Ο σύντροφος της μητέρας τάιζε με το ζόρι το παιδί της μεχρι να κανει εμετό. “Έναν αρχηγό θέλατε να στρώσετε!” έλεγε

Θέλω από αυτό το μήνυμα να πάρουν δύναμη άντρες γυναίκες και να σταματήσουν να φοβούνται

Έχω μια φίλη από το καλοκαίρι του 2001 είναι η δεύτερη αδερφή μου έτσι αισθάνομαι,
παντρεύτηκε μικρή λοιπόν έναν υπέροχο άνθρωπο,έναν άγγελο επί της γης και χήρεψε μικρή με ενα μωρό στα χέρια ύστερα από 4 χρόνια ξανά παντρεύτηκε με έναν άνθρωπο που δεν είχανε κανένα κοινό νόμισαν πως είναι ερωτευμένοι και μετά από δύο χρόνια χώρισαν από κοινού απόφαση έχουν και ένα παιδάκι με συνεπιμελεια φυσικά

Κάποια στιγμή με παίρνει μια φίλη μας τηλέφωνο και μου πρότεινε να βγούμε για καφέ όλες μαζί,είχαμε καιρό βλέπεις με τόσες υποχρεώσεις που χρόνος για καφέ με τις φίλες;μόνο στο τηλέφωνο ή στο σπίτι θα βρίσκαμε χρόνο να μιλήσουμε παρόλα αυτά η επικοινωνία μας δεν χάθηκε όπως προανέφερα είμαστε οικογένεια
Είχαν περάσει 4 χρόνια από το διαζύγιο της τότε

Βγήκαμε για καφεδάκι κι εκεί που καθόμαστε της πετάει η φίλη μας κουβέντα για κάποιον που δείχνει ενδιαφέρον γελάσαμε στην αρχή…
Τελικά ο τύπος την έψαξε και την βρήκε… όλα ήταν ονειρικά !

Ένας άνθρωπος υπερβολικα καλός όλα έγιναν γρήγορα γάμος εγκυμοσύνη…τρέχαμε για νυφικό (1ο καμπανάκι) βρίσκει νυφικό πολύ οικονομικο (180€) τον καλεί στο τηλέφωνο και της λέει γλυκά γλυκά “άφησε το αγάπη μου έχουμε χρόνο να δεις κι άλλα “με κοιτάει η φίλη μου με μάτια κουταβιου δεν μίλησα (τώρα το μετανιώνω)
Τελικά της πρότεινε να κάνουν πολιτικό

Το δέχτηκε πήγαμε στον γάμο και μετά έκαναν τραπέζι με λίγους φίλους (συγγενείς δεν υπάρχουν από την φίλη μου ενώ δικοί του δεν θέλησαν να έρθουν …2ο καμπανάκι)
Το βράδυ του γάμου αυτός κοζαριζε κάτι πιτσιρίκες στο απέναντι τραπέζι,γυρίσαμε όλοι σπίτια μας με κατεβασμένα μούτρα αντί να χαιρόμαστε λυπόμαστε
Η εγκυμοσύνη πέρασε χάλια με καβγάδες με απειλές και κλάματα

Έφτασε ο Μάιος και η μέρα της γέννας…
Αυτό ήταν!
Εμάς δεν μας επέτρεψε να πάμε να ευχηθούμε η φίλη μας έκλαιγε ασταμάτητα της είπαμε δεν πειράζει όλα καλά

Κάθε μέρα περίμενε πότε θα φύγει από το σπίτι για να με πάρει τηλέφωνο δεν ήθελε να έχει επαφές με κανέναν πλέον και της το είχε ξεκαθαρίσει πια με κάθε τρόπο
Μετά από καιρό τον πήρα τηλέφωνο ζητώντας του να πάω από εκεί να τους δω και το δέχτηκε(εδώ να πω πως εμένα και τον άντρα μου μας φοβόταν επειδή μιλούσαμε πχ αν κάτι δεν μας άρεσε είχαμε αντίθετη άποψη από την δική του απαντούσαμε ενώ οι υπόλοιποι απλά το βουλωναν)
Όταν πήγα σοκαριστικα

