10χρονο παιδί με έβρισε επειδή φορούσα μάσκα. Γι’ αυτό οι αρνητές της μάσκας είναι κίνδυνος-θάνατος για τα παιδιά μας!

Τις προάλλες πήγα στο βενζινάδικο και επειδή έπρεπε να πληρώσω με κάρτα κατέβηκα από το αμάξι φορώντας πάντα τη μασκούλα μου και κατευθύνθηκα στο μίνι μάρκετ που ήταν το ταμείο. Πόσοι μπήκανε, πόσοι βγήκανε, πόσοι ήταν μέσα κανείς δεν φορούσε μάσκα εκτός από μια ηλικιωμένη κυρία που μπήκε μετά από μένα. Τους φαινόταν φυσιολογικό και κανείς δεν είπε τίποτα σε κανέναν.

Βγαίνοντας για να πάω να πάρω το αυτοκίνητό μου έπεσα πάνω σε ένα παιδάκι 10 χρονών περίπου που με κοίταξε λες και έβλεπε ούφο και μου είπε καθώς περνούσε από δίπλα μου κάτι πολύ απρεπές μόνο και μόνο επειδή φορούσα μάσκα. Δεν ήμουν σίγουρη γι’ αυτό που άκουσα γι’ αυτό και σταμάτησα και του είπα: «Τι είπες;» και εκείνο δεν δίστασε να το επαναλάβει.

Το «μάλωσα» λέγοντας του ότι δεν είναι σωστό να μιλάμε έτσι και του έδωσα να καταλάβει ότι παρόλο που ήμουν εμβολιασμένη, είχα και ένα παιδάκι με σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα απίτι που ανέπνεε μέσω μιας τρύπας που του είχαν ανοίξει οι γιατροί στο λαιμό και ήταν μονίμως σε οξυγόνο. Θυμάμαι ότι του είπα επίσης «όταν δεν γνωρίζεις τι συμβαίνει στον  άλλον, να μην τον κοροϊδεύεις για τις επιλογές του». Έκανε πως δεν με άκουσε και μπήκε στο κατάστημα. Η μητέρα του έκανε πως ψάχνει κάτι στο αυτοκίνητο και καθώς περνούσε από δίπλα μου σκέφτηκα «μην τολμήσεις και πεις το παραμικρό γιατί θα τα ακούσεις και εσύ» αλλά δεν είπε τίποτα. Μάλλον κατάλαβε τη γκάφα του παιδιού της και πόσο πολύ εκνευρίστηκα και δεν ήθελε να το τραβήξει άλλο.

Αν ένα 10χρονο παιδί τόλμησε και μου μίλησε έτσι, φανταστείτε τι σκέφτονται οι ενήλικες όταν με βλέπουν να κάνω το αυτονόητο, δηλαδή να φοράω μάσκα.

Καθημερινά συνομιλώ με πολλούς γονείς που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες ή με άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Το τι ζουν καθημερινά οι άνθρωποι αυτοί δεν περιγράφεται. Πρόσφατα οι συμμαθητές της κόρης ενός φίλου μου της έβγαλαν με το ζόρι τη μάσκα, την πέταξαν κάτω, την ποδοπάτησαν και την πέταξαν στα σκουπίδια τη στιγμή που η αδερφή της μικρής κάνει μαθήματα κατ’ οίκον διότι κάνει χημειοθεραπείες και όλο αυτό επειδή το κορίτσι τόλμησε να αντιδράσει σε όλα εκείνα τα παιδιά που την κορόιδευαν επειδή φορούσε μάσκα.

Δηλαδή σοβαρά τώρα… Τι πρέπει να κάνουμε; Να βάζουμε τις μάσκες μας στην τσέπη και όχι στο πρόσωπο για να μη μας την «πέσουν» στο δρόμο; Τι πράγματα είναι αυτά;

Όσο για την κόρη του φίλου μου αναγκάστηκε να κάνει και εκείνη τα μαθήματά της διαδικτυακά για το υπόλοιπο της χρονιάς. Δυστυχώς έχασε τις τελευταίες μέρες του σχολείου παρέα με τους συμμαθητές της όπως ήθελε. Και να έχει και από πάνω την αδερφή της, η οποία κατηγορούσε τον εαυτό της ότι καταστρέφει τις ζωές των άλλων.

Σε λίγες μέρες τα σχολεία κλείνουν και η σειρά των παιδιών να εμβολιαστούν δεν έχει έρθει ακόμα. Η κόρη μου θα επιστρέψει στο σχολείο την εβδομάδα που έρχεται αφού ήταν κλειστό λόγω κρούσματος κορονοϊού και φοβάται πολύ. «Πώς θα επιστρέψω», μου λέει. «Τι θα γίνει αν αρρωστήσω και κολλήσω και εσάς και ακόμα χειρότερα τον αδερφό μου που είναι άρρωστος;».

Υπερβολικό; Ίσως ναι, αλλά όταν το παιδί μου έχει δει το ασθενοφόρο να έρχεται μέσα στη νύχτα για να παραλάβει τον αδερφό της λόγω επιπλοκών από ένα κοινό κρυολόγημα, τότε καταλαβαίνεις ότι οι φόβοι της δεν είναι αβάσιμοι.

