Δεν με πειράζει

ΑΡΓΥΡΗΣ-ΜΑΡΙΑ (Ένα χρόνο πριν)
«Έλα μωράκι μου για χαζή με περνάς; Την γυναικούλα σου; Την μάνα των παιδιών σου;» Ο Αργύρης χαμογέλασε του άρεσε τόσο πολύ όταν έπαιρνε εκείνη την ναζιάρικη φωνούλα, ήξερε πως δεν θα μπορούσε να της χαλάσει το χατίρι. «Εντάξει εντάξει μπισκοτάκι μου, έλα να, πάρτα» .

Από την Δέσποινα Μανάκου

Πάντα την αποκαλούσε μπισκοτάκι από την αρχή της γνωριμίας τους σχεδόν, στο πρώτο ραντεβού για καφέ τον είχε ρωτήσει με τρόπο αν θα φάει το συνοδευτικό μπισκότο που τους είχε φέρει ο σερβιτόρος, εκείνη είχε φάει το δικό της και έτσι εκείνος προσπαθώντας να μην γελάσει της έδωσε και το δικό του. Από τότε έγινε κοινό αστείο και την αποκαλούσε έτσι.

Δεν θυμάται κανείς λεπτομέρειες μόνο ένα μπαμ, ένα τεράστιο θόρυβο και μετά σκοτάδι.

ΜΑΡΙΑ

Ναι με πειράζει με σκοτώνει και με καταστρέφει που για ένα ανόητο καπρίτσιο οδήγησα το αυτοκίνητο του Αργύρη ενώ δεν είχα δίπλωμα οδήγησης και πάτησα πολύ παραπάνω το γκάζι και τρακάραμε σε εκείνον τον τσιμεντένιο τοίχο…

Με πειράζει που εγώ έζησα γιατί στην πλευρά του οδηγού η ζημιά ήταν λιγότερη ενώ στην θέση του συνοδηγού οι λαμαρίνες είχαν γίνει μια άμορφη μάζα. Με πειράζει που εξαιτίας μου η αγάπη της ζωής μου, ο πατέρας των παιδιών μου είναι τετραπληγικός και με μόνιμη εγκεφαλική παράλυση καθηλωμένος σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο. Με πειράζει που του τα στέρησα όλα, που κατέστρεψαν τα όνειρα μας, την οικογένεια μας για μια γκαζιά.

Με πειράζει που τα παιδιά μου βλέπουν τον μπαμπά τους και κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να δουν το χαμόγελο του, που ούτε εγώ ξέρω αν είναι χαμόγελο αληθινό ή κάποιος σπασμός του προσώπου του. Με πειράζει που δεν ξέρω αν…

Η συνέχεια εδώ

*το παραπάνω κείμενο είναι κομμάτι της συνεργασίας μας με το thebluez.gr και η αναδημοσίευση-αναπαραγωγή τους, ΔΕΝ επιτρέπεται χωρίς τη συγκατάθεσή του. Για θέματα αναδημοσίευσης και πνευματικής ιδιοκτησίας, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί του.