Σταμάτα να τηλεφωνείς συνέχεια στα παιδιά σου όταν είναι με τον άλλο γονιό

Κάθε Σαββατοκύριακο αλλά και στις διακοπές, συμβαίνει το ίδιο σε πολλούς χωρισμένους γονείς. Μαμάδες που αγχώνονται μακριά από τα παιδιά τους και τα παίρνουν τηλέφωνο κάθε 5 λεπτά κι ας είναι μαζί με το μπαμπά τους.

Αυτή τη στιγμή τα παιδιά μου βρίσκονται στα μέσα των διακοπών τους με το μπαμπά τους. Έχουν πάει στο χωριό να επισκεφτούν τους παππούδες τους. Λείπουν ήδη δύο εβδομάδες και έχουν ακόμα πέντε μέρες. Ποτέ ξανά δεν τα έχω αποχωριστεί τόσο πολύ. Φοβόμουν ότι θα τους λείψω πολύ και ότι θα μου λείψουν. Είμαι σίγουρη ότι περνάνε τέλεια. Όλη μέρα στην παραλία με τα ξαδέρφια τους, φαγητό, βόλτες, παιχνίδι. Θυμάμαι και εγώ πόσο καλά περνούσα όταν πήγαινα εκεί. Είχα επισκεφθεί το σπίτι αυτό πολλές φορές όσο ήμουν παντρεμένη και απολαύσαμε με τον πρώην μου καταπληκτικές διακοπές εκεί.

Παρά τα αρχικά μου σχέδια να τους τηλεφωνώ κάθε μέρα, έχουμε μιλήσει μόνο μία φορά από τότε που έφυγαν. Την Πέμπτη τα πήρα τηλέφωνο για να τους πω ότι η γατούλα μας  είχε πιάσει στην αυλή ένα ποντίκι, το έφερε σπίτι και το άφησε στα πόδια της καρέκλας και έτρεχε αυτό σε όλο το σπίτι. Ήταν ξετρελαμένα από τις διακοπές τους και εγώ ξετρελαμένη που τα άκουγα. Δεν είχα καταλάβει πόσο πολύ μου έλειπαν μέχρι που άκουσα τις φωνούλες τους στο τηλέφωνο. Μέχρι τότε απολάμβανα ήρεμη τις μέρες μακριά τους, έβγαινα με φίλους που είχα καιρό να δω, έκανα ό,τι δουλειές είχα αφήσει στη μέση και χάρηκα και λίγο χρόνο παραπάνω με το νέο μου φίλο.

Ήξερα από την αρχή ότι αν τα έπαιρνα συνέχεια τηλέφωνο, θα μου λείπανε πιο πολύ και εγώ θα έλειπα σε εκείνα. Ήταν προτιμότερο να περάσουν λίγο χρόνο ανενόχλητα με το μπαμπά τους γιατί εμένα με είχαν χορτάσει. Εκείνον τον έβλεπαν λιγότερο συχνά. Γι’ αυτό το λόγο ζήτησα από τον πρώην μου να μη με πάρουν καθόλου τηλέφωνο εκτός αν του το ζητήσουν τα ίδια τα παιδιά.

Όπως σε κάθε σχέση, έτσι και στη σχέση μητέρας-παιδιών είναι καλό να γίνεται ένα μικρό διάλειμμα που και που για να λείψει λίγο παραπάνω ένας στον άλλον. Η λαχτάρα είναι ένα υγιές συναίσθημα που πρέπει να νιώθουμε μία στο τόσο. Αν το στερήσουμε από τα παιδιά, τους στερούμε επίσης τη δυνατότητα να μάθουν τι σημαίνει υπομονή.

Ένας φίλος μου που είναι χωρισμένος και μοιράζεται με την πρώην γυναίκα του την επιμέλεια, περίμενε από τα παιδιά του να είναι μονίμως ενεργά στο Facebook για να του στέλνουν φωτογραφίες και μηνύματα ότι είναι καλά. Ούτε τα παιδιά του αφήνει να χαρούν διακοπές, ούτε την πρώην γυναίκα του. Και δεν έχουν περάσει πάρα τέσσερις μέρες μόνο. «Μου λείπουν τόσο πολύ. Νιώθω ότι έχω να τα δω δύο χρόνια. Πως μπορώ να απαρνηθώ ένα τόσο δυνατό συναίσθημα;». Εδώ είναι το θέμα. Οι γονείς το κάνουμε για τους εαυτούς μας και όχι για τα παιδιά μας. Τα παιδιά θέλουν να κάνουν διακοπές, να ζήσουν τις ζωές τους και να μη διακόπτουν συνεχώς τις ωραίες στιγμές που περνάνε για να στείλουν μήνυμα ή να μιλήσουν με τον πατέρα ή τη μητέρα τους, με τον οποίο μίλησαν έτσι και αλλιώς, πριν από 3 λεπτά.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια τα τηλέφωνα και ειδικά από κινητό, ήταν μεγάλο έξοδο. Για να μιλήσουμε σε ένα μακρινό συγγενή έπρεπε να είναι γιορτές ή κάποια εξαιρετική περίσταση. Που κινητά τότε; Πως ζούσαμε τόσα χρόνια χωρίς ίντερνετ;

Κι όμως επιζήσαμε και ήμασταν μια χαρά. Τα παιδιά δεν χρειάζονται τους γονείς τους όσο νομίζουμε. Καιρός να απεξαρτηθείς από το κινητό σου και πιο πολύ από τα παιδιά σου. Το θέμα είναι να μην ξεχάσεις ποιός ή ποια είσαι, όταν μεγαλώσουν και φύγουν οριστικά. Κάνε πρόβες από τώρα.