Η Ειρήνη είναι μια μητέρα, μια οικογένεια μόνη της. Μεγαλώνει τέσσερα παιδιά. Το ένα εξ αυτών είναι παιδί με ειδικές ανάγκες. Είναι μια από τις μητέρες που στηρίζεται μέσα από τα προγράμματα για τον περιορισμό της φτώχειας που υλοποιεί η Ένωση «Μαζί για το Παιδί».
Στην αρχή όταν διάβηκε το κατώφλι του «Μαζί για το Παιδί» είχε ανάμεικτα συναισθήματα, ντρεπόταν και φοβόταν πολύ. «Είμαι σε πολύ άσχημη κατάσταση, δεν έχω να ψωνίσω τα απαραίτητα για τα παιδιά μου, υπάρχουν φορές που κοιμούνται νηστικά. Εκεί το στομάχι μου γίνεται χίλια κομμάτια», είχε εκμυστηρευτεί στον κοινωνικό λειτουργό του «Μαζί για το Παιδί».
Η Ειρήνη δούλευε ως καθαρίστρια σε σπίτια. Με την εμφάνιση της πανδημίας και τα μέτρα απαγόρευσης της κυκλοφορίας βρέθηκε στο σπίτι με 4 παιδιά, χωρίς να έχει τα απαραίτητα στα ντουλάπια και στο ψυγείο της.
«Παρακαλούσα τους ανθρώπους που τους καθάριζα τα σπίτια να με δεχθούν να δουλέψω, όμως λόγω της πανδημίας φοβόντουσαν και δεν τους αδικώ. Τα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης τελείωναν. Και εγώ έπρεπε να βρω μέσα στο lock-down τρόπους να εξασφαλίσω τροφή στα παιδιά μου. Όταν έχανα τις ελπίδες μου πληροφορήθηκα για τη δράση της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί». Πήγα εκεί, τους μίλησα για το οικογενειακό μου προφίλ. Μονογονέας με 4 παιδιά, το ένα εξ αυτών η πιο μικρή μου είναι παιδί με ειδικές ανάγκες. Η βοήθεια που μου πρόσφεραν ήταν μια πολύ βαθιά ανάσα. Ανέκτησα τις δυνάμεις μου και την αυτοπεποίθηση μου», λέει χαρακτηριστικά η Ειρήνη που αποτυπώνει με αμεσότητα την δική της περιπέτεια.
Τα όνειρα των παιδιών
Τα παιδιά της Ειρήνης τα πιο μεγάλα φοιτούν στο Γυμνάσιο. Οι δύο της μεγάλες κόρες την συνοδεύουν όταν δεν έχουν μαθήματα σε δουλείες τους και βοηθούν την μητέρα τους.
«Το κάνουν -όπως μου λένε- για να μην κουράζομαι πολύ και να τελειώνω πιο γρήγορα, για να περνώ πιο πολλές ώρες μαζί τους. Η μία θέλει να γίνει νηπιαγωγός και η άλλη παιδίατρος. Θέλουν να δώσουν την αγάπη που έχουν πάρει από τον κόσμο στα παιδάκια, να την ανταποδώσουν όπως λένε. Ο μικρός μου πάει Δευτέρα δημοτικού, θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής ή πυροσβέστης. Δεν έχει κατασταλάξει ακόμη. Βάζει πολλά γκολ όταν παίζει και τα αφιερώνει σε εμένα και στις αδερφές του. Η πιο μικρή μου πάει σε ειδικό σχολείο είναι 5 χρονών και κατακτά κομμάτια στο λόγο της».
Σχόλια