Ο άντρας μου έφτασε στο θάνατο και από τότε έγινε καλύτερος πατέρας! (photos)

Σίγουρα έχετε ακούσει αυτό που λένε «ζήσε κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία σου γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει». Αυτή την τελευταία μέρα παραλίγο να τη ζήσει η οικογένειά μου πριν από 2 χρόνια. Ο άντρας μου πήγε να πάρει τα παιδιά μας από το σχολείο και έπεσε πάνω σε ανταλλαγή πυροβολισμών ανάμεσα σε δύο συμμορίες. Δέχθηκε δύο σφαίρες, τη μία στο στήθος και την άλλη στα πλευρά, αλλά ο «φύλακας-άγγελός» του τη στιγμή εκείνη ήταν κοντά του και τον έσωσε. Όσοι βρέθηκαν εκεί μετά το περιστατικό, περαστικοί, άλλοι γονείς, μάρτυρες, γιατροί στο νοσοκομείο μας είπαν πως δεν μπορεί να βγήκε ζωντανός. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πώς έζησε. «Είναι θαύμα που ζει. Από τέτοια χτυπήματα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν επιβιώνουν». Πραγματικά και εγώ και τα παιδιά μου είμαστε ευγνώμονες που έζησε και μπορούμε και τον έχουμε σήμερα κοντά μας.

Μετά την περιπέτειά του άλλαξε. Από τη μία μεριά είναι φυσιολογικό γιατί όταν βλέπεις το θάνατο κατάματα κοιτάζεις μετά τη ζωή με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο και την εκτιμάς. Πάντα μας αγαπούσε και νιώθω ευλογημένος που μας έχει κοντά του και εμένα και τα τέσσερα παιδιά μας, τα οποία λατρεύει αλλά από τότε που του δόθηκε μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή φροντίζει να μας δείχνει κάθε μέρα πόσο μας αγαπά και πόσο τυχερός νιώθει. Μου φέρνει λουλούδια, στέλνει στα παιδιά  ανόητα memes μόνο και μόνο για να τα κάνει να γελάσουν, τις προάλλες που είχαμε πάει να πάρουμε φαγητό για το σπίτι πλήρωσε ό, τι παρήγγειλε ο επόμενος, έτσι, γιατί πιάσανε κουβέντα όσο περίμεναν και ήθελε με κάποιο τρόπο να τον ευχαριστήσει. Είναι ένας άνθρωπος που είναι ευγνώμων που κατάφερε να βγει ζωντανός από την περιπέτεια αυτή και το δείχνει σε κάθε ευκαιρία.

Και μόνο που σκέφτεται ότι μπορεί τώρα να ήμουν χήρα «πεθαίνει» αλλά όταν σκέφτεται ότι τα παιδιά μας μπορεί να ήταν ορφανά νιώθει λες και φεύγει η γη κάτω απ’ τα πόδια του. Είχε μία άριστη σχέση με το μπαμπά του και το ίδιο θέλει και για τα παιδιά του. Σκοπεύει να είναι κοντά τους για όσο περισσότερο μπορεί. Προσπαθεί με κάθε τρόπο κάθε στιγμή, κάθε λεπτό να τους δείχνει πόσο πολύ τα αγαπά και δεν αντέχει στη σκέψη ότι μπορεί για μία κακή στιγμή να τον στερούνταν τώρα.

Το κάθε μας παιδί επιζητεί την αποκλειστικότητα του μπαμπά του, αλλά η κόρη μας έχει την πρωτοκαθεδρία. Τον θέλει για πάρτη της μία φορά την εβδομάδα, να την παίρνει από το σχολείο και να πηγαίνουν μαζί για φαγητό μόνο οι δυο τους. Όχι ότι δεν αγαπάει τα υπόλοιπα παιδιά μας αλλά έχω την εντύπωση ότι ο άντρας μου λατρεύει τη συνήθεια τους αυτή που έχει εξελιχθεί στον αγαπημένη του μέρα της εβδομάδας. Μαζί έχουν επισκεφτεί τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης και έχουν δοκιμάσει κάθε γεύση. Μόλις κάθονται στο τραπέζι τη ρωτάει πώς ήταν η μέρα της και την αφήνει να οδηγήσει τη συζήτηση εκεί που θέλει εκείνη. Μετά μου στέλνει selfie για να δω πόσο τέλεια περνάνε.

