Warrior

Υπομονή έκανε πολλά χρόνια. Τα τελευταία 10 χρόνια έκανε υπομονή. Από την πρώτη μέρα στο σχολείο μέχρι κ φέτος – τελευταία του χρονιά σ’ αυτό το γαμημένο λύκειο, έκανε υπομονή. Υπομονή όταν τον χτυπούσαν και τον έδερναν στο δημοτικό, επειδή ήταν πολύ αδύνατος. Επειδή φορούσε γυαλιά. Επειδή δεν ήταν καλός στο ποδόσφαιρο.

Υπομονή στο γυμνάσιο, όταν του έσκιζαν τα κόμικς και τον κορόιδευαν για τη μουσική του. Υπομονή όταν προσπαθούσε να μιλήσει σε κορίτσια και τραύλιζε και κοκκίνιζε και όλοι τον έκραζαν. Υπομονή όταν είπε μια μέρα στην Έμιλυ να βγουν μαζί και εκείνη έβαλε τα γέλια και το είπε σε όλους. “Ο φυτούκλας, το απροσάρμοστο θέλει να βγει με την Έμιλυ! Χα χα χα χα”. Έχασε την υπομονή του, έσπρωξε έναν που τον κορόιδευε. Όρμηξαν όλοι πάνω του, σηκωτό τον έβγαλαν από το σχολείο, κανείς δεν τους σταμάτησε. Τον πέταξαν μέσα στον κάδο σκουπιδιών, έξω από το σχολείο. Έκλεισαν τον κάδο και πήδηξαν και έκατσαν όλοι πάνω. Χτυπούσαν τον κάδο και τον ταρακουνούσαν. Μετά άνοιξαν τον κάδο λίγο και έφτυναν όλοι μέσα. Κάθε φορά που πήγαινε να βγει, έκλειναν το καπάκι. Τραβούσαν βίντεο με τα κινητά τους, άμεσα ανέβηκε στο ίντερνετ. Τον έκαναν ταγκ “Ο ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΣ”. Τον άφησαν να βγει μετά από ώρες. Κανείς δεν είχε πάει να τον βοηθήσει.

Γύρισε σπίτι του, “ΤΙ ΧΑΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΡΕ!” ούρλιαξε ο πατέρας του, “ΑΛΗΤΗΣ ΕΓΙΝΕΣ ΡΕ;”. Κλειδώθηκε στο δωμάτιο του και χωρίς καν να βγάλει τα ρούχα του που βρώμαγαν, κάθισε στο υπολογιστή του και μπήκε στη μάχη. Εκείνο το βράδυ, δεν έχασε καμιά ζωή του στο game. Eκείνο το βράδυ, δεν χρησιμοποίησε πυρομαχικά, διάλεξε από τις αποθήκες του παιχνιδιού ένα μαχαίρι. Ξεκοίλιασε τους εχθρούς του μέχρι το πρωί. Ήταν νικητής.

8:00πμ
Μπήκε στο προαύλιο, “Σκουπιδιάρη, σε είδα ονλαιν χτες, ΓΑΜΗΣΕΣ μαν μου! Ωραίο γκέημ!” του είπε κάποιος. Δεν τον είπε σκουπιδιάρη για να τον κοροϊδέψει, όλοι έτσι τον έλεγαν πλέον. Μα, αυτό θα άλλαζε από σήμερα. Με μεθοδικότητα.

Χτύπησε το κουδούνι. Όλοι ανέβαιναν προς τις τάξεις τους. Ο διευθυντής τον κοίταξε με μισό μάτι. Δεν το συμπαθούσε αυτό το παιδί. Παράξενο παιδί, άντε να τελειώσει η χρονιά να το ξεφορτωθεί. Όλα τα προβληματικά είχαν μαζευτεί στο σχολείο του.

8:15
Ο Μαχητής στάθηκε στη μέση του διαδρόμου ανάμεσα σε δεκάδες άλλα παιδιά που κατευθύνονταν προς τις αίθουσες τους. Ο Μαχητής ακούμπησε την τσάντα του κάτω. Γονάτισε. Πριν την ανοίξει, ψέλλισε μια προσευχή. Ένα μάντρα που χρησιμοποιούσαν οι Βίκινγκς πριν κάθε επίθεση, πριν κάθε σφαγή. Κανείς δεν άκουσε τι ψέλλισε το αγόρι. Κανείς δεν κατάλαβε. Λίγοι μόνο πρόλαβαν να τον δουν να βγάζει ένα Glock.

Η Έμιλυ δέχτηκε την πρώτη σφαίρα. Μετά η κολλητή της. Σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα έπεσαν 7 παιδιά αιμόφυρτα. Στον πανικό ο Μαχητής ήταν ψύχραιμος. Μεθοδικός. Έβγαλε μια γεμιστήρα. Όπλισε ξανά. Ο πρώτος που έπεσε ήταν ο μαθηματικός. Ο δεύτερος, ο διευθυντής. Άλλα τέσσερα παιδιά. Ο warrior κράτησε μια τελευταία σφαίρα. Πέρασε το Glock στη ζώνη του.

Η συνέχεια εδώ

*το παραπάνω κείμενο είναι κομμάτι της συνεργασίας μας με το thebluez.gr και η αναδημοσίευση-αναπαραγωγή τους, ΔΕΝ επιτρέπεται χωρίς τη συγκατάθεσή του. Για θέματα αναδημοσίευσης και πνευματικής ιδιοκτησίας, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί του.