Η γυναίκα μου παράτησε εμένα και τα παιδιά. Θέλω να γυρίσει να της δει ότι άλλαξα, αλλά…

Καλημέρα. Θέλω και εγώ να πω τη δική μου ιστορία. Γνωρίστηκα με μια κοπέλα το 2002 μέσω γνωστής σελίδας συνομιλιών και στο chat μου έστειλε τον αριθμό της. Μιλούσαμε, λέγαμε διάφορα, αναπτύξαμε μια έλξη ο ένας για τον άλλον και στο τέλος κάποια στιγμή συναντηθήκαμε. Κάναμε σχέση, αλλά η μαμά της ήταν πολύ καταπιεστική. Ήθελε να τους γνωρίσω για να συνεχίσω να τη βλέπω. Τέλος πάντων όλα καλά, αλλά η πίεση για κάτι πιο σοβαρό δεν άργησε να έρθει.

Έγινε αρραβώνας και δεν θα πω παρά τη θέλησή μου, αλλά τέλος πάντων. Συζήσαμε, έμεινε έγκυος στον πρώτο χρόνο. Άβγαλτα παιδιά ήμασταν, 21 εγώ και 18 εκείνη… Κάναμε οικογένεια. Δεν ήμουν ποτέ ρομαντικός. Την παντρεύτηκα με πολιτικό και χωρίς να τη ζητήσω. Απλά πήγαμε.

Πολλά λάθη από μέρους μου. Πολλά και λόγω του ότι με επηρέαζε ο παππούς μου. Είχαμε μια τοξική σχέση. Αυτή με αγαπούσε και με ακολουθούσε στα πάντα και εγώ όχι. Δεν της ανταπέδιδα ό, τι μου προσέφερε… Την αγαπούσα πολύ, της έκανα τα χατίρια, αλλά δεν της φέρθηκα όπως θα έπρεπε. Δούλευα πολύ, την άφηνα με τα παιδιά και καθόμουν πολλές ώρες στον υπολογιστή. Όταν με εκνεύριζε, τη μείωνα…

Τέλος πάντων κύλησαν τα χρόνια, διορθώθηκα σε πάρα πολλούς τομείς αλλά είχα θέμα με τα νεύρα μου. Τη μείωνα, την είχα δεδομένη και κάποια στιγμή που ενώ είχα διορθώσει τη σχέση μας κατά 90%, βρήκε κάποιον άλλον και όταν το έμαθα με παράτησε εν μια νυκτί και παράτησε και τα παιδιά. Βρήκα που μένει με αυτόν, πήγα και όταν την είδα στο χωριό του τρελάθηκα. Της έδωσα σφαλιάρα σπρώχνοντάς τη πιο πολύ σ’ εκείνον. Μετά από διαπραγματεύσεις για μέρες και υποχωρήσεις εκ μέρους μου εκείνη ανένδοτη να γυρίσει έστω στα παιδιά της.

Έχουν περάσει 2 μήνες με εντάσεις, με φασαρίες, με μαλώματα, με βρισιές και τώρα έχει φτάσει σε σημείο να λέει πως θα έρθει. Δεν ελπίζω. Έχω συνηθίσει μονάχος, δεν με ενδιαφέρει το άλλο φύλο, δεν με νοιάζει τίποτα. Έχω τα παιδιά, προσπαθώ να βρω τις ισορροπίες μου με τα παιδιά και προς το παρόν δεν τις έχω βρει. Θέλω να βρω τον εαυτό μου. Θέλω να κλειστώ στον εαυτό μου. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα. Έχω χάσει τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου, δεν ξέρω τι μου γίνεται… Δεν θέλω να πάω στη δουλειά, δεν θέλω να κάνω τίποτα. Πήρα αντικαταθλιπτικά αλλά με βοήθησαν ως ένα σημείο, όχι τελείως… Θα ήθελα μια δεύτερη ευκαιρία για να αποδείξω ότι ξέρω τι χρειάζεται να κάνω.

Παύλος