Το διαζύγιο των γονιών μου με οδήγησε στο ψυχιατρείο

Μεγάλωσα σε μια αρκετά ακριβή περιοχή, ήμουν κόρη δύο αρκετά πλούσιων ανθρώπων, και φαινομενικά είχα τα πάντα. Ήμουν στον κόσμο μου, αρκετά ντροπαλή  και με καλή διατροφή. Αργότερα κατάλαβα ότι η εσωστρεφής φύση μου, προήλθε από το γεγονός ότι οι γονείς μου δεν μιλούσαν σχεδόν ποτέ μεταξύ τους. Η μόνη φορά που τους θυμάμαι να μιλάνε, ήταν κατά τη διάρκεια ενός καυγά.

Αντί να μου δώσουν ένα καλό πρότυπο σχέσης, και στοιχεία κοινωνικότητας, το παράδειγμα τους με έκανε να θέλω να αποφύγω κάθε κοινωνική συναναστροφή. Βρήκα καταφύγιο στο σχολείο, στο χορό και στην μουσική. Δυστυχώς, η μεγάλη μου αδερφή, βρήκε καταφύγιο στο ποτό, τα ναρκωτικά και το σεξ.

Κάνοντας μια ανασκόπηση, ήμουν στο γυμνάσιο, στη μέση μια πολύ πολύ άσχημης εφηβείας. Τότε ήταν που οι γονείς μου, μας ανακοίνωσαν το διαζύγιο τους. Παρόλο που θεωρητικά ήταν χωρισμένοι σχεδόν όλη τους τη ζωή, η ανακοίνωση τους, έφερε τα πάνω κάτω στην ζωή μου.

Η χρόνια κατάθλιψη μου, ξέφυγε τελείως και ξεκίνησα να κάνω σκέψεις να αυτοκτονήσω. Η σκηνή κορυφώθηκε, όταν βρέθηκα να κρατάω το μαχαίρι πάνω στις φλέβες μου. Ήθελα να πεθάνω, αλλά φοβόμουν τον σωματικό πόνο που θα ένιωθα, άφησα λοιπόν το μαχαίρι κάτω.

Την επόμενη μέρα, μίλησα σε μια δασκάλα στο σχολείο. Της είπα τι συνέβη, όλη την ιστορία, και με στείλανε στο ψυχιατρείο, έπειτα από εκεί συνέχισα την θεραπεία μου και έπαιρνα την αγωγή μου.

Ενώ δεν είχα πια σκέψεις να αυτοκτονήσω, είχα πάρα πολλά να θεραπεύσω μέσα μου. Έμαθα ότι και η μάνα μου αλλά και ο πατέρας μου, είχαν χρόνια παράλληλες σχέσεις με άλλους (τους τωρινούς συντρόφους τους).

Επίσης έμαθα ότι η μητέρα μου είχε ξαναπαντρευτεί πρίν γνωρίσει τον μπαμπά μου. Είχα αηδιάσει από όλα τα ψέμματα, που με είχαν ταΐσει οι γονείς μου. Ήμουν πιο δυνατή από όσο νόμιζαν, οπότε γιατί δεν μου είπαν ποτέ την αλήθεια; Ήμουν τόσο θυμωμένη για όλα τα απροκάλυπτα ψέμματα που μου είχαν πεί!

Στο Λύκειο ήμουν ακόμα πολύ ντροπαλή, και διστακτική στο να δημιουργήσω πραγματικές σχέσεις. Υποσυνείδητα θεωρώ ότι φοβόμουν μην πληγωθώ. Η σχέση των γονιών μου ήταν πλέον σιωπηλή, με περιστασιακούς καυγάδες. Στο μυαλό μου, ήμουν το μοτίβο όλων των σχέσεων που ακολούθησαν.

Σε όλο το σχολείο και στα δύο πρώτα χρόνια της σχολής, πίστευα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να παντρευτώ, διότι σίγουρα θα χώριζα.

Και οι δύο μου γονείς ξαναπαντρεύτηκαν, ο ένας τον Ιανουάριο του 2009 και ο άλλος τον Δεκέμβριο του 2011. Η αδερφή μου βρισκόταν σε σχέση με ένα υπέροχο τύπο. Στην οικογένεια μου, ένιωθα πάντα σαν ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Ξεκίνησα να βγαίνω όταν πλέον ήμουν στην σχολή, αλλά συχνά απογοητευόμουν από τους άντρες.

Πάντα κουβαλάω σημάδια από το διαζύγιο των γονιών μου. Μοιράζομαι την ιστορία μου μαζί σας, για να σας δείξω πόσο άσχημο είναι το διαζύγιο για τα παιδιά και πόση προσοχή χρειάζεται από τους γονείς για το πώς θα το διαχειριστούν αν δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από το χωρισμό.

Πηγή : http://www.marriage-ecosystem.org/