fbpx

Δυστυχώς παντρεύτηκα έναν άντρα ίδιο με τον πατέρα μου…

| 2 Σεπτεμβρίου 2015
ADVERTISEMENT

Γεια σας! Ονομάζομαι Ξανθή, είμαι 27 ετών παντρεμένη, μ’ ένα παιδί. Κατά καιρούς διαβάζω τις ιστορίες άλλων γυναικών και παίρνω κουράγιο. Ή ιστορία μου άρχισε το 2006 όταν πήγα και κατέθεσα το μηχανογραφικό δελτίο για τις πανελλήνιες  και ανυπομονούσα να φύγω για σπουδές. Εκείνη τη μέρα πέρασα υπέροχα με τις φίλες μου, αλλά όταν γύρισα στο σπίτι με το λεωφορείο ο πατέρας μου μου έκοψε τα φτερά λέγοντας μου απλά και κατανοητά ” ΕΓΩ, ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ ΔΕΝ  ΕΧΩ”.

Τότε γύρισε ο κόσμος μου ανάποδα. Φυσικά μπροστά σε άλλα παιδιά, τα δικά του (4 κορίτσια) ήταν άχρηστα, ανίκανα, κλέφτες και δεν διάβαζαν, αφού τα παιδιά των ” φίλων” του ήταν στα φροντιστήρια όλη μέρα και κάποια από αυτά σπούδαζαν στο Πανεπιστήμιο. Αυτά τα παιδιά ήταν άξια. Μιλούσε γι’ αυτά συνέχεια. Για εμάς ούτε λόγος. Πήρα λοιπόν απόφαση ότι δεν θα πήγαινα για σπουδές, άρα έπρεπε να ψάξω για δουλειά.


ADVERTISEMENT

Έγινα σχολικός τροχονόμος κι εκείνη την χρόνια, τον Μάιο, πήγα σε ένα ξενοδοχείο για δουλειά! Ή χαρά μου απερίγραπτη. Βρήκα δουλειά για να πατήσω στα πόδια μου αξιοπρεπέστατα. Η χαρά όμως αυτή κράτησε για δύο μήνες! Ναι, ναι ο καλός μπαμπάς μου πήρε τηλέφωνο στη δουλειά και τους είπε να με διώξουν γιατί ήμουν ανήλικη!

Φυσικά στις επιχειρήσεις μας δουλεύαμε άνευ αποδοχών!!! Ναι, ναι, καλά διαβασατε! Και όταν  γύρισα και του ζήτησα το λόγο γιατί πήρε τηλέφωνο στο ξενοδοχείο, μου είπε απλά ότι εκεί με ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ!!!!!!  Φυσικά οι δύο μου μισθοί δανεικοί κι αγύριστοι. Αλλά τι να πεις, από το να μου έρθει ένα ξεγυρισμένο σκαμπίλι μες στα μούτρα υποχώρησα. Ο λόγος της μάνας μου δεν μετρούσε. Και εμείς, οι κόρες του, δεν είχαμε λόγο άποψη, δουλεύαμε μόνο για τον Αφέντη!! Τόσα λεφτά και ντυνόμασταν με αποφόρια. Χρήματα από τα κάλαντα;  Στην τσέπη του μέσα. Σπούδασα Κομμωτική, αλλά όταν ζεις κάτω από καταπίεση αυτά συμβαίνουν. Μόνο λάθος αποφάσεις.

Δείτε σχετικά: Καταδίκασα το παιδί μου να μεγαλώσει χωρίς πατέρα


ADVERTISEMENT

Όλα αυτά μέχρι που το 2009 γνώρισα τον  “Μάρκο”. Με χίλια ζόρια βγήκα μαζί του ραντεβού. Ήταν η πρώτη μου ολοκληρωμένη σχέση. Και που έβγαινα μαζί του έπρεπε να το κανονίζω μέρες και να παίρνω άδεια από τη ” σημαία”. Μόλις άρχισα και γνώριζα σιγά σιγά τον Μάρκο τον έβλεπα θεό! Κυριολεκτικά. Ο κόσμος μου όλος ήταν αυτός! Παιδί από μια διαλυμένη κυριολεκτικά οικογένεια αυτός ξεχώριζε. Ήταν αυτός που θα με έπαιρνε τηλέφωνο στα γενέθλια μου και στη γιορτή μου. Θα συζητούσαμε και θα έδινε σημασία στο τι είχα να πω! Πρώτη φορά είχα γνώμη και άποψη! Μετά από 2 χρόνια σχέσης βρήκα δουλειά και αποφασίσαμε να βρούμε σπίτι. Μείναμε μαζί και τον Μάιο του 2011 έμεινα έγκυος στην κόρη μου! Και τώρα τι;

Δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή να κλάψω.  Δεν είχα ασφάλεια και ετοίμασα τα χαρτιά για τον πολιτικό γάμο! Δόξα το Θεό, είχα μια εύκολη εγκυμοσύνη, χωρίς ακινησία και αιμορραγίες. Ούτε καν εμετούς και ζαλάδες! Γεννάω την μπουμπού μου και ο κόσμος μου άλλαξε. Πάω σπίτι λεχώνα και άυπνη 4-5 μέρες και αντί να με βοηθήσει κάλεσε κόσμο στο σπίτι και περιέφερε γύρω γύρω το μωρό λες και είναι ο επιτάφιος. Μου φώναζε μπροστά στον κόσμο,  με προσέβαλε και έλεγε βλακείες! 

Η συμπεριφορά του έκανε στροφή 180 μοιρών. Ξαφνικά δεν ήταν ο άνθρωπος που αγάπησα αλλά είχε μετατραπεί στον πατέρα μου! Να μας ξεφτιλίζει σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και μόλις πάμε στους δικούς μου να φοράει αγγελικό πρόσωπο και όλοι να μου λένε τι τυχερή γυναίκα που είμαι και πόσο τρυφερός μπαμπάς είναι ο Μάρκος…

Όλα αυτά μέχρι που άνοιξα το στόμα μου και ΜΙΛΗΣΑ!!!! Έκατσα και τους είπα πως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός και ότι από την μέρα που γέννησα, μου συμπεριφερόταν λες και είμαι, κυριολεκτικά, πόρνη. Ότι είχα με τον πατέρα μου είχα και με τον άντρα μου. Μέχρι που τα μάζεψα και σηκώθηκα κι έφυγα από το σπίτι. Πήγα στη μάνα μου και όταν ήρθε με την ουρά στα σκέλια, μου ζήτησε απλά συγνώμη.Γύρισα ξανά σπίτι γιατί η μπουμπού λατρεύει τον πατέρα της, αν και για μένα ή κατάσταση θέλει διαζύγιο. Δεν ξέρω αν πρέπει να τον συγχωρήσω γιατί ένα χρόνο μετά μου λέει ξανά τα ίδια. Μου μιλάει λες κι είμαι του δρόμου. Κάνω υπομονή για την μπουμπού και για εμένα. Δεν ξέρω αν στο μέλλον διεκδικήσω διαζύγιο. Το σίγουρο πάντως είναι ότι αυτός δεν αλλάζει. Δυστυχώς. Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

Ξανθή

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο 
info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