Ο πρώην σύζυγος έβαλε μέσον και το DNA έδειξε ότι το παιδί δεν είναι δικό του για να μη δώσει διατροφή. Τί να κάνω;

Κοντεύω να τρελαθώ!!!! Έχω κάνει στο σύζυγό μου μήνυση για ενδοοικογενειακή βία… (ξυλοδαρμός και επίθεση με μαχαίρι)…. μετά από 25 χρόνια γάμου και έχοντας 6 παιδιά… με πέταξε έξω από το σπίτι με παρουσία αστυνομικών και παίρνοντας μαζί μου το 7 χρόνων κοριτσάκι μου… Μετά από πολλά προβλήματα στο γάμο η κατάλληλη ήταν αυτή!!! Εγώ έμενα σπίτι για τα παιδιά… Έχουν περάσει 3 μήνες από την ημέρα που έφυγα από το σπίτι… Με εκβιασμούς προσπαθεί να με πείσει με συναίνετικο διαζύγιο…..και την περασμένη εβδομάδα αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει dna στη μικρή μου… Έβαλε πολιτικό μέσον και το αποτέλεσμα έδειξε ότι το παιδί δεν είναι δικό του… Δεν ισχύει κάτι τέτοιο!!! Οπότε αποφάσισε με τη δικηγόρο του να μη μου δώσει απολύτως τίποτα!!! Τίποτα όμως!!! Τι κάνω εγώ τώρα;

Απαντάει η δικηγόρος κυρία Παναγιώτα Λουκάκου

Τα θέματα που τίθενται με το ερώτημα είναι αφενός η ενδοοικογενειακή βία και η δυνατότητα συναινετικής λύσης του γάμου σε περίπτωση που ο ένας εκ των συζύγων ασκεί ενδοοικογενειακή βία εις βάρος του άλλου συζύγου και αφετέρου η αμφισβήτηση πατρότητας εκ μέρους του πατέρα μέσω μιας μονομερούς εξέτασης DNA και οι συνέπειες αυτής της ιδιωτικής εξέτασης στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των γονέων του.

Με το Νόμο 4531/2018 κυρώθηκε εκ μέρους της Ελλάδας η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία με αντίστοιχη προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας. Στο άρθρο 48 της Σύμβασης αυτής προβλέπεται η απαγόρευση της συμμετοχής σε εναλλακτικές μορφές επίλυσης των διαφορών, όπως η διαμεσολάβηση και η συμφιλίωση . Στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας αφενός υπάρχει ανισορροπία δυνάμεων μεταξύ του θύτη -ασκούντα τη βία και του θύματος της βίας και αφετέρου μια συμφιλιωτική διαδικασία θα απήλασε τον ασκούντα βία από τις ποινικές του ευθύνες και με τον τρόπο αυτό θα ενθάρρυνε τον βίαιο να συνεχίσει να ασκεί βία κατά του αδυνάτου συζύγου, αφού θα είχε αποφύγει τις συνέπειες της εγκληματικής του πράξης μέσα από μια συναινετική διαδικασία η οποία λειτουργεί, όπως συνηθίζω να λέω μεταφορικά, σαν σφουγγάρι που καθαρίζει τα χέρια του δράστη από τα ίχνη των παράνομων πράξεων του. Επομένως μια διαδικασία συναινετικού διαζυγίου δεν είναι η κατάλληλη διαδικασία λύσης του γάμου στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνεται στους λόγους διαζυγίου.
Επιπλέον σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1467 ΑΚ, η ιδιότητα ενός παιδιού , ως τέκνου γεννημένου σε γάμο, μπορεί να προσβληθεί δικαστικά, αν αποδειχθεί ότι η μητέρα του δεν συνέλαβε πράγματι από το σύζυγο της, καθώς κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο να συμβεί κατά το χρονικό διάστημα της σύλληψης, είτε γιατί ο σύζυγος της ήταν ανίκανος για τεκνοποίηση ή είχε πεθάνει ή επειδή κατά το διάστημα της σύλληψης το ζευγάρι δεν διατηρούσε ερωτικές σχέσεις, απαραίτητη προϋπόθεση για τη σύλληψη του τέκνου. Στην περίπτωση αυτή τα πρόσωπα που προβλέπονται στο άρθρο 1469 ΑΚ δηλαδή ο άνδρας από τον οποίο πραγματικά έχει συλλάβει η μητέρα του παιδιού, ο σύζυγος της μητέρας ο οποίος εμφανίζεται ως πατέρας του παιδιού στην οικογενειακή τους μερίδα, η μητέρα του παιδιού μπορούν να προσβάλλουν την πατρότητα του παιδιού δικαστικά με την κατάθεση σχετικής αγωγής ενώπιον του αρμόδιου Μονομελούς Πρωτοδικείου κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών.

