Μόνη μαμά εξομολογείται: Δεν είμαι η μητέρα που θα ήθελα να είμαι

Είμαι μόνη μαμά εδώ και 11 χρόνια. Δεν λέω ότι ο πρώην μου δεν έρχεται να δει τα παιδιά. Έχει ενεργό ρόλο στη ζωή τους, συναντιούνται συχνά και μιλούν κάθε μέρα στο τηλέφωνο. Λέω ότι όσο κοντά και να είναι ο πρώην μου στα παιδιά μας αυτό δεν με βγάζει από την κατηγορία των μόνων μαμάδων.

Αγαπώ τη ζωή μου, διασκεδάζω και έχω έναν τρόπο ζωής που παρά τη σκληρή δουλειά και την ταλαιπωρία, «λειτουργεί» για μένα και τα παιδιά μου και μας κάνει όλους ευτυχισμένους.

Όταν είσαι μόνη μαμά είσαι υπεύθυνη για όλα: χρήματα, σπιτικό, νοικοκυριό, ανατροφή των παιδιών. Δεν έχεις έναν ώμο να ακουμπήσεις, έναν άνθρωπο να στραφείς και να του πεις: «Αγάπη μου μπορείς να πλύνεις τα πιάτα γιατί είμαι πτώμα;» ή «Μπήκε μία κατσαρίδα. Σκότωσε την πριν πηδήξω από το παράθυρο» εκτός εάν η σχέση σας είναι τόσο καλή με τον πρώην σου (σπάνιο ειδικά στις αρχές ενός διαζυγίου).

Στην αρχή προσπαθείς να διατηρήσεις την κοινωνική ζωή που είχες, να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν και προσπαθείς να κάνεις νέες γνωριμίες. Όλα αυτά είναι χρονοβόρα και μία μόνη μαμά πρέπει να είναι αποτελεσματική, οργανωμένη και να εκμεταλλεύεται κάθε λεπτό, κάθε μέρα. Δύσκολος τρόπος ζωής, αλλά τον ζω εδώ και τόσα χρόνια που δεν ξέρω πώς είναι να ζεις αλλιώς.

Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο είναι μία ανάρτηση που διάβασα πρόσφατα στο Facebook από μία άλλη μόνη μαμά:

«Το πιο δύσκολο κομμάτι του διαζυγίου είναι η αίσθηση ότι δεν είμαι η μητέρα που ήθελα να είμαι. Εργάζομαι 10 ώρες την ημέρα και όλη την ώρα τρέχω για να τα προλάβω όλα. Όχι, σε καμία περίπτωση δεν είμαι αυτή που ήθελα να είμαι».

Όσο ήμουν ακόμα παντρεμένη και τα παιδιά μου ήταν μικρά, ήμουν οικονομικά άνετη δεν χρειαζόταν να δουλέψω και γι’ αυτό έμενα σπίτι και μεγάλωνα τα παιδιά. Είχα χρήματα να αγοράσω ο, τι ήθελα, είχα απεριόριστο ελεύθερο χρόνο και καμία πίεση για τίποτα.

Είχα επίσης και ένα γάμο που δεν πήγαινε καλά, χαμηλή αυτοεκτίμηση και καμία επαγγελματική προοπτική. Το να μένεις σπίτι να μεγαλώνεις τα παιδιά σου είναι μια επιλογή που δεν κάνει για όλες τις μαμάδες. Τις σέβομαι απεριόριστα, αλλά για μένα τουλάχιστον δεν «λειτούργησε». Κοιτάζοντας πίσω, βλέπω ότι δεν έπρεπε να είχα κάνει την επιλογή αυτή. Επέλεξα να μην εργαστώ και να μείνω σπίτι κάτι για το οποίο μετάνιωσα.

