Τι νόμιζα πως σήμαινε να είσαι καλή σύζυγος

Για περίπου 11 χρόνια γάμου, νόμιζα πως ήμουν η τέλεια σύζυγος, μου άρεσε ο ρόλος μου και προσπαθούσα να είμαι η καλύτερη. Είχα ένα σωρό βιβλία για το πώς να σώσεις τον γάμο σου, πώς να μείνεις στο γάμο σου, πώς να προστατέψεις τον γάμο σου, πώς να λύσεις τα προβλήματα στο γάμο σου και πώς να προσευχηθείς για το γάμο σου. Γιατί πίστευα πως ο γάμος αυτόματα σήμαινε ότι ήσουν ο καλύτερος άνθρωπος.

Μία από τις συμβουλές που διάβαζα σε αυτά τα βιβλία ήταν και η «Δείξε αγάπη για να πάρεις αγάπη». Κανένας σύζυγος δεν θέλει μια γυναίκα που γκρινιάζει, σωστά; Για να κάνω λοιπόν το γάμο μου να πετύχει, το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν, να είμαι η καλύτερη δυνατή σύζυγος οπότε ο άντρας μου δεν θα είχε άλλη λύση από το να μου ανταπέδιδε την αγάπη του. Και καλά…

Ίσως αυτό το «μοντέλο» να δουλεύει σε ορισμένους ανθρώπους. Ίσως να έκανα κάτι εγώ λάθος ή δεν έκανα όλα όσα έπρεπε ή όσα έκανα τέλος πάντων, δεν ήταν αρκετά. Δεν ξε΄ρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ορισμένα πράγματα που νόμιζα σωστά, κατέληξαν να είναι εντελώς λάθος για τη περίπτωσή μου. Όπως:

Δεν αντιμετώπιζα το πρόβλημα, κατά πρόσωπο
Είμαι από τη φύση μου, άνθρωπος που θέλει να ευχαριστεί τους άλλους κι έτσι το να κοντράρομαι με τους γύρω μου, είναι κάτι εντελώς έξω από εμένα. Αυτό σημαίνει ότι, δυστυχώς, άφηνα ορισμένα πράγματα να «περνάνε» έτσι, χωρίς να τα ξεκαθαρίζω. Τις φορές που τον πλησίαζα να του μιλήσω για κάτι που με είχε ενοχλήσει, η συζήτηση κατέληγε στο ότι έφταιγα οπότε σκεφτόμουν πως αφού δεν ήμουν τέλεια, δεν δικαιούμουν να θυμώνω μαζί του.

Τον δικαιολογούσα
Ο πρώην άντρας μου ήταν περισσότερο σπιτόγατος και συνήθως εγώ ήμουν αυτή που τον έσερνα σε διάφορες εκδηλώσεις αλλά επειδή τις περισσότερες φορές δεν ήθελε με τίποτα να έρθει, έβρισκε δικαιολογίες όπως το ότι είχε πολύ δουλειά ή έπρεπε να κρατήσει τα παιδιά ή οτιδήποτε άλλο. Και τότε τον δικαιολογούσα και έλεγα πως φερόταν έτσι επειδή ήταν πιεσμένος στη δουλειά ή είχε τις αλλεργίες του ή είχε ανάδρομο και απλά δεν συνειδητοποιούσα ότι το πρόβλημα ήταν δικό του και όχι δικό μου.

Δεν έλεγα «Όχι»
Τη πρώτη φορά που είπα όχι σε κάτι που μου ζήτησε ήταν στη 10^η επέτειο των γάμων μας, οπότε και μαλώσαμε άσχημα. Γιατί είπα όχι ενώ όλα αυτά τα χρόνια, δεν τον είχα συνηθίσει σε καμία άρνηση ποτέ.

Ήμουν υπεύθυνη για την ευτυχία του
Είναι εξαντλητικό να προσπαθείς να κάνεις χαρούμενο κάποιον όλη την ώρα. Μακάρι να τον είχα αφήσει να επεξεργαστεί μόνος του, τη διάθεσή σου και να μην τον άφηνα να με επηρεάζει τόσο πολύ.

Έκανα ότι δεν βλέπω το πρόβλημα ώσπου μου έγινε βίωμα
Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά από τον καιρό που ετοιμαζόμασταν να παντρευτούμε. Αλλά τότε, νόμιζα πως είχα απλά το άγχος του γάμου. Και όταν παντρευτήκαμε και το αγόρι που με είχε βασίλισσα, χάθηκε κάπου στη πορεία της σχέσης μας, εγώ περίμενα να εμφανιστεί κάποια στιγμή, να γίνει αυτός που αγαπησα και παντρεύτηκα. Και έκανα υπομονή και ύστερα απλά αποδέχτηκα τη πραγματικότητα.

Πίστευα πως μια καλή σύζυγος δεν χωρίζει ποτέ
Ο πρώην άντρας μου και εγώ, καταλήξαμε να είμαστε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι και όχι εκείνοι που στάθηκαν μπροστά στο ιερό πρίν από 11 χρόνια. Φτάσαμε να μην έχουμε απολύτως τίποτα κοινό, ούτε καν κοινό έδαφος. Και τότε ως καλή σύζυγος, αναγνώρισα ότι ο άντρας μου δεν θα γίνει ποτέ αυτός που ήθελα και πως δεν υπήρχε κανένα περιθώριο βελτίωσης στο γάμο μου, οπότε και έφυγα. Και ειλικρινά μέχρι και σήμερα, δεν ξέρω τι σημαίνει «καλή σύζυγος».Ξέρω όμως τι σημαίνει κακή.

Κακή σύζυγος είναι εκείνη που απλά με την πάροδο των χρόνων, σταματάει να είναι ο εαυτός της και είναι αποκλειστικά ο εαυτός του άντρα της, των συγγενών του και των παιδιών της. Και σε αυτή τη περίπτωση μια τέτοια σύζυγος, είναι θέμα χρόνου να εκραγεί και να τα διαλύσει όλα, με απρόβλεπτες συνέπειες. Για όλους.

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/
Photo by: http://www.myrtlebeachphotography.org/