Η αμφισβήτηση της πατρότητας του παιδιού δεν παράγει άμεσα έννομα αποτελέσματα αλλά πρέπει να εκδοθεί, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 1472 § 1 ΑΚ, διαπλαστική απόφαση η οποία πρέπει να γίνει αμετάκλητη δηλαδή να μην μπορεί πλέον να προσβληθεί με κανένα ένδικο μέσο και στην περίπτωση αυτή καταχωρείται στο σχετικό ληξιαρχείο, όμως τα έννομα αποτελέσματα της λειτουργούν αναδρομικά δηλαδή από τον χρόνο που γεννήθηκε το παιδί.

Για να αποδειχθεί εάν η αγωγή προσβολής της πατρότητας είναι βάσιμη και αληθινή πρέπει να αποδειχθεί με κάθε νόμιμο μέσο ότι οι σύζυγοι δεν είχαν ερωτικές σχέσεις κατά το επίμαχο διάστημα της σύλληψης. Επειδή η απόδειξη της πατρότητας του παιδιού αποτελεί ζήτημα, το οποίο απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις της ιατρικής επιστήμης, το δικαστήριο στις περιπτώσεις αυτές, διατάσσει τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, ορίζοντας και συγκεκριμένο ιατρό – πραγματογνώμονα από τον κατάλογο πραγματογνωμόνων του δικαστηρίου . Δηλαδή η εξέταση του DNA θα γίνει από το συγκεκριμένο γιατρό που θα ορίσει το δικαστήριο, ο οποίος αφού λάβει με τον τρόπο που ορίζει ο δικαστής τα δείγματα και πραγματοποιήσει με τις ορθές επιστημονικές μεθόδους τη διερεύνηση, θα συντάξει έκθεση πραγματογνωμοσύνης την οποία και θα καταθέσει στο δικαστήριο.

Εν συνεχεία θα επαναληφθεί η συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του δικαστηρίου με τα νέα δεδομένα που θα έχει καταθέσει στο δικαστήριο ο ορισμένος από αυτό ιατρός – πραγματογνώμονας και το δικαστήριο θα εκδώσει βάσει της πραγματογνωμοσύνης την απόφαση του για την πατρότητα του παιδιού. Εφόσον κάποιος από τους συζύγους αμφισβητήσει το αποτέλεσμα της πραγματογνωμοσύνης και την απόφαση που θα εκδοθεί, θα ασκήσει έφεση ενώπιον του Εφετείου ή ακόμη και αναίρεση ενώπιον του Αρείου Πάγου.

Μέχρι την έκδοση αμετάκλητης απόφασης αναφορικά με την πατρότητα του παιδιού, η μητέρα που ασκεί την επιμέλεια του, έχει όλα τα δικαιώματα που προβλέπονται από το οικογενειακό δίκαιο, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα να ζητήσει διατροφή για το ανήλικο τέκνο της.

Συμπερασματικά στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρέπει να επιδιώξετε ένα συναινετικό διαζύγιο με το σύζυγο σας, ο οποίος είναι δράστης εις βάρος σας ενδοοικογενειακής βίας γιατί αυτό αποτελεί υποχώρηση εκ μέρους σας και χειραγώγηση σας εις βάρος των συμφερόντων σας.

Η διεξαγωγή εκ μέρους του συζύγου σας, ιδιωτικά εξέτασης DNA δεν ασκεί καμία απολύτως επιρροή στα δικαιώματα σας καθώς και σε αυτά του ανήλικου παιδιού σας αλλά αποτελεί μια ακόμη προσπάθεια εκβιασμού σας, στον οποίο δεν πρέπει να υποκύψετε, εφόσον όπως λέτε το παιδί είναι δικό του.

Εφόσον αμφισβητεί την πατρότητα του συγκεκριμένου παιδιού θα πρέπει να προβεί σε όλες τις απαραίτητες νόμιμες ενέργειες για την έκδοση αμετάκλητης απόφασης ή οποία να αποδέχεται ότι το παιδί δεν είναι δικό του. Ως προς την απόδειξη της πατρότητας του παιδιού μόνος υπεύθυνος και αρμόδιος είναι ο συγκεκριμένος ιατρός – πραγματογνώμονας που θα ορίσει το δικαστήριο και κανένας άλλος. Έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης έχει όλες τις υποχρεώσεις ως πατέρας απέναντι στο ανήλικο παιδί του, περιλαμβανομένης και της υποχρεώσεως για τη διατροφή του.

Παναγιώτα Λουκάκου | Panagiota Loukakou 
Δικηγόρος Παρ Αρείω Πάγω  | Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια
Attorney-at-Law | Accredited Mediator of the Ministry of Justice, Transparency and Human Rights
Μέλος της εταιρείας Εμπορικής και Οικογενειακής Διαμεσολάβησης “ΔΙΑΛΟΓΟΣ”
Λεωφ. Σταδίου 61 | 61, Stadiou str.
Αθήνα 10559 | Athens 10551
Ελλάδα | Greece
Tel: +30 210 3217637
Mob.: +30 6977367340
Fax: +30 210 3000104 

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!