Είμαι έτοιμη να παντρευτώ αλλά ο σύντροφός μου ζηλεύει που μιλάμε με τον πρώην μου για τα παιδιά

Με το σύντροφό μου είμαστε αρραβωνιασμένοι και σε λίγο καιρό λέμε να ξεκινήσουμε σιγά-σιγά τις ετοιμασίες και για το γάμο μας. Όταν γνωριστήκαμε εγώ μόλις είχα πάρει διαζύγιο και εκείνος είχε χωρίσει μετά από μια μακροχρόνια σχέση που δεν πήγε καλά. Αμέσως ταιριάξαμε και αποφασίσαμε να συζήσουμε μετά τους 6 μήνες σχέσης.

Είμαστε και οι δύο 33 χρονών και έτοιμοι να δεσμευτούμε και να φτιάξουμε τη δική μας οικογένεια. Το μοναδικό αγκαθάκι είναι η ζήλια του για τον πρώην άντρα μου, με τον οποίο έχουμε τρία παιδιά.

Ζηλεύει που μιλάω μαζί του λες και λέμε τίποτα προσωπικό ή τίποτα περίεργο. Όποτε μιλάμε, μόνο για τα παιδιά μιλάμε. Όταν το τηλέφωνό μου χτυπά ή τηλεφωνώ εγώ, δεν κρύβομαι δεξιά κι αριστερά για να του μιλήσω. Του μιλάω μπροστά στο σύντροφό μου, ανοιχτά. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί κάνει έτσι. Κάθε φορά μου κάνει ολόκληρη σκηνή και στο τέλος καταλήγουμε να τσακωνόμαστε άσχημα.

Αντί να εκτιμά και να χαίρεται για το γεγονός ότι έχω μια καλή και πολιτισμένη σχέση μαζί του, μου τη λέει κι από πάνω. Μια φορά μάλιστα που με έπαιρνε ο πρώην μου τηλέφωνο, σήκωσε ο σύντροφος μου το τηλέφωνο και του έκανε ολόκληρη σκηνή. Ντράπηκα τόσο πολύ που την επόμενη μέρα πήγα εγώ προσωπικά τα παιδιά στο μπαμπά τους μόνο και μόνο για να του ζητήσω συγγνώμη και να του πω ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να επαναληφθεί.

Γυρνώντας σπίτι έγινε καβγάς τρικούβερτος. Έσπασα ο, τι βρήκα μπροστά μου και τον αποκάλεσα ξεφτίλα και αξιολύπητο και του είπα ότι αν τολμήσει να το ξανακάνει αυτό, θα φύγει αμέσως από το σπίτι. Μπορεί ο πρώην μου να με παράτησε για μια άλλη γυναίκα, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να βριζόμαστε σε κάθε ευκαιρία βάζοντας τα παιδιά στη μέση. Επέλεξα να ρίξω νερό στο κρασί μου για χάρη των παιδιών. Αν μη τι άλλο, ο αρραβωνιαστικός μου πρέπει να το εκτιμήσει αυτό και να σταματήσει να φέρεται σαν ένα ανώριμο παιδάκι.

Τον βλέπω κάθε φορά πως με κοιτάζει όταν χτυπάει το τηλέφωνο και ξέρω ότι κρυφά από μένα ψάχνει τις συνομιλίες μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ας συνεχίσει να το κάνει. Δεν έχω κάτι να κρύψω, την επόμενη φορά όμως που θα τολμήσει να μου κάνει την παραμικρή σκηνή ή πετάξει το παραμικρό υπονοούμενο, θα είναι και η τελευταία του.

Αξίζει να προχωρήσω σε γάμο με έναν τέτοιον άνθρωπο ή θα μου κάνει τη ζωή κόλαση; Εσείς τι λέτε;

Ντέμυ