Μετά το διαζύγιο έκανα σχέση με κάποιον που με πρόδωσε. Πονάω περισσότερο απ’ ότι όταν χώρισα με τον άντρα μου

Το διαζύγιο είναι μια πολύ επώδυνη διαδικασία για όλους όσους την περνούν, υπάρχει όμως κάτι που πιστεύω ότι μπορεί να την κάνει ακόμα χειρότερη και αυτό δεν είναι άλλο από τον πρώτο χωρισμό μετά το διαζύγιο. Αναφέρομαι στην πρώτη σοβαρή σχέση μετά το διαζύγιο, η οποία για τον έναν ή για τον άλλον λόγο τελειώνει:

«Είμαι διαζευγμένη μαμά δύο κοριτσιών 10 και 12 χρονών. Με τον άντρα μου χωρίσαμε πριν από πέντε χρόνια και το διαζύγιο βγήκε πριν από τρία. Συναντήθηκα ξανά μετά από χρόνια που είχα να τον δω με ένα παλιό μου φίλο από το πανεπιστήμιο με τον οποίο ήμουν τότε τρελά ερωτευμένη για 3,5 ολόκληρα χρόνια. Στάθηκε στο πλευρό μου καθόλη τη διάρκεια του διαζυγίου και με βοήθησε πάρα πολύ αλλά χωρίσαμε πριν από περίπου ενάμισι χρόνο. Θέλαμε να είμαστε μαζί αλλά η σχέση αυτή δεν είχε μέλλον. Έμενε 3 ώρες μακριά, είχε παιδιά που πήγαιναν ακόμα σχολείο και δεν μπορούσε να μετακομίσει για να μείνει μαζί μου. Έκανε το επόμενο βήμα ομολογουμένως πολύ γρήγορα με μια γυναίκα από τη δουλειά του που είναι 12 χρόνια μεγαλύτερή του. Εκείνος είναι 48 και εκείνη 60. Το πιστεύετε; Ωστόσο τίποτα δεν τον πτοεί και με παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο για να μου πει ότι με σκέφτεται συνέχεια και με αγαπά ακόμα.

Περιττό να σας πω πόσο πολύ με έχει πληγώσει σε όλα τα επίπεδα. Από τη μία προδόθηκα και απατήθηκα από τον άντρα, τον οποίο παντρεύτηκα, από την άλλη όταν το πήρα απόφαση και έδωσα την καρδιά μου σε κάποιον που εμπιστευόμουν, πληγώθηκα ξανά. Φοβάμαι να αγαπήσω γιατί φοβάμαι, η αγάπη όμως είναι κάτι που χρειάζομαι για να συνεχίσω να ζω. Ξέρω ότι οι περισσότεροι θα μου πείτε ότι βιάστηκα και ότι δεν ήμουν ακόμα έτοιμη να προχωρήσω αλλά είμαι αισιόδοξη και προσπαθώ να κοιτάζω τη φωτεινή πλευρά της ζωής. Εργάζομαι σε μια πολύ καλή δουλειά, από την οποία είμαι πολύ ευχαριστημένη, έχω δύο υπέροχες κόρες, έχω το σπίτι μου, είμαι 45 ετών και ούτε που μου φαίνεται, γυμνάζομαι, τρέχω καθημερινά και όλα στη ζωή μου δείχνουν να είναι τακτοποιημένα αλλά αυτός ο πρώτος χωρισμός μετά το διαζύγιό μου νιώθω σαν να με σκότωσε. Γιατί αυτός ο χωρισμός πονάει περισσότερο και από το διαζύγιο; Γιατί εξακολουθώ ακόμα να είμαι πληγωμένη και να φοβάμαι; Νιώσατε ποτέ έτσι; Υπάρχει ελπίδα;»

Ναι, έχω νιώσει έτσι και ναι, υπάρχει ελπίδα. Πρώτον επίτρεψέ μου να σου πω πόσο λυπάμαι που νιώθεις έτσι. Πολλές φορές μετά από ένα διαζύγιο οι άνθρωποι μπαίνουν σε μια σοβαρή σχέση πολύ γρήγορα όπως εσύ. Αυτό δεν είναι λάθος. Έπαψες εδώ και καιρό να είσαι ευτυχισμένη στο γάμο σου και παρόλο που το διαζύγιο ίσως και να μην το είχες σκεφτεί, αισθανόσουν μόνη εδώ και χρόνια. Η επανασύνδεση με τον παλιό σου έρωτα σε έφερε πάλι πίσω στη ζωή κι αυτό είναι υπέροχο.

