Ο άντρας μου ερωτεύτηκε τον νονό της κόρης μας και μας άφησε για εκείνον. Γιατί ήμουν βολεμένη…

Μια ωραία πρωία μου ανακοίνωσε ότι φεύγει από το σπίτι μας, το σπίτι που μέναμε σαν οικογένεια  τα 20 χρόνια του έγγαμου βίου μας.

Εκείνος εγώ και τα δυο κορίτσια μας.

«Φεύγει γιατί ερωτεύτηκε» μου είπε, ερωτεύτηκε το συνάδελφο του από τη δουλειά, αυτόν που ερχόταν σχεδόν καθημερινά στο σπίτι μας, τον νονό της μικρής μας κόρης.

Φεύγει μου είπε και μάζεψε τα πράγματα του.

Φεύγει μου είπε και μ άφησε με το στόμα ανοιχτό, χωρίς μιλιά να κοιτώ την κλειστή πόρτα.

Τι να πω στα παιδιά, στους γονείς μου ,στους φίλους μας …στον κόσμο;

Τι να πω στον εαυτό μου;

Και εγώ που ήμουν τόσα χρόνια;

Δεν έβλεπα;

Τι δεν ήθελα να καταλάβω;

Τι ρόλο έπαιζα στην κοινή μας ζωή;

Τελικά ήμουν χαζή και τυφλή ,δεν εξηγείται αλλιώς.

Παντρευτήκαμε, κάναμε τα παιδιά και μετά τι;

Που ήταν η κοινή μας ζωή;

Είναι ερωτική ζωή το μια φορά στο τόσο και αν;

Τι έκανα θεέ μου, πως δεν έβλεπα μπροστά μου ,γιατί άφησα την καθημερινότητα να με καταπιεί;

Πως έχασα, πως άφησα να χαθεί ο άντρας μου;

Και με ποιον …………με τον κουμπάρο;

Αυτή ήταν η τελευταία σκέψη που θυμάμαι …..και έχασα τον κόσμο όλο.

Με βρήκε στο πάτωμα λιπόθυμη η μάνα μου όταν γύρισε σπίτι τα παιδιά.

Με συνέφερε …της τα είπα όλα…….. για να μου σφίξει απλά το χέρι.

Ήξερε …τελικά όλοι ήξεραν, όλοι γνώριζαν χρόνια ολόκληρα, μπορεί και από την αρχή αυτού του γάμου παρωδία, όλοι εκτός από εμένα που δεν ήθελα να ξέρω.

‘Ήμουν μια ηλίθια ,μια βολεμένη στην καθημερινότητα μου με τον εφησυχασμό της βέρας στο δεξί.

Το σπίτι στην εντέλεια,τα ρούχα μας ,καθημερινό φρεσκομαγειρεμένο φαγητό, άψογη στη δουλειά, στις κοινωνικές υποχρεώσεις και ο σύζυγος στον αυτόματο…

Κάτι που τελικά βόλευε όλους μας…..

Εμένα για να φαίνομαι ικανή παντού και αυτόν …..ναι αυτόν τον υποκριτή, τον ψεύτη να ζει με εμάς και τον παράλληλο κόσμος του.

Όσο ηλίθια ήμουν εγώ ,τόσο δειλός ήταν τόσα χρόνια αυτός

Και στην τελική πρέπει να του πω και ευχαριστώ που έφυγε ,που μου αποκάλυψε αυτό που όλοι ήξεραν.

Θα περνούσα όλοι τη ζωή μου μέσα στο ψέμα και στην εικονική πραγματικότητα.

Είναι βαθιά η μαχαιριά  …μεγάλος ο πόνος ….αλλά ο χρόνος είναι γιατρός …ειδικά για κάποιον που δεν άξιζε.

Η ζωή είναι εδώ …όπως αυτός επέλεξε να τη ζήσει  χωρίς να κοροϊδεύει …έτσι και εμείς.. εγώ και τα παιδιά μου θα προχωρήσουμε.

Επιτέλους ας ανοίξω το παράθυρο να μπει καθαρός αέρας ….τον έχουμε ανάγκη.

Νίκη

Πηγή: http://alithinesgynaikes.gr/

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