Είδα τα παιδιά και εκείνη να ζουν σε μια απόλυτη δυστυχία με κύκλους στα μάτια με θλιμμένο βλέμμα και χαμόγελα ανύπαρκτα
Το μωρό να κλαίει και αυτός να φωνάζει στο μωρό να σταματήσει να κλαίει μάλιστα όταν είπα να μην φωνάζει στο βρέφος με κοίταξε και μου είπε όλοι αγριαδες θέλουν για να σταματήσουν

Όταν ρώτησα για ποιο λόγο είναι όλοι έτσι εκείνος πρόλαβε πρώτος πρώτος να μου απαντήσει “μπήκε σειρά εδώ μέσα έναν αρχηγό ήθελαν να στρώσουν “
Το παιδί το μεγάλο μου εκμυστηρεύτηκε πως όταν η μαμά έφυγε να πάει στον γιατρό το μωρό εκείνος τον τάιζε με το ζόρι με αποτέλεσμα το παιδί να κάνει εμετο κι εκείνος του φωναζε και πως οταν η μαμά γύρισε μάλωσαν άσχημα για αυτό το σκηνικό και ο Μ.την απείλησε πως να μην ξεχνάει ότι έχει όπλο(είναι η δουλειά του τέτοια για αυτό και το όπλο)

Ένα πρωί αφού έφυγε εκείνος η φίλη μου με πήρε και μου λέει έρχομαι, αμέσως κατάλαβα ότι επιτέλους πήρε την σωστή απόφαση!
Ήρθε με μια πάνα ένα μπιμπερο και μια κουβερτουλα πολύ πόνο οργή και θλίψη
Πήγαμε μαζί σε δικηγόρο που την συμβούλεψε λάθος ακόμα χειρότερα…

Τρέχαμε μαζί στα δικαστήρια βγήκε προσωρινή απόφαση να παίρνει και αυτός το βρέφος αγνοώντας όλα αυτά που έχει κάνει,αλλάξαμε δικηγόρο μας εξήγησε ποια τα λάθη του πρώτου δικηγόρου ζητήσαμε επανεξέταση του θέματος έγινε ανάκληση ξανά τρέχαμε στα δικαστήρια αυτή τη φορά δυστυχώς με μεγαλύτερες αποδείξεις το βρέφος είχε κακοποιηθεί κατά τη διαμονή με τον πατέρα του πήγαμε σε ιατροδικαστή και αυτός με την σειρά του ήρθε στα δικαστήρια (τα οποία συνεχίζονται μέχρι στιγμής)

Μόνοι μάρτυρες σε όλα τα δικαστήρια εγώ ο άντρας μου και ο αδερφός μου (ο οποίος δεν γνωρίζει πολλά, έρχεται να καταθέσει ότι έτυχε δύο τρεις φορές να πάει στο σπίτι τους να κάνει κάποιες βλάβες που είχαν και τι αντίκρισε)όλοι οι υπόλοιποι φίλοι μας ξεκαθάρισαν στην φίλη μου πως δεν σκοπεύουν να έρθουν στα δικαστήρια ούτε να δώσουν γραπτή κατάθεση γιατί τον φοβούνται,θύμωσα τόσο πολύ στην αρχή με όλους! Μετά το σκέφτηκα ξανά ,τους καταλαβαίνω έχουν οικογένεια και φοβούνται μην κάνει κακό στα παιδιά τους…παρόλα αυτά κι εμείς έχουμε δύο παιδιά αλλά τρέχουμε και τρέχουμε γιατί αν αύριο μεθαύριο συμβεί ξανά κάτι στο παιδί της φίλης μας ξέρουμε ότι η συνείδηση μας δεν θα είναι καθαρή κι εμείς τα βράδια θέλουμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.

Εκκρεμούν άλλα 2 δικαστήρια ελπίζω και εύχομαι ότι όλα θα κριθούν σωστά εμείς πάντως εκεί θα είμαστε να δώσουμε τον αγώνα μας !

Υγ.
Να μην φοβάστε! Να μιλάτε ! Να ζητάτε βοήθεια! Υπάρχουν φίλοι άνθρωποι γύρω σας που σίγουρα θα είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν,επίσης να απευθύνεστε σε γραμμές sos,στην πρόνοια ,στον εισαγγελέα παντού! Ακόμα και αν σας αγνοήσουν εσείς να επιμένετε! Μόνο έτσι θα σώσετε το παιδί η τον εαυτό σας!

Μαμά Δ.