Με έσπασε η γυναίκα μου στο ξύλο. Όποτε πιάνει ποτήρι, τρομάζω. Δεν ξέρω γιατί μένω… | Η αληθινή ιστορία του Αλέξανδρου

Με αφορμή την ιστορία του Φάνη με τίτλο “Το βράδυ που η γυναίκα μου, με έσπασε στο ξύλο” που ανεβάσαμε εδώ https://singleparent.gr/empeiries/exomologiseis/to-vrady-poy-i-ginaika-moy-me-espase-sto-ksilo λάβαμε την παρακάτω εξομολόγηση.

Φάνη, δεν είσαι μόνος.

Είχα και εγώ δυο μαυρισμένα μάτια μετά από 30 μπουκέτα το καλοκαίρι.

Όπως η φωτογραφία. Ναι.

Μετά από 2 μπουκάλια κρασί που ήπιε μόνη της σε 30 λεπτά.

Μετά από 1 ώρα που ούρλιαζε στο τηλέφωνο στη κολλητή.

Κάθισα σε μια καρέκλα και έφαγα το ξύλο, την παρακάλαγα να σταματήσει.

Δεν την ακούμπησα.

Της είχα κρατήσει τα χέρια και μετά μου έλεγε ότι της έκανα μελανιές. 

Και για ώρα έλεγε ξανάλεγε έλεγε ξανάλεγε βάραγε χτύπαγε έλεγε. 

Και άκουγα και αυτή με σφαλιάριζε

Πέταξε και ένα ποτήρι, έσκυψα ευτυχώς. 

Και μετά όλη νύχτα ξέρναγε. 

Και τη σκούπιζα

Και ξανά. 

Και δεν έφυγα.

Κάθισα κοντά της για να κοιμηθεί, να μη πνιγεί στον ύπνο της. 

Μετά βγήκα έξω , άραξα μέχρι το πρωί που με πήρε ο ύπνος σε μια καρέκλα.

Και πάλι δεν έφυγα. 

Το πρωί έκανε την ανήξερη. 

Εκείνο το θέατρο του μεθυσμένου που δε θυμάται για να πάρει άφεση.

Είδε τα μάτια μου, τα σπασμένα γυαλιά της πρεσβυωπίας στο πάτωμα. 

Ζήτησε συγνώμη.

Δεν την πίστεψα αλλά τη δέχτηκα. 

Μου είπε να μη της το κοπανήσω.

Εντάξει είπα.

Εκεί στην ερημιά Φάνη ξέρεις γίνονται πολλά για αυτό μου είπα σκάσε μη μιλάς.

Έμεινα εκεί, ήρθαν και φίλοι την άλλη μέρα.

Ο φίλος μου είπε ότι αν του το έκανε η γυναίκα του θα τη σάπιζε στο ξύλο. Σιγά άντρα.

Εγώ απάντησα πως αν την είχα ακουμπήσει θα ήμουν αυτόφωρο, εγώ δεν την πάω.

Μεγάλη ντροπή να σε πλακώσει στο ξύλο γυναίκα.

Μετά φαγητό και κρασιά για μέρες.

Υπήρχε και ένας ελέφαντας στο δωμάτιο αλλά κανείς δεν τον έβλεπε.

Σαν να μη συμβαίνει τίποτα μες τη καλή χαρά.

Επιστροφή.

Μεγάλη ντροπή να σε δουν τα παιδιά με μαύρα μάτια ακόμα και να λες ότι έπεσες.

Μου λέει πάει σε ψυχολόγο. Στα αρχίδια μου, ο λύκος την τρίχα αλλάζει.

Από τότε εγώ σε απομόνωση, μιλάω σε 3- 4 άτομα. Στα άλλα τυπικά.

Μήνες η δουλειά κλειστή, περιμένω μέχρι το καλοκαίρι του 2021 και αν.

Βγήκαμε 2-3 φορές με φίλους. Χάλια.  Μόνο μια φορά τα 2 μας. Ακόμα χειρότερα.

Όταν πιάνει ποτήρι τρομάζω. Ευτυχώς μένει στο ένα.

Εγώ με προσοχή, ένα άντε δύο.

Βράζω δεν το έχω.

Ψάχνω για ένα ταξίδι, από αυτά που ξέρεις από που φεύγεις δεν ξέρεις πού πας και αν θες να γυρίσεις.

Πολλά και τα δικά μου τα χρόνια Φάνη.

Χαρές πολλές ναι. Κέφια γλέντια ναι. Μεγάλος έρωτας. Ο μεγαλύτερος.

Όμως.

Μαζί με  ξύλο στα παιδιά.

Μαζί με ώρες λεκτικής βίας.

Μαζί με χιλιάδες μικρές μεγάλες προσβολές

Χωρίς εμπιστοσύνη πια, κανείς.

Χωρίς θαυμασμό.

Χωρίς υποστήριξη.

Επικοινωνία και αυτή για γέλια. .

Υπερφίαλη ναι. Όλα έχουν τιμή, όχι αξία. Δε λέω ξιπασμένη,not chic.

Να είμαι για χρόνια το λάθος της ζωής της.

Και όλοι οι φίλοι να ξέρουν, να τους συναντάς, να τους φέρνεις στο σπίτι και να ξέρουν .

Να τρως και να πίνεις μαζί τους και να ξέρουν.

Και το ξύλο και το λάθος.

Ζεις έτσι Φάνη?

Ρίχνω και εγώ καμιά παναγία ναι, αλλά όχι τίποτα σοβαρό.

Δεν είμαι άγιος.

Δεν προσβάλω όμως.

Passive aggresive ? ναι γαμώτο. Μαλακία μου το ξέρω.

Και δεν πηδάω πια. Δεν το έχω. Άντε λίγο.

Με κυνηγάει αλλά τη γειώνω.

Τι θες ? δε γουστάρω λέμε.

Όχι, δε κερατώνω.

Καναπές ναι. Πονάω αλλά οκ.

Μένω αλλά  ψάχνω γιατί

Να φύγω ξέρω.

Σπίτι έχω βρει, σπιτάρα.

Να μείνω όμως ?

Οικογένεια άλλη δεν έχω – all dead or gone.

Λεφτά υπάρχουν, οκ. .

ΒΠ ζούμε.

Αμάξια σκάφη 3όροφα εξοχικά ταξίδια σκι φίλοι τραπέζια ιδιωτικά σχολεία οικιακή βοηθό όλο το πακέτο.

Υγεία σκίζουμε. Ψυχικά πάτος, με αγχολυτικά είμαι.

Παιδιά τρία, 16+

Λεφτά δεν έχει.  Φράγκο. Άεργη του beaute και των γυμναστηρίων.

“Και εγώ τι θα γίνω όταν/αν πεθάνεις/πάθεις κάτι?”

Το έπαθε και μια φίλη.

Κόκαλο ο δικός της την πλάκωσε μπροστά στην κόρη.

Τον ξεφώνισε σε όλη την οικογένεια.

Ρόμπα ο τύπος. Έκλαιγε 3 μέρες. Πρωτάρης όμως στη βία.

Πήρε άφεση αλλά με αναστολή.

Μαζί είναι.

Μεγάλη η δύναμη της.

Ναι, με είπε μια άλλη φίλη drama queen. Δίκιο έχει.

Ναι πρέπει να αφήσω τη κλάψα και να την κάνω για άλλες πολιτείες !

Ναι, τα όμορφα σπίτια όμορφα καίγονται …

Αλλά πες μου ρε Φάνη, γιατί να μείνω ?

Μπας και αγαπάω ?

Και λοιπόν ?

Αλέξανδρος και καλά.