Οι γιοι μου είναι στην εφηβεία, σε μία φάση δηλαδή που το παίζουν ανεξάρτητοι και δεν θέλουν πολλά-πολλά με τους γονείς τους, αλλά αγαπούν την παρέα του και το αποζητούν να είναι μαζί του. Ο πατέρας τους πού είναι ο καλύτερος μάγειρας που έχω γνωρίσει τους έχει εντρυφήσει στις γεύσεις όλου του κόσμου με αποτέλεσμα ο μεγάλος μου γιος να λατρεύει το σούσι και να ξέρει να σου πει τα πάντα γι’ αυτό, ο μεσαίος λατρεύει την ασιατική κουζίνα και τρώει μόνο με τσοπστικς και όχι με πιρούνι και ο μικρότερος αγαπά το πρωινό περισσότερο από κάθε γεύμα της ημέρας. Όπως και να έχει ανυπομονούν να έρθει το Σάββατο που δεν έχουν σχολείο και να περάσουν όμορφα με το μπαμπά τους στην κουζίνα του σπιτιού μας.

Όλοι τους αυτή η αγάπη δεν έχει να κάνει μόνο με το φαγητό φυσικά. Είναι σαν να γνωρίζονται και πάλι από την αρχή κι ο άντρας μου μαθαίνει πράγματα που δεν ήξερε μέχρι τώρα. Τα παιδιά μου από τη μεριά τους μοιράζονται μαζί του τα πάντα για τους φίλους τους, το σχολείο και για το τι συμβαίνει στη ζωή τους, πράγματα που δεν θέλουν να μοιραστούν με μένα. Του μιλούν με ειλικρίνεια και του δείχνουν εμπιστοσύνη και εκείνος μοιράζεται μαζί τους δικές του ιστορίες από την παιδική του ηλικία. Συχνά όταν πάει να τα πάρει από το σχολείο επιστρέφουν σπίτι γελώντας με διάφορα αστεία είτε είναι κάτι από την παιδική ηλικία του άντρα μου είτε κάτι που είδαν στο δρόμο. Τις περισσότερες φορές τα αστεία αυτά είναι τα δικά τους αστεία που εγώ δεν μπορώ να κατανοήσω, αλλά είμαι απόλυτα ok με αυτό. Χαίρομαι που η σχέση τους με το μπαμπά τους είναι τόσο δυνατή.

Συχνά πηγαίνουν σε ποδοσφαιρικούς αγώνες ή φεύγουν εκδρομούλα το σαββατοκύριακο. Είναι τα πιο τυχερά παιδιά του κόσμου και χαίρομαι γιατί το γνωρίζουν και τα ίδια και είναι ευγνώμονα που έχουν κοντά τους το μπαμπά τους.

Μερικές φορές όταν δεν είμαι σπίτι και αφού η αδερφή τους πάει για ύπνο έχουν αυτό που λέμε «βραδιά μόνο για άντρες». Πώς λέμε ladies night, το αντίθετο, βερμουδίτσα και t-shirt δηλαδή, μπριζόλες στα κάρβουνα, μπύρες και ατελείωτο ποδόσφαιρο ή μπέιζμπολ στην τηλεόραση. Τους έχει κάνει καλύτερους ψήστες απ’ ότι είναι ο ίδιος. Έχουμε φτάσει σε σημείο να παρακαλάνε να λείπω για να το «κάψουν» με το μπαμπά τους.

Ο άντρας μου άλλαξε πολύ από εκείνη την ημέρα. Αφιερώνει κάθε λεπτό της ζωής του στην οικογένειά του. Σκοπός της ζωής του είναι να είναι κοντά μας και να μας κάνει να περνάμε καλά. Παλιά έπινε λιγάκι παραπάνω, τώρα το έκοψε κι αυτό μόνο και μόνο γιατί θέλει να ζήσει παραπάνω για χάρη των παιδιών του. Είναι πάντα και παντού μαζί. Έχω εντυπωσιαστεί από την αλλαγή του. Αν πριν τον αγαπούσα μία, τώρα τον αγαπάω δέκα και τον ερωτεύομαι κάθε μέρα όλο και περισσότερο.

Δεν είναι μόνο το πως είναι σαν σύζυγος αλλά και το πως είναι σαν πατέρας. Είναι πάντα δίπλα τους, κοντά τους, στο πλευρό τους και αυτό είναι κάτι που τα παιδιά εκτιμούν και χαίρονται. Ο μπαμπάς τους είναι ο ήρωας τους. Πυροβολήθηκε δύο φορές για να τα σώσει. Δεν θέλω να φοβούνται ή να νιώθουν τύψεις ότι ίσως και να φταίνε εκείνα γι’ αυτό που του συνέβη. Το μόνο που θέλω είναι να συνεχίσουν να νιώθουν την αγάπη που νιώθουν ο ένας για τον άλλον, δεν ξεχνώ όμως ότι η μοιραία εκείνη μέρα άλλαξε για πάντα τις ζωές μας. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το θάνατο αλλά τώρα έχουμε μία δεύτερη ευκαιρία σε μία πραγματικά ευτυχισμένη ζωή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ούτε εγώ ούτε τα παιδιά μου θα θεωρήσουμε ποτέ ξανά τίποτα δεδομένο.

Πηγή: scarymommy.com