Γιατί εγκατέλειψα τα παιδιά μου: 5 πατεράδες μιλούν

Δεν υπάρχει ομάδα περισσότερο στιγματισμένη στην κοινωνία μας από τους μπαμπάδες που εγκατέλειψαν τα παιδιά τους. Ο κόσμος τους θεωρεί, εγωιστές, αποτυχημένους και όποιον κι αν ρωτήσετε ποια γνώμη έχει για τους απόντες μπαμπάδες κατά 99,9% θα είναι αρνητική.

Οι επιπτώσεις πάνω σε ένα παιδί που μεγαλώνει χωρίς πατέρα είναι πολλές και αρνητικές. Τα παιδιά ειδικά τα νεαρά αγόρια χρειάζονται ένα ισχυρό, αντρικό πρότυπο στη ζωή τους που θα τους δείξει πώς πρέπει να είναι και τα ίδια στην ενήλικη ζωή τους. Η απουσία του πατέρα συνδέεται με υψηλά ποσοστά εγκληματικότητας κατά την ανήλικη ακόμα ζωή, χαμηλότερα εισοδήματα αργότερα, καθώς και υψηλά ποσοστά κατάθλιψης.

Σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με τα παιδιά που εγκαταλείφθηκαν από τους μπαμπάδες τους αλλά με τους μπαμπάδες που εγκατέλειψαν τα παιδιά τους. Αισθάνονται ένοχοι; Λυπούνται ή μετάνιωσαν γι’ αυτό που έκαναν; Στις περισσότερες περιπτώσεις η απάντηση είναι ναι…

Παρόλο που οι μόνες μαμάδες συνήθως κάνουν εξαιρετική δουλειά, απαιτείται πάντα βοήθεια. Η κοινωνία ελπίζει ότι οι άντρες αυτοί μόλις γίνουν μπαμπάδες θα θέλουν να παραμείνουν κοντά στα παιδιά τους και να μάθουν με τον καιρό πώς να γίνουν καλοί μπαμπάδες αλλά σε πολλές περιπτώσεις δεν το κάνουν και το παιδί καταλήγει να μεγαλώνει με μονογονείς.

Όλοι αξίζουμε την αγάπη, την υποστήριξη και την ενθάρρυνση των μπαμπάδων μας γι’ αυτό και αποφάσισα να μάθω γιατί οι άντρες αυτοί απαρνήθηκαν τα παιδιά τους και πώς αισθάνονται για τις αποφάσεις τους. Το έκανα γιατί ήθελα να βρω μία πραγματική απάντηση στην ερώτηση «Οι απόντες μπαμπάδες αισθάνονται ένοχοι;».

Ακολουθούν οι απαντήσεις 5 ανώνυμων μπαμπάδων.

1ος μπαμπάς, 67 ετών

-Πόσα παιδιά έχεις;

-Δύο. Είναι δίδυμα.

-Γιατί έφυγες;

-Έφυγα γιατί δεν άντεχα άλλο. Ήμουν νέος και δεν είχα λεφτά ούτε στον ήλιο μοίρα. Είχα κουραστεί. Η γυναίκα μου ήταν καταπιεστική, γκρίνιαζε συνέχεια και με ξεφτίλιζε μπροστά σε όλους επειδή δεν μπορούσα να τους παρέχω τα βασικά.

Δεν ήθελα παιδιά. Εκμεταλλεύτηκε κάποιες καταστάσεις και με παρέσυρε ώστε να μείνει έγκυος και είχε την απαίτηση να το δεχτώ. Το τι έγινε στη συνέχεια παραδέχομαι ότι ήταν λάθος και δεν είμαι καθόλου περήφανος. Έκανα σχέση με μία γυναίκα από τη δουλειά, παράτησα την οικογένειά μου και έφυγα από τη χώρα. Την ενημέρωσα όταν είχα ήδη φτάσει στην Αμερική.

