ΚΥΠΡΟΣ: Γονείς δίνουν παιδιά σε Μονές παρά τη θέλησή τους

Ξεκινήσαμε αυτή την έρευνα από μια πληροφορία που έφτασε στα γραφεία της Offsite, για ένα μεμονωμένο περιστατικό, τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε στην αρχή, κάποιων γονιών οι οποίοι έδωσαν την κηδεμονία του παιδιού τους σε ηγουμένη Μονής, σε ηλικία 12 ετών.

Στη διαδικασία της έρευνας για να στοιχειοθετήσουμε το θέμα βρήκαμε, προς έκπληξή μας, σωρεία άλλων παρόμοιων περιστατικών που μόνο προβληματισμό μπορούν να εγείρουν σε όλους εμάς, που αποτελούμε κομμάτι αυτής της κοινωνίας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Υπάρχει μια καταγγελία και μια επιστολή ενώπιον της Επιτρόπου για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Λήδας Κουρσουμπά, που έχει να κάνει με ένα περιστατικό γονιών οι οποίοι έδωσαν σε μοναστήρι το παιδί τους και μάλιστα όπως μαθαίνουμε το παιδί βρίσκεται πλέον εκτός Κύπρου.

Σύμφωνα με την καταγγελία, η 14χρονη σήμερα νεαρή, φέρεται να δόθηκε από τους ίδιους της τους γονείς, για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο, σε μοναστήρι.

Συγκεκριμένα, η 14χρονη αντιμετώπιζε ένα σοβαρό εκ γενετής πρόβλημα υγείας, το οποίο ωστόσο κατάφερε να ξεπεράσει μετά από σειρά επεμβάσεων. Αργότερα οι γονείς ωστόσο, αποφάσισαν,  να δώσουν το παιδί σε μοναστήρι.

Δεν σταματά όμως εδώ η ιστορία καθώς σύμφωνα πάντα με την καταγγελία, οι γονείς της μικρής εκχώρησαν και την κηδεμονία της στην ηγουμένη του μοναστηριού, πριν από δύο χρόνια όταν ήταν στην ηλικία των 12 ετών.

Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε μετά από διερεύνηση της υπόθεσης, η μικρή φέρεται να μετέβη επίσης σε μοναστήρι στη Θεσσαλονίκη, ενώ σήμερα πιστεύεται ότι βρίσκεται σε μοναστήρι στα σύνορα Γαλλίας-Γερμανίας, χωρίς να μπορεί κανείς να είναι σίγουρος.

Στο σημείο αυτό εγείρονται σημαντικά και σοβαρά ερωτήματα: 

1. Οι γονείς ακολουθούν τις διαδικασίες εκχώρησης κηδεμονίας όπως προνοεί η νομοθεσία ή γίνεται απλά μια άτυπη συμφωνιά με το παιδί να βρίσκεται στην μέση;
2. Οι γονείς, ηθικά και μόνο, έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν για τη ζωή του παιδιού, ερήμην του και να εκχωρούν μάλιστα ακόμα και την κηδεμονία ενός έφηβου παιδιού;
3. Σε περιπτώσεις σαν αυτή που υπήρχαν προβλήματα υγείας, οι γονείς λαμβάνουν κάποιο επίδομα από το κράτος, για το παιδί, ακόμα και μετά την εκχώρηση της κηδεμονίας στην ηγουμένη;
4. Αν θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι οι οικογένειες αυτές ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, που είναι το κράτος; Ποια είναι η θέση του κράτους σε τέτοια περιστατικά;
5. Τα παιδιά παρακολουθούν μαθήματα σε σχολείο; Έχουν την ευχέρεια να σπουδάσουν και να μορφωθούν;
6. Συναναστρέφονται με άλλα παιδιά της ηλικίας τους έτσι ώστε να έχουν μια υγιή κοινωνική ζωή;

Για την εν λόγω υπόθεση η Βουλευτής του ΑΚΕΛ, Σκεύη Κουκουμά, απέστειλε επιστολή προς την Επίτροπο Προστασίας του Παιδιού, ζητώντας ενημέρωση για τα αποτελέσματα της εξέτασης της εν λόγω καταγγελίας, έτσι ώστε να διαλευκανθεί το τι ακριβώς συμβαίνει πίσω από αυτή την περίεργη υπόθεση.

Το ζήτημα αυτό θα απασχολήσει, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, τόσο τις αρμόδιες Υπηρεσίες όσο και την κα Κουρσουμπά στο αμέσως επόμενο διάστημα.

Πολλά τα περιστατικά στην Κύπρο 

Στην πορεία της αναζήτησης πληροφοριών και στοιχείων για την υπόθεση αυτή, είχαμε μαρτυρίες από πολίτες συγκεκριμένων περιοχών, ιδιαίτερα στην ευρύτερη περιοχή Λάρνακας, οι οποίοι μας ενημέρωναν ότι παρόμοια περιστατικά έχουν συμβεί κατ’ επανάληψη.

Συγκεκριμένα, οι μαρτυρίες κάνουν λόγο για εξαναγκασμό παιδιών στην προεφηβική ή και εφηβική ηλικία να μεταβούν σε Μονές, όχι κατ’ ανάγκη στην Κύπρο, να παραμείνουν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε πολλές περιπτώσεις να μην έχουν ακόμα και καμιά επαφή με τους γονείς τους.

Πρόκειται, όπως μας έχουν αναφέρει, για τουλάχιστον 6-7 περιστατικά παιδιών από οικογένειες οι οποίες στην πλειοψηφία τους δεν είναι εύπορες.

Παρόμοιες πρακτικές φυσικά ακολουθούνταν από γονείς για πολλά χρόνια τώρα, δεν αποτελεί κάτι καινούριο ή κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Το ερώτημα είναι: Στο 2018 πως το χειρίζεται η πολιτεία και πως η κοινωνία το εκλαμβάνει όλο αυτό…

Αποτελεί τεράστιο κοινωνικό ζήτημα, το οποίο θα πρέπει να απασχολήσει τόσο όλους εμάς αλλά και τις αρμόδιες αρχές, καθώς επηρεάζει στον μέγιστο βαθμό, τη ζωή, την καθημερινότητα αλλά πρωτίστως το μέλλον αυτών των παιδιών, τα οποία στις περισσότερες φορές αναγκάζονται να υπακούσουν στην απόφαση των γονιών, παρά τη θέλησή τους.