Το διαζύγιο δεν είναι αρρώστια και σίγουρα δεν είναι μεταδοτική

Το διαζύγιο φέρνει μεγάλες αλλαγές στη ζωή και των δύο. Άλλοτε σε φέρνει κοντά με άλλους ανθρώπους που μέχρι τώρα ήσασταν μακριά και άλλοτε σε απομακρύνει από κάποιους με τους οποίους ήσουν πολύ κοντά. Αυτά συμβαίνουν όταν έρχονται τέτοιες αλλαγές.

Πολλοί παντρεμένοι τείνουν να νιώθουν απειλή από τους χωρισμένους που τους περιβάλλουν. Δεν ξέρω αν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις ή καθολικό φαινόμενο, αλλά από όσες συζητήσεις έχω κάνει με τους γύρω μου, αλλά και από τη δική μου εμπειρία, μπορώ να πω ότι ισχύει.

Διάβασε τα παρακάτω παραδείγματα να δεις ότι όντως έτσι είναι:

• Είχα βγει για φαγητό με ένα συνάδελφο και η κουβέντα πήγε προς τα εκεί. Μου εξομολογήθηκε ότι όταν με την πρώην γυναίκα του ανακοίνωσαν ότι παίρνουν διαζύγιο, ξαφνικά και μυστηριωδώς άρχισαν όλοι να εξαφανίζονται από τις ζωές τους. Μάλλον δεν ήταν και πολύ εξοικειωμένοι με την έννοια πρώην ή ίσως ένιωσαν ότι απειλούνταν τώρα που ήταν πια ελεύθεροι. Ο συνάδελφός μου ένιωθε πολύ άβολα με αυτή την κατάσταση. Τόσα χρόνια έλεγαν όλοι πόσο καλό παιδί είναι, πόσο εργατικός και πολλά άλλα καλά. Έπαψε να είναι όλα αυτά επειδή χώρισε; Αυτό ξεπερνά κάθε λογική. Και μην πείτε ότι μπορεί να ήταν ιδέα του. Κάτι τέτοια είναι φως φανάρι.
• Θυμάμαι ένα περιστατικό που συνέβη στη νέα μου γειτονιά στην οποία μετακόμισα με τις τρεις μου κόρες όταν χώρισα. Όλοι μας κοίταζαν με μισό μάτι λες και ήμουνα η αντροχωρίστρα που ήρθε να τους πάρει τους άντρες. Μία γειτόνισσα με την οποία πλέον είμαστε οι καλύτερες φίλες ήρθε τη δεύτερη μέρα και μου είπε να μην πλησιάσω το αγόρι της ούτε στα 5 μέτρα. Ωραία αρχή κάναμε! Από τότε τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ και έχουμε γίνει κολλητές. Συχνά γελάμε με το πάθημά μας, αλλά δεν παύει να είναι χαρακτηριστικό του πώς σκέφτονται οι γύρω μας, όταν βλέπουν κάποιον χωρισμένο.
• Όσοι κοινοί μας φίλοι με τον πρώην μου παρέμειναν παντρεμένοι, επέλεξαν να απομακρυνθούν από κοντά μας. Μετά από πολλές κενές υποσχέσεις του τύπου «Θα τα πούμε σύντομα» και πολλές αναπάντητες κλήσεις το μήνυμα ήταν σαφές. Δεν ήθελαν καμία επαφή και το έδειξαν. Και όλα αυτά λες και υπήρχε κάποιος λόγος. Τα παιδιά μας τουλάχιστον που κάνανε παρέα, τι έφταιγαν;
• Θυμάμαι κάποιες πολύ δυσάρεστες εμπειρίες που αντιμετώπισαν οι δύο από τις τρεις κόρες μου στο σχολείο. Η μεγάλη μου κόρη τσακώθηκε με μία συμμαθήτριά της για άσχετο λόγο και στο τέλος η άλλη γύρισε και της είπε «Τουλάχιστον οι γονείς μου δεν είναι χωρισμένοι και με αγαπούν». Πως στα κομμάτια υπέθεσε το κορίτσι αυτό ότι οι διαζευγμένοι γονείς δεν αγαπούν τα παιδιά τους δεν μπορώ να το καταλάβω. Η δεύτερη κόρη μου ήρθε μία μέρα από το σχολείο κλαίγοντας όταν η δασκάλα της για άγνωστους λόγους θέλησε να κάνει ένα γκάλοπ μέσα στην τάξη για το πόσα παιδιά είχαν χωρισμένους γονείς και πόσα όχι. Έτυχε στην τάξη της να είναι η μόνη με χωρισμένους γονείς και ένιωσε άσχημα που σήκωσε το χέρι της. Η δασκάλα κανονικά θα έπρεπε να το είχε σκεφτεί λίγο καλύτερα πριν το κάνει. Ήταν λες και άθελά της απομόνωσε ένα παιδί μόνο και μόνο επειδή είχε διαζευγμένους γονείς.

Διαζύγιο πήραμε, δεν είμαστε άρρωστοι. Μη φοβάσαι ότι θα σε κολλήσουμε, αν μας πλησιάσεις. Το διαζύγιο είναι και αυτό μέσα στη ζωή και φέρνει κάθε είδους αλλαγές και απώλειες. Το διαζύγιο δεν είναι μεταδοτική ασθένεια να τρέμεις να μας πλησιάσεις, ούτε είναι πια ντροπή στην εποχή μας. Υπάρχουν χιλιάδες διαζευγμένες μητέρες και διαζευγμένοι μπαμπάδες σε όλο τον κόσμο και είμαστε σαν όλους τους άλλους. Αγαπάμε τους φίλους μας, αγαπάμε την οικογένειά μας και αποζητούμε την παρέα σου.

Σε μία κοινωνία που είναι ήδη χωρισμένη με πολλούς τρόπους είναι κρίσιμο να διατηρήσουμε τις σχέσεις μας δυνατές.

Πηγή: divorcedmoms.com