Οικογενειακός μας φίλος ετών 50, ερωτεύτηκε τη 19χρονη κόρη μας. Πώς να τον απομακρύνω από την οικογένειά μας;

Ο κολλητός του άντρα μου, είναι φίλος μας από πριν παντρευτούμε. Ήταν συμφοιτητές με τον άντρα μου και παραμένουν φίλοι μέχρι και σήμερα. Τα παλιά τα χρόνια ήμασταν αχώριστοι οι 3 μας. Μαζί ξενυχτάγαμε, μαζί πίναμε, μαζί διασκεδάζαμε, μαζί διακοπές, μαζί όλα. Όπου κι αν πηγαίναμε τον παίρναμε πάντα μαζί μας. Όταν παντρευτήκαμε με τον άντρα μου, έγινε κουμπάρος μας και όταν έκανα παιδιά, πάντα «Θείε Παύλο» τον φώναζαν.

Ο Παύλος πάντα παρών σε όλα. Γιορτές, γενέθλια, σχολικές επιδείξεις, οικογενειακές διακοπές, παντού μιλάμε. Ο κόσμος νομίζει ότι είναι συγγενής μας, τόσο κοντά είμαστε. Μπαινοβγαίνει σπίτι μας καθημερινά και οι σχέσεις μας είναι αδελφικές.

Φέτος η κόρη μου τελειώνει το πρώτο έτος των σπουδών της. Σπουδάζει Φαρμακευτική και είμαστε όλοι πολύ περήφανοι γι’ αυτήν. Ήμουν ευτυχισμένη που είχα έναν τόσο καλό και έμπιστο φίλο, όπως ο Παύλος να την πηγαινοφέρνει στη Σχολή μιας και μένει δίπλα. Ανέλαβε εκτός από τη μεταφορά της από και προς το σπίτι, να την προσέχει γενικότερα, να την πηγαίνει στα πάρτι κ.α. (ο Παύλος αν και 50 ετών, δεν έκανε ποτέ δική του οικογένεια και γι΄ αυτό πίστευα ότι είχε προσκολληθεί στη δική μας).

Πριν από λίγες μέρες μου αποκάλυψε κάτι που δεν ξέρω πώς να διαχειριστώ. Ούτε λίγο, ούτε πολύ είπε ότι τους τελευταίους 5 μήνες είναι ερωτευμένος με το παιδί. 50 εκείνος, 19 η μικρή. Ξέρει ότι δεν είναι σωστό να έχει τέτοια συναισθήματα και κάνει ό, τι μπορεί για να τα μετριάσει, αλλά δυσκολεύεται πολύ. Και ήρθε σε μένα να πει τον πόνο του; Τί περίμενε να του πω; Μπράβο, προχώρα, βουρ στον πατσά; Δεν είμαστε καλά. Μου ζήτησε να μην πω τίποτα σε κανέναν, αλλά δεν ξέρω. Είναι κολλητός του άντρα μου χρόνια και εγώ με τον άντρα μου δεν έχω μυστικά. Δεν ξέρω αν μπορώ να κρατήσω κάτι τέτοιο για τον εαυτό μου.

Ο Παντελής έβγαλε έναν εαυτό περίεργο. Ποτέ δεν πήγε το μυαλό μου ότι μπορεί να ένιωθε έτσι και να μου το πει κιόλας λες και μιλούσε για μία άγνωστη. Πάντα πίστευα ότι μας έβλεπε αθώα, σαν αδέρφια του και τα παιδιά μου σαν παιδιά του. Τώρα εμένα ποια είναι η θέση μου; Μάλλον να τον ξεκόψω. Δεν ξέρω αν πρέπει να πω τίποτα στον άντρα μου ή το παιδί, παρά μόνο να ελαττώσω τις επαφές της μικρής με εκείνον.

Νιώθω θυμωμένη και προδομένη. Πώς να το αντιμετωπίσω; Πώς να τον εμπιστευτώ ξανά; Με τον άντρα μου έχουμε ακόμα ένα γιο, μεγαλύτερο. Μήπως να το πω σε εκείνον; Δεν ξέρω, είναι λεπτή η θέση μου. Δεν θέλω να καταστρέψω μια φιλία χρόνων, αλλά δεν μπορώ και να ρισκάρω.

Τί λέτε;

Μαργαρίτα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