Η κόρη μου τη χρονιά που μας πέρασε δεν πήγε καθόλου στο σχολείο. Όλα της τα μαθήματα τα έκανε διαδικτυακά γιατί δεν γινόταν αλλιώς. Πολλές φορές παραπονιέται ότι νιώθει σαν να μην υπάρχει, ότι δεν την νοιάζεται κανείς. Επικοινωνεί με τις παρέες της διαδικτυακά και όλη τη χρονιά δεν βγήκε ούτε μία φορά από το σπίτι για να πάει βόλτα εκτός από κάποιες φορές που την πήρα μαζί μου για ψώνια γιατί πρέπει και αυτή να βγαίνει έστω και λίγο από το σπίτι.

Είναι ένα ταλαντούχο και πανέξυπνο παιδί, αλλά αυτή η κατάσταση την έχει επηρεάσει πάρα πολύ. Οι βαθμοί της στο σχολείο δεν είναι καθόλου καλοί, έχει πέσει πάρα πολύ και πληρώνουμε ιδιαίτερα, τα οποία γίνονται και αυτά διαδικτυακά για να την τονώσουμε κάπως και να μην της μείνουν κενά. Όλοι φοβόμαστε το ίδιο… Μη γίνει καμιά στραβή και αρρωστήσει ο αδερφός της.

Αν η ίδια το ήθελε, θα την αφήναμε να πάει σχολείο, αλλά φοβάται. Αν είχε ξεκινήσει ο εμβολιασμός στους μαθητές θα μπορούσε να πάει σχολείο και πάλι όμως ο φόβος και το άγχος της θα την κρατούσαν πίσω όχι τόσο γιατί θα την κατηγορούσαμε αν μας έφερνε τον ιό στο σπίτι όσο γιατί θα ήταν εκείνη που θα κατηγορούσε πρώτη τον εαυτό της.

Είναι μόλις 12 χρονών και δεν θα έπρεπε να κάνει αυτές τις σκέψεις ούτε φυσικά θα έπρεπε να αναρωτιέται γιατί υπάρχουν άνθρωποι στον κόσμο που της στερούν τη δυνατότητα να κρατήσει ασφαλή τον αδερφό της. «Μία μάσκα είναι. Τόσο δύσκολο είναι πια να τη φορέσουν;», αναρωτιέται.

Ο γιος μου φέτος πήγε για δεύτερη χρονιά νήπιο όχι γιατί έμεινε στην ίδια τάξη αλλά επειδή η νηπιαγωγός μας επεσήμανε πως έπρεπε να καλλιεργήσει λίγο ακόμα στις κοινωνικές του δεξιότητες και να «ωριμάσει» λίγο το μυαλό του πριν πάει στο δημοτικό και όλα αυτά… επίσης διαδικτυακά, όπως όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Ιατρικό Σύλλογο πρέπει να φοράμε μάσκα παντού, ακόμα και στα σχολεία. Δεν το κάνουν για να μας στερήσουν την ελευθερία μας. Το κάνουν για να μας προστατεύσουν. Η χρήση μάσκας δεν έβλαψε και θα βλάψει κανέναν. Αλίμονο αν υπάρχουν άνθρωποι σήμερα που πιστεύουν το αντίθετο.

«Κανείς δεν λέει ότι δεν μπορείτε να φοράτε τη μάσκα σας». Φυσικά και κανείς δεν μπορεί να το πει. Οι μάσκες είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο που έχουμε αυτή τη στιγμή ενάντια στη μετάδοση του ιού. Η μάσκα είναι που δεν τον αφήνει να εξαπλωθεί.

«Μείνετε σπίτι αν έχετε προβλήματα υγείας ή άλλα υποκείμενα νοσήματα», δυστυχώς όμως πολλοί ξεχνάνε ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρά τα προβλήματα της υγείας τους είναι υποχρεωμένοι να βγουν να δουλέψουν γιατί η δουλειά τους δεν μπορεί να γίνει από το σπίτι. Τι θα γίνει αν δεν φοράμε μάσκα και δεν προστατεύσουμε τους ανθρώπους αυτούς που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους; Οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, οι ταξιτζήδες, οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ, στις λαϊκές και σε άλλες επιχειρήσεις που μένουν ανοιχτές, οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες στα νοσοκομεία, όλοι αυτοί πρέπει να βρίσκονται στις επάλξεις βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους, ψυχική και σωματική. Τι θα γίνει αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι νοσήσουν επειδή εσύ είσαι αρνητής του κορονοϊού και της μάσκας;

Μη σκέφτεστε μόνο τον εαυτό σας, σκέφτεται λίγο και τους άλλους. Σκεφτείτε το παιδί μου και τόσα άλλα παιδιά που υποφέρουν και ανά πάσα ώρα και στιγμή κινδυνεύουν. Εγώ τη μάσκα μου θα συνεχίσω να τη φοράω γιατί πάνω απ’ όλα πρέπει να προστατεύσω την οικογένειά μου.

Πηγή: scarymommy.com