Γνωρίζω πολλούς διαζευγμένους άντρες και γυναίκες που επιστρέφουν σε παλιούς τους έρωτες πιθανότατα επειδή νιώθουν οικειότητα, άνεση και ασφάλεια κοντά τους αλλά μερικές φορές αναρωτιέμαι αν η αγάπη ανάμεσά τους είναι πραγματική. Δεν υπονοώ κάτι για τη σχέση σου με τον παλιό σου συμφοιτητή αλλά όταν είσαι ευάλωτος/η μετά από ένα διαζύγιο είναι πολύ – θα έλεγα – «αναμενόμενο» να επιστρέψεις σε κάποιον/α από το παρελθόν. Δεν είναι λάθος απλά πρέπει να είσαι σίγουρος/η ότι γίνεται για τους σωστούς λόγους και όχι επειδή είναι ασφαλές, εύκολο, βολικό, οικείο…

Έχεις σκεφτεί ότι ο πρώτος χωρισμός μετά το διαζύγιό σου σε έκανε να υποφέρεις επειδή στην ουσία ξαναέζησες το θάνατο του γάμου σου; Κάποιες φορές οι διαζευγμένοι και οι διαζευγμένες δεν θρηνούν για το γάμο τους ούτε μετά τον πρώτο τους χωρισμό μετά από αυτό, αλλά χρόνια αργότερα, το οποίο αν το σκεφτείς καλύτερα εξηγεί κατά κάποιο τρόπο γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη αποτυχία στους δεύτερους και τους τρίτους γάμους.

Οι άνθρωποι προχωρούν σε δεύτερους γάμους και όταν αυτοί δεν έχουν αποτέλεσμα (επειδή δεν το σκέφτηκαν καλά ή δεν ξεπέρασαν τον πρώτο τους γάμο), μόνο τότε αρχίζουν να επουλώνονται οι πληγές που άφησε το πρώτο διαζύγιο. Αυτό που θέλω να σου πω στην ουσία είναι ότι πρέπει να θεωρήσεις τον εαυτό σου τυχερό που δεν παίρνεις ένα δεύτερο διαζύγιο τώρα.

Πολλά στοιχεία δεν μου έδωσες αλλά μπορώ να διακρίνω κάποιες περίεργες ενδείξεις που έχουν να κάνουν με τον πρώην φίλο σου. Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να μάθω πόσο καιρό ήταν διαζευγμένος πριν κάνετε σχέση. Μου φαίνεται σαν άνθρωπος που δεν έχει μάθει να είμαι μόνος. Για να πάει μετά από μία σχέση 1, 5 έτους τόσο γρήγορα σε μια άλλη και μάλιστα με μια τόσο μεγάλη ηλικιακά γυναίκα μου φαντάζει σαν ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να είναι μόνος. Δεν λέω ότι είναι λάθος να προσπαθείς να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου αλλά μου φαίνεται αρκετά νωρίς να θες να αναλάβεις μια ακόμα σοβαρή δέσμευση. Και από την άλλη αν είναι ευτυχισμένος στη νέα του σχέση γιατί εξακολουθεί να σε παίρνει τηλέφωνο και να σου λέει ότι σε αγαπά και ότι του λείπεις; Πιθανότατα γιατί θέλει να βεβαιωθεί ότι είσαι ακόμα διαθέσιμη σε περίπτωση που δεν ταιριάξει με τη νέα του σχέση. Αυτό που σου κάνει δεν είναι δίκαιο. Είναι εγωιστικό και σου δίνει ψεύτικες ελπίδες.

Δεύτερον οι 3 ώρες απόσταση που σας χωρίζουν δεν μου φαίνεται σοβαρός λόγος για να χωρίσετε εφόσον η αγάπη σας ήταν πραγματική. 3 ώρες δεν μπορούν να διαλύσουν μια αληθινή αγάπη. Έχω μια φίλη που κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο παίρνει το αεροπλάνο για να πάει να δει το φίλο της με τον οποίο είναι μαζί έξι χρόνια και σκοπεύουν να συνεχίσουν να το κάνουν μέχρι τα παιδιά της να τελειώσουν το σχολείο, σε πέντε χρόνια δηλαδή. Κάθε κατάσταση είναι διαφορετική αλλά οφείλεις να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και να αναρωτηθείς αν όντως η απόσταση είναι ο πραγματικός λόγος που η σχέση σας έληξε.

Καταλαβαίνω ότι είσαι μια νέα, όμορφη, γυμνασμένη και περιποιημένη γυναίκα, καλή μητέρα και εξαιρετική στη δουλειά σου. Στην παρούσα φάση επικεντρώσου σε αυτό. Γιατί πρέπει οπωσδήποτε να είσαι με κάποιον άντρα; Δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου, συνέχισε να τρέχεις και να γυμνάζεσαι και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η αγάπη θα σε βρει ξανά μια μέρα. Επίσης αναρωτήσου αν «πένθησες» το γάμο σου πριν τη νέα σου σχέση. Μη βιαστείς να πεις «όχι, το είχα ξεπεράσει πριν κάνω νέα σχέση». Ίσως αυτός ο νέος χωρισμός να άνοιξε ασυνείδητα τις πληγές που σου άφησε το διαζύγιο.

Λες ότι είσαι πληγωμένη και ότι δεν μπορείς να το ξεχάσεις. Όλα αυτά είναι απολύτως κατανοητά και φυσιολογικά πρέπει όμως να σκληρύνεις και να αντιμετωπίσεις με χαρά και αισιοδοξία το όμορφο μέλλον που ανοίγεται μπροστά σου.

Σου εύχομαι ό, τι καλύτερο!

Πηγή: divorcedgirlsmiling.com