-Είδες ποτέ ξανά τα παιδιά σου;

-Όχι και αυτό μου τρώει τα σωθικά κάθε μέρα. Προσπάθησα να τα δω αλλά μέχρι στιγμής δεν θέλουν να μου μιλήσουν. Δεν θέλουν καμία σχέση με μένα. Τα έχασα για πάντα…

-Νιώθεις άσχημα γι’ αυτό που έκανες;

-Δεν μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου.

2ος μπαμπάς, 33 ετών

-Πόσα παιδιά έχεις;

Ένα.

-Γιατί έφυγες;

-Της το είχα πει από την αρχή ότι δεν ήθελα παιδιά. Ήμουν ξεκάθαρος πάνω σε αυτό και μου είπε ότι αν έμενε έγκυος θα έκανε έκτρωση. Όταν άρχισε να μιλάει για παιδιά και πόσο πολύ θα ήθελε ένα παιδάκι μάζεψα τα πράγματά μου να φύγω. Δεν πήγαινε άλλο. Ήξερα ότι δεν ήθελα να είμαι πια μαζί της και την τελευταία φορά που κάναμε σεξ δεν ξέρω πώς αλλά έμεινε έγκυος.

Τότε άρχισε να μιλάει για γάμους και τέτοια αλλά εγώ δεν ήθελα. Ξεκίνησε να χρησιμοποιεί την εγκυμοσύνη της εναντίον μου. Της είπα ότι έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στην έκτρωση και τη μονογονεϊκότητα. Ήξερε ότι δεν ήθελα παιδί και έκανε την επιλογή της.

-Είδες ποτέ ξανά το παιδί σου;

Μου στέλνει καμιά φορά φωτογραφίες και προσπαθεί να με κάνει να νιώσω ενοχές αλλά προσωπικά δεν με ενδιαφέρει. Κάναμε τεστ πατρότητας όπου και διαπιστώθηκε ότι το παιδί ήταν δικό μου. Από τότε της δίνω διατροφή αλλά δεν έχω καμία επιθυμία να δω το παιδί μου από κοντά.

-Νιώθεις άσχημα για την απόφασή σου;

Όχι και δεν με νοιάζει πόσο άσχημο ακούγεται. Ένα παιδί δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη απόφαση ούτε πρέπει να είναι ένα μέσο για να δεσμευτούμε με κάποιον.

3ος μπαμπάς, 35 ετών.

-Πόσα παιδιά έχεις;

-Τρία. Το ένα έχω χρόνια να το δω.

-Γιατί έφυγες;

-Το πρώτο μου παιδί γεννήθηκε όταν ήμουν 17 χρονών. Ήμουν πολύ νέος και πανικοβλήθηκα. Ήθελα να ζήσω τη ζωή μου. Η κοπέλα μου αποφάσισε να κρατήσει το μωρό και εγώ κατατάχθηκα στο στρατό για να ξεφύγω. Όταν βγήκα συμφώνησα να της πληρώνω διατροφή αλλά αρνήθηκα να δω το παιδί.

Ξέρω ότι το παιδί μου δεν έφταιξε πουθενά. Κάθε φορά που το κοιτάζω βλέπω κατάματα όλες μου τις αποτυχίες. Μου πήρε πολλά χρόνια για να μπορέσω να τη δω.

-Άρα συναντηθήκατε;

-Αποφάσισα να τη συναντήσω όταν έγινε 8 ετών και η μητέρα της χωρίς να το περιμένω μου το επέτρεψε.

-Πώς ήταν;

-Ήταν δύσκολο. Η μικρή είχε πολλές απορίες και έκανε πολλές ερωτήσεις. Ήθελε να μάθει ποιος ήμουν, αν έχω σχέση, αλλά προφανώς υπήρχε πολλή δυσαρέσκεια. Δεν θα έλεγα ότι η σχέση μας είναι δεμένη. Μερικές φορές εξαφανίζομαι για μεγάλα διαστήματα γιατί δεν ξέρω πώς να το χειριστώ και επιστρέφω.

