Οι μόνες μαμάδες μεγαλώνουν τα πιο δυνατά παιδιά

Οι μόνες μαμάδες παλεύουν κάθε μέρα της ζωής τους σε μία κοινωνία, στην οποία είτε γίνονται αποδεκτές είτε υποτιμώνται με το χειρότερο τρόπο. Οι γυναίκες αυτές, άλλες προδομένες, άλλες εγκαταλελειμμένες, άλλες κακοποιημένες είναι ανίκητες και έχουν καταφέρει να φέρουν στον κόσμο και να μεγαλώσουν μερικά από τα πιο δυνατά παιδιά που έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος μας.

Για παράδειγμα: η Μαρία Κιουρί, η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ μεγάλωσε μόνη της τις δύο της κόρες όταν ο άντρας της σκοτώθηκε σε ατύχημα. Μία από τις κόρες της, η Irene Joliot-Curie μεγαλώνοντας κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Χημείας μαζί με το σύζυγό της για το έργο τους πάνω στη ραδιενέργεια.

H J.K Rowling, η πασίγνωστη συγγραφέας του Harry Potter έγραψε τα τέσσερα πρώτα βιβλία της σειράς όταν ήταν μόνη μητέρα και αντιμετώπιζε πολλές δυσκολίες. Τώρα είναι πρόεδρος του Gingerbread, ενός οργανισμού που βοηθά με διάφορα προγράμματα μονογονείς και τα παιδιά τους να βρουν πόρους και να τα καταφέρουν στη ζωή τους.

Η Πρωθυπουργός Ίντιρα Γκάντι, η οποία πάλεψε σκληρά για να καταστήσει τη χώρα της αυτάρκη ανέθεσε ένα αίσθημα καθήκοντος και ευθύνης στους δύο γιους της, Rajiv Gandhi και Sanjay Gandhi, οι οποίοι έγιναν και οι δύο πολιτικοί. O Rajiv έγινε μάλιστα και πρωθυπουργός της χώρας του. Αν και αμφιλεγόμενη αυτή η γυναίκα ήταν ένα σύμβολο εξουσίας που απέπνεε εμπιστοσύνη.

Σήμερα απ’ όλα τα μονογονεϊκά νοικοκυριά στον κόσμο το 84% αφορά γυναίκες μονογονείς. Σύμφωνα με μία έκθεση των Ηνωμένων Εθνών με τίτλο «Progress of the World’ s Women 2019-2020» (Πρόοδος των γυναικών παγκοσμίως για το έτος 2019-2020) περίπου 13 εκατομμύρια νοικοκυριά στην Ινδία «κουμαντάρονται» από ανύπαντρες μητέρες. Αυτές οι ηρωίδες δεν φορούν κάπα όπως ο Superman ή ο Spiderman. Είναι χήρες, διαζευγμένες ή απλά κάποιες που έπρεπε να απαλλαγούν από μία δυστυχισμένη σχέση στην οποία υπήρχε ένα ή περισσότερα παιδιά που έπρεπε να φροντίσουν πλέον μόνες τους.

Το να μεγαλώσεις ένα παιδί τελείως μόνη είναι ένας πραγματικά πολύ δύσκολος αγώνας. Τα οικονομικά, συναισθηματικά αλλά και τα προβλήματα υγείας παράλληλα με την ανατροφή ενός παιδιού συν του να του προσφέρεις όλη την αγάπη και τη στοργή σου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι μόνες μαμάδες δίνουν μαθήματα ζωής που πρέπει όλοι να εκτιμήσουμε. Δεν μας μαθαίνουν μόνο πως να είμαστε ανεξάρτητες αλλά και πώς να αξιοποιούμε στο έπακρο τους περιορισμένους πόρους που έχουμε.

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να φροντίζεις ένα σπίτι με τόσες ελλείψεις. Μερικές φορές λίγα χρήματα παραπάνω ίσως να είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να ανακουφίσει το άγχος και την ανασφάλεια μιας μόνης μαμάς.

Οι μόνες μαμάδες μας μαθαίνουν ότι αν και τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν κάθε τι υλικό που μας φέρνει μόνο προσωρινή ευτυχία, δεν είναι το μόνο πράγμα, το οποίο πρέπει να επιτρέψουμε να μας κάνει ευτυχισμένες.

Οι γυναίκες έχουν τη δική τους ξεχωριστή ταυτότητα και δεν χρειάζονται έναν άντρα να τις στηρίξει. Οι μόνες μαμάδες δεν χρειάζονται την υποστήριξη και τη βοήθεια κανενός. Το μόνο που θέλουν είναι να αντιμετωπίσουν μία κοινωνία όπου θεωρούνται ελλιπείς ή μισές χωρίς άντρα στη ζωή τους. Κάθε νομικό έγγραφο απαιτεί το όνομα του πατέρα να αναφέρεται υποχρεωτικά αλλά όχι απαραίτητα το όνομα της μητέρας. Γιατί συνεχίζουμε αυτή την περιττή πατριαρχική πρακτική; Είναι καιρός να διασφαλίσουμε ότι τόσο ο άντρας όσο και η γυναίκα θα έχουν την ίδια αντιμετώπιση από τη στιγμή που είναι γονείς.

Το γεγονός ότι με μεγάλωσε η μόνη μαμά μου αποδείχθηκε ευλογία για μένα και είμαι βέβαιη ότι όλοι εσείς που μεγαλώσατε υπό παρόμοιες συνθήκες συμφωνείτε μαζί μου. Είμαι περήφανη για το γεγονός ότι η μητέρα μου με έκανε το ατρόμητο και ανεξάρτητο άτομο που είμαι σήμερα. Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις χωρίς πατέρα αλλά όταν έχεις μία μητέρα που παίζει και τους δύο ρόλους τόσο αβίαστα, δεν αισθάνεσαι καθόλου την απουσία της μορφής του πατέρα σου στη ζωή σου.

Οι μόνες μαμάδες μαθαίνουν τα παιδιά τους πώς να είναι αποφασιστικά καθώς είναι οι μόνες που μπορούν να αναλάβουν τα πάντα. Αυτό σίγουρα δεν σημαίνει ότι οι άντρες που μεγαλώνουν μόνοι τα παιδιά τους κάνουν κακή δουλειά. Η μονογονεϊκότητα δεν μπορεί πλέον να θεωρείται ταμπού. Η κοινωνία πρέπει να αποδεχτεί το γεγονός ότι όταν τον αντιμετωπίζει με δυσπιστία και καχυποψία, το μόνο που καταφέρνει είναι ότι δυσκολεύει τα πράγματα για έναν ήδη ταλαιπωρημένο άνθρωπο.

Μονογονεϊκότητα σημαίνει διπλή δουλειά και διπλάσιο άγχος αλλά επίσης διπλή υπερηφάνεια και αγάπη…

Πηγή: sentinelassam.com