fbpx

Αγαπώ τον άντρα μου και τον θέλω πίσω…

| 6 Νοεμβρίου 2014
ADVERTISEMENT

Γεια σας.

Ο άντρας μου έφυγε πρόσφατα από το σπίτι μας. Αρχικά μου είπε ότι δεν είναι καλά, ότι δεν μπορεί πνίγεται και διάφορα τέτοια. Μου είπε βέβαια κι ότι αν δεν ήταν το παιδί θα το είχε κάνει νωρίτερα. Έχουμε ένα κοριτσάκι 4,5 χρονών. Προσπάθησα να του αλλάξω γνώμη, του είπα να μείνει να το παλέψουμε μαζί μέσα στο σπίτι μας. Μου είπε και για εξωσυζυγική σχέση που έκανε.


ADVERTISEMENT

Ξέρω αρκετά πράγματα, αλλά αυτό που θέλω (ή νομίζω ότι θέλω αυτή τη στιγμή) είναι να είμαστε μαζί, να προσπαθήσουμε. Εκείνος είναι αρνητικός και μου είπε ότι δεν έχει αισθήματα για μένα αυτή τη στιγμή. Μου είπε βέβαια ότι μ’ αγαπάει και με σέβεται (σαν άνθρωπο και σαν μάνα του παιδιού του). Πρέπει εδώ να σας πω ότι πηγαίνουμε και οι δυο σε ψυχολόγο, πιθανόν βέβαια για διαφορετικό λόγο, εκείνος για τη νέα φάση της ζωής του, ενώ εγώ … δεν ξέρω ακριβώς για ποιο λόγο, μάλλον για να συνειδητοποιήσω τι μου έχει συμβεί.

Δεν σας ανέφερα καθόλου ότι γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου θυμάμαι κι εκείνος. Ζευγάρι για πρώτη φορά  γίναμε πριν  από 20 χρόνια, μετά χωρίζαμε, κάναμε άλλες σχέσεις, τα ξαναβρίσκαμε, ξαναχωρίζαμε, και κάπως έτσι πήγαινε. Ξανακάναμε σχέση πριν από 10 χρόνια, το 2004. Το  2009 μένω έγκυος και αποφασίζουμε να προχωρήσουμε. Όλα τέλεια και πολύ ευτυχία. Έρχεται το παιδάκι μας και πάλι όλα καλά. Εγώ όμως απορροφήθηκα από το παιδί, από την καθημερινότητα και από τα διαφορετικά ωράρια μας. Ειδικά τον τελευταίο 1,5 χρόνο τα ωράρια μας ήταν πολύ διαφορετικά. Εγώ έφευγα για δουλειά ενώ εκείνος κοιμόταν, όταν εκείνος γυρνούσε εγώ κοιμόμουν.  Χαθήκαμε. Και γενικά δεν μιλούσαμε πολύ, ο καθένας μας κράταγε πράγματα για τον εαυτό του, όντας κλειστοί χαρακτήρες και οι δυο, και ίσως για να μην πληγώσουμε ο ένας τον άλλον. Άργησα να καταλάβω το μέγεθος όμως του προβλήματος, ήξερα ότι υπήρχε πρόβλημα αλλά δεν είχα καταλάβει το μέγεθος του και πως αυτό επιδρούσε σε εκείνον.

Το πρόβλημα μου είναι τώρα τι να κάνω.


ADVERTISEMENT

Τον αγαπάω και θέλω να είμαστε οικογένεια. Να μεγαλώσουμε όλοι μαζί.(Εκείνος είναι 38 και εγώ 36). Θέλω να ξανακερδίσω τον άντρα μου.  Δεν είναι θέμα εγωισμού, ούτε σας λέω ότι δεν έχω φοβίες για το μέλλον  είτε αυτό είναι κοινό είτε είναι ξεχωριστά.

Οι φίλοι μου λένε να πατήσω στα πόδια μου, να έχω την αξιοπρέπεια μου και αν είναι να γυρίσει θα γυρίσει. Το θέμα είναι πώς εγώ θα ζήσω έτσι και δεν εννοώ με την ελπίδα, αλλά χωρίς εκείνον; Και επιπλέον αν χρειάζεται να κάνω κάτι με κάποιον τρόπο να τον επηρεάσω, να τον κάνω να αλλάξει γνώμη; Το χρειάζεται το λέω με την έννοια  ότι πολλές φορές λέμε αν είχα –είχε κάνει αυτό θα ήταν διαφορετικά. Υποσυνείδητα κάποιες φορές κάτι περιμένουμε από τον άλλον.

Σίγουρα θα μου πείτε ότι θέλει τον χρόνο του για να δει τι πραγματικά θέλει στη ζωή του, αλλά αν δεν κάνω κάτι και μένω απλά απαθέστατη στα πράγματα δεν θα τον χάσω για πάντα;

Θέλω τη βοήθεια σας.

Ματίνα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!


Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