“Δεν νοιώθω τίποτα για το παιδί αφού ξέρω πως είναι του gay” λέει η φίλη μου. Πώς να τη βοηθήσω;

Από τη δημόσια ομάδα Φίλοι Ψυχολογίας

Στενή συγγενής μου χώρισε πρόσφατα μετά από σχέση και γάμο ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ διάρκειας 14 μηνών.

Τον γνώρισε, αυτός την πλησίασε, την πολιορκούσε επίμονα. Ολοκλήρωσαν τη σχέση τους, έμεινε έγκυος, αν και η ίδια δεν ήθελε τόσο νωρίς, παντρεύτηκαν ενώ ήταν 3 μηνών έγκυος. Στα μισά του 7ου μήνα ένοιωσε αδιαθεσία, τάση για λιποθυμία. Ο γυναικολόγος της είπε να ξαπλώσει σπίτι και να μην ανησυχεί. Ο άντρας της δούλευε και δεν απαντούσε στο τηλ. Δύο συνάδελφοι από τη δουλειά προθυμοποιήθηκαν να την πάνε σπίτι της μιας και θα ήταν επικίνδυνο να οδηγήσει.

Μπαίνοντας σπίτι, σοκαρίστηκαν όλοι. Ο άντρας της ΔΕΝ ήταν στη δουλειά του αλλά στην κρεβατοκάμαρά τους με ΤΟΝ εραστή του !!!!! Λιποθύμισε, την πήγαν στη κλινική σε δύσκολη κατάσταση. Όταν συνήλθε, έβαλε δικηγόρο για το διαζύγιο. Πήγε στους γονείς της όπου και γέννησε.

Το πρόβλημα που μου εκμυστηρεύτηκε είναι πως “δεν νοιώθω τίποτα για το παιδί αφού ξέρω πως είναι του gay. Θέλω να πεθάνουν. Κι αυτός και το παιδί”. Προς το παρόν αρνείται να δει ψυχολόγο, κλαίει συνεχώς, φωνάζει στο μωρό με το παραμικρό, το οποίο φροντίζουν οι γονείς της γιατί δεν θέλει ούτε να το θηλάσει.

Δεν ξέρουμε πως να βοηθήσουμε. “Καλό θα ήταν να δεχτεί ή ίδια να δει ψυχολόγο”. Αλλά πως;;; Φοβόμαστε μην κάνει κακό στο μωρό και στον εαυτό της. Ο πρώην, άφαντος εννοείται αφού με γάμο και μωρό “εξασφάλισε” για τον κύκλο του άλλοθι αντρισμού.

(μίλησα ήδη με μία εξαιρετική κοινωνική λειτουργό σε κρατική δομή. “Καλό θα ήταν να δεχτεί ή ίδια να δει ψυχολόγο”, όπως μου είπε και συμπλήρωσε: “αν ήξερε ο κόσμος πόσες κοπέλες παντρεύονται με gay εν αγνοία τους…” )