Παιδίατρος Γ. Χαρίτος για εμβολιασμό παιδιών: Όταν μιλάμε για ευθύνη και θυσίες, ποτέ δεν πάει πρώτο το παιδί!

ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΤΕΛΙΚΩΣ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΙΟ;
Άκουσα έναν Καθηγητή Πνευμονολογιας εχθές στην ΕΡΤ. Ήταν, λέει, πολύ στενοχωρημένος γιατί ο γιος του που είναι απολύτως υγιής είναι έντεκα χρόνων (και όχι δώδεκα) και δεν θα μπορέσει να τον εμβολιασει “πιο σύντομα”.
Καθηγητά μου υπομονή.

Για να σου δώσω κουράγιο θα σου πω πέντε απλά πράγματα με πολύ καλή διάθεση και δίχως ίχνος αντιπαράθεσης.

⚠️ “Μα, τα παιδιά κινδυνεύουν”
Η νόσηση στα υγιή παιδιά είναι εξαιρετικά ήπια έως και υποκλινικη.
Η (τεκμηριωμένη) ανάγκη για νοσηλεία ακόμη σπανιοτερη.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, οι νοσηλειες παιδιών για Covid αφορούν μόλις το 1% των συνολικών περιπτώσεων, με το συντριπτικό ποσοστό των οποίων να αφορούν παιδιά με χρόνια προβλήματα. Ο εμβολιασμός, λοιπόν, προς το παρόν πρέπει να στοχεύσει άλλες ηλικιακές και ευπαθείς ομάδες. Όχι τα παιδιά.

⚠️ “Μα, τα παιδιά προκαλούν την διασπορά”
Τα παιδιά δεν συμβάλλουν στην διασπορά στον βαθμό που αρχικώς πιστεύαμε.
Δεν είχαμε καμία συρροή κρουσμάτων σε σχολεία, σε αντίθεση με ότι συνέβη σε εργοστάσια, μεγάλα γραφεία, γάμους και άλλες όμορφες χοροεσπεριδες. Αποδεικνύεται όμως και αντιστρόφως : Με τα σχολεία κλειστά, η διασπορά στα παιδιά και την υπόλοιπη κοινότητα, όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά τουναντίον αυξήθηκε εκθετικά.
Στα δικά μου μάτια, το “κλείστε τα σχολεία” ήταν το μέτρο εκείνο με το μεγαλύτερο κόστος και το μικρότερο όφελος.

⚠️ ” Μα, πως θα πετύχουμε ανοσία αγέλης ΧΩΡΙΣ τα παιδιά”
Πρώτον, να με αφήσεις να διατηρώ μια αμφιβολία για την “πολυδιαφημιζομενη” ανοσία αγέλης. Την εύχομαι, αλλά δεν την βλέπω anywhere near.
Ακομη όμως και να φτάσουμε κοντά, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι τα παιδιά είναι προαπαιτουμενο;
Το Ισραήλ έπεσε από τα 25.000 κρούσματα στα 20 χωρίς να εμβολιασει τα παιδιά του. Και βλέπω πολλές ακόμη χώρες να ακολουθούν.
Ακόμη , είναι το λιγότερο ανήθικο σε τριτοκοσμικες Μπανανίες όπως η δική μας, με το 40% των γέρων να περιφέρονται στα καφενεία ανεμβολιαστοι, να ζητούμε από τα παιδάκια να “βάλουν πλάτη” για να κάνουμε ανοσία αγέλης.

Λίγο τσίπα everybody, έστω και στις καθυστερήσεις.
Έχουμε “ακρωτηριασει” τα παιδιά μας σε έναν βωμό “ατομικής ευθύνης” την οποία όλως περιεργως την θυμόμαστε όταν έρχεται η κουβέντα στα κουτσικα, αλλά “επιμελώς” την ξεχνάμε όλες τις υπόλοιπες ώρες σε ότι αφορά την δική μας συμπεριφορά. Τον δικό μας εαυτούλη.
Μα έχουμε, πόλεμο, γιατρέ. Πανδημία.

Και στον πόλεμο ακόμα, φίλε, πρώτα θα στερηθείς εσύ το φαΐ για να προστατέψεις το παιδί σου. Και όταν το στομάχι σου κολλήσει στην πλάτη και δεις ότι δεν γίνεται τίποτα, συζητάμε για τα “περαιτέρω”.

Όταν μιλάμε για ευθύνη και θυσίες, ποτέ δεν πάει πρώτο το παιδί.
Ελπίζω να κατάλαβες.

Γιατί εαν δεν κατάλαβες μέχρι τώρα, μάλλον δεν μπορώ να βοηθήσω άλλο.
Αυτά τα ολίγα και see you soon.
Share the love.
(εικόνα : 75% του ΕΝΗΛΙΚΟΥ πληθυσμού πρέπει να εμβολιαστεί για την ανοσία αγέλης)