-Είπες ότι έχεις άλλα δύο παιδιά…

-Τα άλλα δύο μου παιδιά τα έκανα όταν ήμουν 30 ετών. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα ξαναέφευγα. Προσπαθώ να είμαι καλύτερος αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω.

-Νιώθεις άσχημα γι’ αυτό που συνέβη στην πρώτη σου κόρη;

-Ναι, δεν είμαι περήφανος γι’ αυτό που έκανα. Όσοι το γνωρίζουν με αντιμετωπίζουν διαφορετικά. Δεν με σέβονται ούτε μου απευθύνονται όπως εκείνοι που δεν γνωρίζουν.

-Πιστεύεις πως το περιστατικό αυτό επηρέασε την ερωτική σου ζωή;

-Τη στιγμή που οι γυναίκες ακούν ότι παράτησα την κόρη μου σηκώνονται και φεύγουν. Όχι όλες, αλλά οι περισσότερες και δεν τις κατηγορώ.

4ος μπαμπάς, 25 ετών

-Πόσα παιδιά έχεις;

-Ένα κοριτσάκι.

-Γιατί έφυγες;

-Δεν μπορούσα να μείνω. Δεν ήμουν έτοιμος. Ήμουν πολύ νέος και ήθελα να ζήσω τη ζωή μου και να περνάω καλά. Αυτό με ενδιέφερε και τίποτε άλλο γι’ αυτό και σταμάτησα να νοιάζομαι για το μωρό και τη μαμά.

Δεν είμαι τύπος που μπορείς εύκολα να του βάλεις χαλινάρι. Δεν ήθελα ούτε διατροφή να πληρώνω ούτε να αναγκάζομαι να περνάω χρόνο με το παιδί.

-Είδες ποτέ ξανά το παιδί σου;

-’Οχι. Είχα την ευκαιρία αλλά δεν θέλω.

-Λες σε άλλους ότι έχεις ένα παιδί που δεν βλέπεις;

-Όχι.

-Νιώθεις άσχημα γι’ αυτό που συνέβη;

-Νιώθω απαίσια. Δεν είμαι περήφανος για τον εαυτό μου. Προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου και να συνεχίσω τη ζωή μου. Θέλω να πιστεύω ότι αν υπάρξει επόμενη φορά θα τα πάω καλύτερα.

-Σκέφτεσαι ποτέ το παιδί σου;

-Προσπαθώ να μην το κάνω.

5ος  μπαμπάς, 30 ετών

-Πόσα παιδιά έχεις;

-Δεν γνωρίζω.

-Στο περίπου;

-3; Πιθανότατα από διαφορετικές μαμάδες.

-Γιατί έφυγες και τα παράτησες όλα;

-Κάποιες από τις σχέσεις μου δεν μου είπαν καν ότι ήταν έγκυος παρά μόνο αφού είχαν γεννήσει. Άλλες με ήθελαν στη ζωή τους άλλες δεν με ήθελαν. Όπως και να έχει δεν είχα καμία διάθεση να πληρώνω για παιδιά που δεν ήθελα. Αυτές τα γέννησαν, ας αποφασίσουν μόνες τους τι θα κάνουν.

Είμαι χρήστης ναρκωτικών. Τι είδους γυναίκα θα ήθελε παιδί μαζί μου;

-Είδες ποτέ τα παιδιά σου;

-Όχι και δεν με νοιάζει. Ούτε τα παιδιά μου θέλω να δω ούτε τις μαμάδες τους.

-Νιώθεις άσχημα γι’ αυτό;

-Λίγο. Μερικές φορές. Τα παιδιά δεν είναι ο λόγος που είμαστε ζωντανοί. Είμαστε εδώ για να διασκεδάζουμε και να περνάμε καλά.

Πηγή: yourtango.com