Δεν θα μου πεις εσύ πώς θα πενθήσω τον άνθρωπό μου

Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι η γη εξακολουθεί να γυρίζει ακόμα, όταν χάσεις κάποιον που αγαπάς. Νομίζεις πως όλα σταμάτησαν να δουλεύουν ή ότι θα έπρεπε να σταματήσουν να δουλεύουν.

Τη μέρα της κηδείας, βγήκα από το σπίτι και κοίταξα γύρω μου: Όλοι κυκλοφορούσαν στο δρόμο με τον ίδιο τρόπο. Πήγαιναν στις δουλειές τους, βόλτα τα παιδιά τους και η ζωή κυλούσε ως συνήθως. Παρατηρείς ξένους ανθρώπους και απορείς: “Γιατί αυτός κάνει τζόγκινγκ τέτοια ώρα; Γιατί γελάει η γυναίκα αυτή;”. Πώς μπορούν, πώς τολμάνε να κάνουν ό, τι έκαναν και πριν, ακόμα και ανούσια πράγματα τη στιγμή που ο δικός σου κόσμος έχει γυρίσει τούμπα;

Όταν συμβαίνει κάτι που σου αλλάζει τη ζωή, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, νομίζεις ότι το πιο δίκαιο είναι να σταματήσουν να λειτουργούν τα πάντα, ακόμα και η κίνηση της γης μέχρι να ξαναβρείς τις ισορροπίες σου. Αλλά δυστυχώς δεν γίνεται έτσι. Ποτέ δεν γίνεται έτσι. Όλα συνεχίζουν να λειτουργούν και είσαι εσύ αυτή που πρέπει να επανακάμψει και να τρέξει να προλάβει.

Παρόλο που η ζωή μοιάζει τελείως διαφορετική μετά το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, πρέπει να σηκωθείς, να σταθείς στα πόδια σου και να το πιάσεις από εκεί που το άφησες. Μια σύντομη ανάπαυλα υποχρεωτικά θα υπάρξει, αλλά και τα παιδιά θα ξαναπάνε σχολείο και εσύ στη δουλειά σου. Οι λογαριασμοί θα αρχίσουν να συσσωρεύονται, δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς και οι φίλοι σου, που θα αναρωτιούνται πότε θα επιστρέψεις στον παλιό, καλό σου εαυτό, θα σε πιέσουν.

Θυμάσαι τον παλιό σου εαυτό; Εκείνον που γέλαγε με το παραμικρό; Εκείνον που του άρεσαν οι βόλτες και τα ταξίδια; Εκείνον που φόραγε έντονα χρώματα και είχε το καλύτερο γούστο απ’ όλους; Ήρθε η ώρα να τον επαναφέρεις. Πάρε το χρόνο σου, αντιμετώπισε τη θλίψη σου και έχοντας πάντα στο μυαλό σου τον άνθρωπο που έχασες, ευχαρίστησέ τους όλους για τα λουλούδια, τα φαγητά και τα γλυκά που σου έφεραν, για την κηδεία που ετοίμασαν και τη βοήθεια που σου προσέφεραν. Και προπαντός σταμάτα να κλαις.

Το πένθος, το καλό πένθος, μας κάνει σοφότερους. Αποδεχόμαστε τελικά τη χαρά της ζωής όσο και τον πόνο της. Πέρα από την απώλεια και τον πόνο ίσως μπορέσουμε να δούμε το φως και την ελπίδα να ξαναγεννιέται μέσα μας. Χρειαζόμαστε…

• Χώρο και χρόνο να κατανοήσουμε, να επεξεργαστούμε και να εκφράσουμε τη θλίψη μας
• Τη δυνατότητα να προσαρμοστούμε στη νέα μας ζωή χωρίς το αγαπημένο μας πρόσωπο
• Ενθάρρυνση και υποστήριξη από τους γύρω μας
• Ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον
• Πρόσβαση σε επαγγελματική βοήθεια εφόσον νιώσουμε την ανάγκη ότι τη χρειαζόμαστε
• Χρόνο να βρούμε και πάλι τις ισορροπίες μας

Όλα αυτά απαιτούν χρόνο. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Δυστυχώς, όμως μετά το θάνατο κάποιου, πρέπει να γίνουν όλα μαζί. Δεν προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις καν τί έχει συμβεί και πέφτουν όλα πάνω σου μαζεμένα και απαιτούν να γίνουν άμεσα. Δεν προλαβαίνεις να επεξεργαστείς τα συναισθήματά σου και έχεις τους άλλους να σου λένε «Πρέπει να το ξεπεράσεις και να ζήσεις τη ζωή σου και η ζωή συνεχίζεται και δεν μπορείς να είσαι για πάντα έτσι και κάποια στιγμή πρέπει να συνέλθεις και να προχωρήσεις για χάρη των παιδιών σου».

Πώς όμως θα τα κάνεις όλα αυτά χωρίς καν να έχεις προλάβει να βιώσεις το πένθος σου; Όλα πρέπει να γίνουν με μία χρονική σειρά. Δεν μπορείς να πονάς και να ζεις παράλληλα. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και γεμάτη προκλήσεις. Κάποιοι θα αντιμετωπίσουν περισσότερες δυσκολίες από άλλους, μερικοί θα χρειαστούν επιπλέον χρόνο και κάποιοι θα συναντήσουν εμπόδια που θα τους φαντάζουν ανυπέρβλητα.

Δεν πονάνε όλοι το ίδιο, ούτε με τον ίδιο τρόπο, άρα δεν μπορείς και να τους αντιμετωπίσεις με τον ίδιο τρόπο. Όλοι όσοι πενθούν έχουν πολλά να αντιμετωπίσουν και πιο πολύ μια «βαριά» ψυχολογία και κυρίως άγχος. Άγχος που σχετίζεται άμεσα με την απώλεια, άγχος που σχετίζεται με τη ζωή και άγχος για το πότε θα ξεπεράσεις την απώλεια.

Θέλει επιμονή και υπομονή. Χρειάζεται επιμονή για να…

• Μπορείς να σηκώνεσαι το πρωί που ξυπνάς απ’ το κρεβάτι
• Συνεχίσεις να νοιάζεσαι για όσα συμβαίνουν γύρω σου
• Δοκιμάζεις νέους τρόπους αντιμετώπισης μέχρι να βρεις αυτόν που σου ταιριάζει
• Συνεχίσεις δυνατά ακόμα και αν κάνεις ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω
• Πείσεις τους άλλους ότι δεν πρέπει να σε πιέζουν να προχωρήσεις και να συμφιλιωθείς με την ιδέα

Χρειάζεται υπομονή μέχρι να…

• Περάσει ο καιρός και να αισθανθείς καλύτερα
• Καταλάβεις ότι μερικές φορές δεν έχεις άλλη επιλογή από το να εστιάσεις στη ζωή σου όπως είναι σήμερα και όχι όπως θα ήθελες να είναι
• Καταλάβεις ότι ο θάνατος είναι μια απώλεια που ούτε μπορείς να αποφύγεις ούτε να ξεπεράσεις εύκολα
• Ξεπεράσεις τις κακές μέρες και να «ανθίσεις» και πάλι

Μη βιαστείς. Όλα θέλουν το χρόνο τους. Μην ανησυχείς αν ο τρόπος που πενθείς δεν συμβαδίζει με τα «πρότυπα». Κράτησε ό, τι έχει νόημα για σένα και διώξε τα υπόλοιπα μακριά. Προχώρα ακόμη κι αν νομίζεις ότι μένεις στάσιμη.

Πηγή: whatsyourgrief.com