Νιώθω οτι η κόρη μου δεν είναι δικό μου παιδί. Να της ζητήσω τεστ DNA 20 χρόνια μετά;

Έχω ένα θέμα και θέλω τη βοήθειά σας. Πάντα, από την πρώτη στιγμή που την αντίκρισα, ένιωθα ότι η κόρη μου δεν είναι δικό μου παιδί.

Η σύζυγός μου με απατούσε και παρόλο που ορκίστηκε ότι είναι δικό μου το παιδί το θεωρώ απίθανο. Πιστεύω ότι και η κόρη μου το ίδιο με μένα πιστεύει αλλά και οι δύο νιώθουμε άβολα να το συζητήσουμε.

Τη μεγάλωσα, την αποδέχτηκα σαν δικό μου παιδί και είχα επαφές μαζί της μέχρι περίπου τα δέκα της χρόνια οπότε και πήρα διαζύγιο από τη γυναίκα μου και μετά χαθήκαμε.

Την πετυχαίνω κατά καιρούς στο Facebook και παρόλο που είναι πλέον μαμά και έχει τη δική της οικογένεια από τις φωτογραφίες της καταλαβαίνω ότι είναι δυστυχισμένη.

Η μητέρα της πέθανε πριν από 10 χρόνια.

Από μία άλλη αναζήτηση που έκανα στο Facebook έχω την εντύπωση ότι βρήκα το βιολογικό της πατέρα αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να εμπλακώ γιατί μπορεί να μην ξέρει και τίποτα ο άνθρωπος ή η κόρη μου να ξέρει την αλήθεια και να τον αποφεύγει.

Όσο και να μη θέλω να την πληγώσω μετά από 20 χρόνια που έχουν περάσει θέλω να μάθω την αλήθεια και να κάνουμε ανοιχτά επιτέλους εκείνη τη συζήτηση που δεν κάναμε ποτέ.

Μπορεί με την κόρη μου να μην έχουμε πια ιδιαίτερες επαφές αλλά πρέπει να ξέρουμε.

Έστω και τώρα πρέπει να ξέρω και εγώ και εκείνη. Παρόλα αυτά φοβάμαι. Φοβάμαι την αλήθεια, φοβάμαι ότι ο πραγματικός της πατέρας μπορεί να μη τη θέλει, φοβάμαι τα πάντα.

Αν πάλι είναι δικό μου παιδί θα μπει η καρδιά μου στη θέση της αν και δεν είμαι σίγουρος ότι αυτή η ιστορία θα έχει το happy end που τόσο θέλω.

Πώς μπορώ να την προσεγγίσω και να της πω αυτό που σκέφτομαι χωρίς να τη στεναχωρήσω;

Παύλος