Σήμερα αρκετά χρόνια μετά το διαζύγιο εργάζομαι κοντά 12 ώρες την ημέρα. Δεν βλέπω τα παιδιά μου όσο τα έβλεπα γιατί τώρα πια είναι έφηβοι και έχουν τη δική τους ζωή, τους φίλους τους και τις δραστηριότητές τους. Όπως όλες οι μόνες μαμάδες, έτσι και εγώ τρέχω και δεν φτάνω. Έχουν αλλάξει πολλά σε σχέση με το παρελθόν.

Στεναχωριέμαι που δεν περνάω με τα παιδιά μου όσο χρόνο θα ήθελα. Γυρίζω σπίτι όταν έχουν ήδη πέσει για ύπνο και ξυπνάω νωρίτερα από εκείνα. Τα βλέπω ελάχιστα, αλλά οι στιγμές που περνώ μαζί τους είναι οι ωραιότερες. Με κάνουν να χαμογελώ και να ξεχνιέμαι. Είναι όλος μου ο κόσμος και η αιτία που αντέχω.

Ο παλιός και ο καινούργιος μου τρόπος ζωής είναι εντελώς διαφορετικοί. Και οι δύο έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους με τη διαφορά ότι ο σημερινός τρόπος ζωής με κάνει πιο ευτυχισμένη και με γεμίζει. Εκτιμώ τον ελάχιστο χρόνο που έχω με τα παιδιά μου και νιώθω χαρούμενη και πλήρης επειδή παράγω έργο. Η ζωή μου πλέον έχει νόημα τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά. Ξέχασα να σας πω ότι είμαι και πάλι ερωτευμένη. Τα έχω όλα και εκτιμώ όλα όσα μου δόθηκαν.

Αυτό που θέλω να πω σε εκείνη τη μαμά που λέει ότι δεν είναι η μητέρα που ήθελε να είναι είναι ότι ήρθε η ώρα να αλλάξει κάποια πράγματα και να γίνει αυτό που θέλει να είναι. Η αλλαγή είναι δύσκολη, αλλά όχι ανέφικτη. Χρειάζεται μόνο σωστές κινήσεις και υπολογισμούς, αλλά και καλή προσαρμοστικότητα για να γίνεις η μητέρα που θες να είσαι.

Σταμάτα να αισθάνεσαι ένοχη επειδή δεν αφιερώνεις στα παιδιά σου τόσο χρόνο όσο συνήθιζες. Η ποιότητα μετράει όχι η ποσότητα. Προτιμούσες να είσαι δυστυχισμένη στο γάμο σου; Όχι. Προτιμούσες τα παιδιά σου να σε βλέπουν όλη την ώρα στεναχωρημένη; Όχι. Είναι προτιμότερο να έχουν μία μαμά που παλεύει για το καλύτερο. Έτσι θα τη σεβαστούν περισσότερο και θα είναι και εκείνα ευτυχισμένα, επειδή είναι η μαμά τους ευτυχισμένη. Τα πράγματα με το καιρό θα γίνουν ευκολότερα και θα βρεθεί περισσότερος χρόνος να είσαι με τα παιδιά σου. Κάθε αρχή και δύσκολη.

Αυτό που θέλω να πω σε όλες τις μόνες μαμάδες είναι ότι σας σέβομαι, εκτιμώ το πόσο σκληρά εργάζεστε και ξέρω πόσο θάρρος και δύναμη έχετε μέσα σας. Να αγαπάτε τους εαυτούς σας και να μη λυπάστε που προτιμήσατε να χωρίσετε από το να παραμείνετε παντρεμένες. Κοιτάξτε μπροστά και δώστε όλο το βάρος και την αγάπη σας στα παιδιά σας. Πάντα να παλεύετε και να δίνετε όλο σας το είναι για να ζήσετε τη ζωή σας όπως σας αρέσει και σας εμπνέει. Εάν το κάνετε αυτό, σας εγγυώμαι ότι θα γίνετε οι μαμάδες που θέλετε να είστε.

Πηγή: divorcedgirlsmiling.com