Είμαι μόνη μαμά και η μητέρα μου δεν μου κρατάει τα παιδιά να εργαστώ. Είμαι σε απόγνωση!

Έχω ένα αγοράκι 4 χρονών και ένα κοριτσάκι 1 έτους. Και τα δυο μου παιδάκια τα μεγαλώνω μόνη μου, από τότε που ο πατέρας τους επέλεξε μετά το διαζύγιο να εξαφανιστεί και να μην είναι συνεπής σε καμιά του υποχρέωση. Ούτε διατροφή δίνει ούτε επικοινωνία με τα παιδιά κράτησε. Παλεύω κυριολεκτικά μόνη μου να τα φέρω βόλτα. Έχω τη δική μου επιχείρηση που ευτυχώς πάει πολύ καλά και μπορούμε έτσι με τα παιδιά μου να έχουμε μια καλή ζωή και να μη μας λείπει τίποτα.

Τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης μου και τους πρώτους μήνες ως λεχώνα, έμεινα σπίτι για να φροντίσω το μωρό, σιγά-σιγά όμως πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά μου. Δεν μπορώ να κάτσω άλλο γι’ αυτό ρώτησα τη μητέρα μου αν μπορούσε να με βοηθήσει τον πρώτο καιρό με τα παιδιά, να τα κρατάει δηλαδή όσο εγώ θα δουλεύω, γιατί αυτή τη στιγμή χρήματα να τα στείλω σε παιδικό και βρεφονηπιακό σταθμό αντίστοιχα δεν υπάρχουν. Έλειπα καιρό από την επιχείρησή μου και το διάστημα αυτό την είχα βάλει στον «πάγο»: δεν είχα δηλαδή χασούρα, δεν είχα όμως και ιδιαίτερο κέρδος. Τώρα που θα επιστρέψω θα βάλω τα δυνατά μου για να την ξαναπογειώσω.

Η μητέρα μου κάλλιστα θα μπορούσε να με βοηθήσει και δεν εννοώ οικονομικά, αφού ούτε εργάζεται (έχει πάρει σύνταξη) ούτε έχει κάποια άλλη δραστηριότητα που την εμποδίζει από το να μου κρατήσει τα παιδιά. Προσφέρθηκε να τα κρατήσει 3-4 φορές μέχρι τώρα αλλά μέχρι εκεί. Ξεκαθάρισε ότι δεν είναι μπεϊμπισίτερ και ότι δεν μπορεί να τα κρατάει σε καθημερινή βάση. Έχει κι εκείνη λέει τη ζωή της, τα παιδιά της τα μεγάλωσε και τώρα θέλει να χαρεί την ελευθερία της χωρίς βάρη και ευθύνες (βάρος τα εγγόνια της!). Δυστυχώς ο μπαμπάς μου δεν ζει για να απευθυνθώ σε εκείνον για βοήθεια.

Από τη μητέρα μου περίμενα μεγαλύτερη κατανόηση, αλλά τελικά δεν έχει. Κρατάει τα παιδιά πολύ σπάνια και μόνο όταν τη βολεύει και αρνείται να με βοηθήσει να βρω και πάλι τους ρυθμούς μου.

Θεωρώ τη συμπεριφορά της εγωιστική και έχω φτάσει σε σημείο να ντρέπομαι να της το ζητήσω. Αν δεν με βοηθήσει εκείνη, ποιος θα με βοηθήσει; Δεν γίνεται με δύο μωρά και μια επιχείρηση και τόσα έξοδα να τρέχουν. Λυπάμαι πολύ που προτιμά να ξοδεύει τον τόσο πολύτιμο χρόνο της για να κάνει πράγματα που δεν είναι τόσο σημαντικά όσο είναι η οικογένειά της.

Κάθε φορά που με παίρνει τηλέφωνο το μόνο που μου λέει είναι πόσο απασχολημένη είναι, μάλλον για να με προλάβει μήπως και της ζητήσω να κρατήσει τα παιδιά. Δεν λέω ότι δεν αγαπάει τα παιδιά. Το μόνο που λέω είναι ότι αγαπά τον εαυτούλη της περισσότερο και την αδερφή μου, της οποίας τα παιδιά τα κρατάει αρκετά συχνά. Η αδυναμία της μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι εκείνη είναι παντρεμένη ενώ έχω είμαι χωρισμένη και με τον τρόπο της αυτό αντιδρά στο γεγονός ότι χώρισα. Κρίμα που δεν καταλαβαίνει ότι εγώ χρειάζομαι περισσότερη βοήθεια από την αδερφή μου, που και την πεθερά της και τις κουνιάδες της έχει κοντά.

Τάνια