλά μετά έμεινα έγκυος και τους πρώτους μήνες ήμουν χάλια. Συνέχισε να θέλει και του έλεγα όχι αλλά όσο αρνιόμουν τόσο εκείνος συνέχιζε. Ο, τι και αν του έλεγα δεν μπορούσε να καταλάβει κι έτσι σταμάτησα να προσπαθώ.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου και αφού συνήλθα από το πρώτο δραματικό τετράμηνο κάναμε συναινετικό σεξ. Βρήκαμε μία στάση που μας βόλευε αλλά και πάλι μπήκε ένα βράδυ μέσα μου βίαια χωρίς να υπολογίσει την κατάστασή μου. Έμεινα έκπληκτη αλλά όταν τελείωσε είπε ότι ήταν ατύχημα και όλα καλά.

Όταν το μωρό ήταν σχεδόν τριών ετών του είπα ότι πρέπει να χωρίσουμε μέχρι που αγόρασα ένα τεστ εγκυμοσύνης και ήταν θετικό. Ήμουν έγκυος οπότε το διαζύγιο έπρεπε να μπει για λίγο στην άκρη.

Μία μέρα κοιμόμουν και εκείνος μπήκε στο δωμάτιο με άγριες διαθέσεις. Του είπα όχι αλλά και πάλι δεν με άκουσε.

Ταράχτηκα, ένιωσα μία απίστευτη αηδία. Έτρεξα στο μπάνιο και πλενόμουν για πολλή ώρα. Του είπα ότι αυτό που έκανε λέγεται βιασμός και εκείνος σοκαρίστηκε. «Δεν είναι βιασμός, είσαι υπερβολική. Είσαι γυναίκα μου και το δικαιούμαι». Τι μπορούσα να κάνω;

Όταν μετακομίσαμε στο νέο μας σπίτι η σχέση μας έγινε πολύ καλύτερη. Λίγες εβδομάδες αργότερα γέννησα το μωρό μας πρόωρα. Μόλις ο άντρας μου κοίταξε την κόρη μας κατάματα για πρώτη φορά την ερωτεύτηκε αμέσως και όλα άλλαξαν. Έγινε ο καλύτερος γονέας και σύζυγος και ήρθε πιο κοντά στην οικογένειά του. Στη συνέχεια αρρώστησε και πέθανε.

Έπιασα τον εαυτό μου να μιλάω σε μία φίλη μου και να της λέω ότι ο άντρας μου δεν τα πήγαινε πολύ καλά με την έννοια της συναίνεσης. Ήταν πολύ καλός αδερφός, γιος και πατέρας. Δεν ήταν κακός άνθρωπος και με τον τρόπο που έθιξα το πρόβλημά του με τη συναίνεση προστάτευα εκείνον αλλά τον εαυτό μου. Ωστόσο λέγοντας ότι είχε θέματα με τη συναίνεση εννοούσα ότι με βίαζε.

Με βίασε. Με βίασε περισσότερες από μία φορές. Ανεξάρτητα από το πόσο καλός ήταν δεν έπαυε να είναι βιαστής.

Αναρωτιέμαι. Γιατί εγώ να αποτύχω έτσι; Η λέξη βιασμός επαναλαμβάνεται συνεχώς στο μυαλό μου. Ποτέ δεν άφησα τον εαυτό μου να συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα μέχρι που πέθανε. Αν το κοιτάξω από την οπτική γωνία οποιουδήποτε άλλου φυσικά και αυτό που μου συνέβαινε ήταν βιασμός.

Τώρα πώς θα μπορέσω να γιατρέψω τις πληγές που άνοιξαν μετά από αυτήν την αποκάλυψη;

Προχωράω μπροστά, αποδέχομαι αυτό που μου συνέβη, τον συγχωρώ, ξαναμαθαίνω πώς να σκέφτομαι για το σεξ και το γάμο και πώς θα συμφιλιώσω τις δύο πλευρές. Μαθαίνω πώς να υποστηρίζω τον εαυτό μου και να παλεύω γι’ αυτόν και όχι μόνο για όλους τους άλλους.

Πηγή: yourtango.com