Παντρεύτηκε στα 12 και έγινε μονογονέας στα 16: Η ιστορία της Ghada (photos)

Στα 16 της η Ghada ήταν αναλφάβητη, χωρίς επαγγελματική εμπειρία, χωρίς προοπτικές να εργαστεί και μητέρα τριών παιδιών. 

Ήταν το ένα από τα επτά παιδιά της οικογένειας και ο πατέρας της, εργάτης σε φάρμα δέχτηκε να την παντρέψει σε ηλικία 12 ετών.

«Η οικογένειά μου είναι φτωχή» είπε. «Ο πατέρας μου δέχτηκε την πρώτη πρόταση γάμου πού του ήρθε όχι μόνο για μένα αλλά και για τις αδερφές μου αδιαφορώντας για την ηλικία μας».

Όπως σε πολλές φτωχές οικογένειες της Υεμένης, έτσι και εδώ, ο πατέρας της αντιμετώπιζε το γάμο ως έναν τρόπο να ταΐζει ένα στόμα λιγότερο. Πάρα τα παρακάλια και τις διαμαρτυρίες της, η Ghada αναγκάστηκε να παντρευτεί. Έμεινε έγκυος στα 13 της αλλά όταν απέκτησε κόρη ο σύζυγός της που ήθελε γιο, κακοποίησε άσχημα τη γυναίκα του απαγορεύοντάς της να βγει από το σπίτι για ένα χρόνο.

Όταν έμεινε έγκυος για δεύτερη φορά δεν υπήρχε υγειονομική μονάδα κοντά που θα μπορούσε να καθορίσει το φύλο του μωρού κι έτσι για 9 μήνες η Ghada ζούσε με το φόβο μήπως αποκτήσει ένα ακόμα κορίτσι. Όταν γέννησε αγοράκι της επετράπη επιτέλους να βγει από το σπίτι για να επισκεφτεί την οικογένειά της.

Ήλπιζε πως όταν μιλούσε στον πατέρα της για τη φυλάκισή της στο σπίτι, τους ξυλοδαρμούς, τα βασανιστήρια, τις σκληρές προσβολές και τις καθημερινές ταπεινώσεις θα της παρείχε καταφύγιο αλλά έκανε λάθος. Χωρίς να έχει άλλη διαθέσιμη επιλογή, επέστρεψε στο σύζυγό της, ο οποίος υποσχέθηκε ότι τα πράγματα θα άλλαζαν. Τίποτα δεν άλλαξε και στα 15 της η Ghada έμεινε έγκυος για τρίτη φορά.

Η απελπισία της, την οδήγησε σε απόπειρα αυτοκτονίας με φυτοφάρμακο που έκλεψε από τον σύζυγό της. Την έσωσε η κουνιάδα της, η οποία της υπενθύμισε ότι πρέπει να ζήσει για τα παιδιά της και παράλληλα ζήτησε ιατρική βοήθεια, ωστόσο ο πατέρας της Ghada αρνήθηκε για μία ακόμα φορά να την αφήσει να μείνει στο σπίτι του, όταν εκείνη έφυγε ξανά μιας και η οικογένεια δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να ταΐσει ένα στόμα ακόμα.

«Χρειάστηκε αρκετός χρόνος μέχρι να καταλάβει ο πατέρας μου πόσο απελπισμένη ήμουν», είπε.

Σχεδόν τα 2/3 των κοριτσιών στην Υεμένη παντρεύονται πριν τα 18 και πολλά πριν τα 15 σύμφωνα με δημοσιονομική έρευνα που έγινε το 2013 (είναι η πιο πρόσφατη διαθέσιμη που υπάρχει). Η Υεμένη είναι μία από τις λίγες χώρες στην Αραβική Χερσόνησο χωρίς νόμιμη ελάχιστη ηλικία γάμου αφού ο νόμος που προτάθηκε και ορίζει ως νόμιμο ελάχιστο όριο γάμου τα 18 έτη δεν εγκρίθηκε ποτέ λόγω των συγκρούσεων που ξεκίνησαν πριν από 6 χρόνια και οι οποίες οδήγησαν τη χώρα σε μία βαθιά ανθρωπιστική κρίση.

Η κρίση αυτή επιδείνωσε το πρόβλημα. Μία μελέτη της UNFPA (οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων) σε τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις έδειξαν ότι τα ποσοστά παιδικών γάμων ήταν υψηλότερα μεταξύ των εκτοπισμένων πληθυσμών με ένα στα πέντε κορίτσια ηλικίας 10 έως 19 ετών να είναι παντρεμένα σε σύγκριση με ένα στα 8 κορίτσια που ζούσαν σε καταφύγιο. Ένα στα δέκα κορίτσια κάτω των 18 ετών χάνει το μωρό του κατά τη διάρκεια του τοκετού.

Η κατάρρευση των κοινωνικών, οικονομικών και νομικών υπηρεσιών σε συνδυασμό με μία διαλυμένη οικονομία και την ανεπαρκή χρηματοδότηση για παροχή βοήθειας παρέχει περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες που προστατεύουν τα κορίτσια και τις γυναίκες από τη βία καθώς και σε υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας. Η χρηματοδότηση εξαντλείται γρήγορα με αποτέλεσμα πάνω από 500.000 γυναίκες και κορίτσια να στερούνται ψυχοκοινωνικές, ιατρικές, νομικές και άλλες υπηρεσίες εν έτει 2021. 

«Πρέπει οπωσδήποτε οι βασικές υπηρεσίες για τις γυναίκες και τα κορίτσια όχι μόνο να διατηρηθούν αλλά και να εξελιχθούν», δήλωσε ο Nestor Owomuhangi, εκπρόσωπος της UNFPA στην Υεμένη.

Έχοντας κατάθλιψη και ζώντας πάντα με το φόβο η Ghada ήταν σε άθλια κατάσταση μέχρι που ένας γείτονας την πήρε σπίτι του και η μητέρα της τη συνόδευσε σε έναν ασφαλή χώρο που υποστηρίζεται από την UNFPA στο κυβερνείο Hajjah, το μόνο μέρος σε ολόκληρο το κυβερνείο που έχει πληθυσμό περίπου 3 εκατομμύρια και διατίθεται τέτοιου είδους περίθαλψη για τις γυναίκες.

Εκεί ένας δικηγόρος τη βοήθησε να εξασφαλίσει την επιμέλεια των δύο κοριτσιών και του γιου της, την οποία της είχε αφαιρέσει ο σύζυγος. Επίσης παρακολούθησε μαθήματα ραπτικής, έμαθε να διαβάζει, να γράφει και της παρείχετο χρηματική βοήθεια. Αφού ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή της, της απονεμήθηκε ως αριστείο για την επίδοσή της μία ραπτομηχανή και υλικά για να μπορέσει να εργαστεί και να βοηθήσει την ίδια και την οικογένειά της.

«Η εκπαίδευση που έλαβα με βοήθησε να γίνω οικονομικά ανεξάρτητη ώστε να έχω την ελευθερία των επιλογών μου. Πρέπει να προσφέρω στα παιδιά μου τη δυνατότητα να σπουδάσουν και να μπορούν να επιλέξουν μόνα τους στη ζωή τους», είπε η Ghada.

Άφησε το σύζυγό της και επέστρεψε στο σπίτι του πατέρα της όχι ως μία έφηβη που θεωρείται οικονομική επιβάρυνση αλλά ως μία 16χρονη που εργάζεται και βγάζει τα δικά της λεφτά, παραμένει όμως ακόμα παιδί.

Πηγή: unfpa.org