29χρονος μόνος μπαμπάς υιοθέτησε 5 αδέρφια για να μην αποχωριστεί το ένα το άλλο (photos)

Το να είσαι ανάδοχος/θετός γονιός δεν είναι εύκολο αλλά οι δυσκολίες ξεχνιούνται μπροστά στην ευτυχία ενός παιδιού που βρήκε επιτέλους μία οικογένεια. 

Τα παιδιά που περιμένουν να υιοθετηθούν είναι παιδιά ευάλωτα και σίγουρα το κράτος πρέπει να προσέξει πολύ κατά την επιλογή αφού οι ανάδοχοι/θετοί γονείς πολλές φορές μπορεί να αποδειχθούν εξίσου επικίνδυνοι με τις βιολογικές τους οικογένειες.

Ευτυχώς υπάρχουν και λαμπρά παραδείγματα εκεί έξω όπως είναι ο Robert Carter. O Robert είναι ένας ανάδοχος μπαμπάς από το Οχάιο που μόλις έκανε το τεράστιο βήμα και υιοθέτησε όχι ένα, αλλά 5 παιδάκια που τυγχάνει να είναι και αδέρφια.

Ο ίδιος δόθηκε σε ανάδοχη οικογένεια όταν ήταν 12 ετών και αναγκάστηκε να αποχωριστεί τα 8 αδέρφια του. Οι δύο αυτές εμπειρίες, η είσοδός του δηλαδή στο σύστημα αναδοχής και ο αποχωρισμός από τα αδέρφια του, του άνοιξαν μία πληγή που προσπαθεί ακόμα να κλείσει.

O Robert έγινε ανάδοχος μπαμπάς όταν το Δεκέμβριο του 2018 υιοθέτησε τρία αγοράκια. Όταν ανακάλυψε ότι τα παιδιά του είχαν ακόμα δύο αδερφάκια αποφάσισε να αναλάβει και αυτά για να μην αποχωριστεί το ένα το άλλο.

Μόλις τα κατάφερε πέρασε στο επόμενο βήμα: Δεν του αρκούσε να είναι ανάδοχος μπαμπάς. Ήθελε να τα υιοθετήσει κανονικά και με το νόμο.

«Δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια πώς ήταν αυτή η εμπειρία για μένα. Ήθελα να είναι μαζί, αγαπημένα, να θυμούνται το παρελθόν τους και να σχεδιάζουν το μέλλον τους μαζί. Είναι υπέροχο να τα βλέπω να μεγαλώνουν και να δημιουργούν κοινές αναμνήσεις».

Ο Robert μεγάλωσε τα δικά του αδέρφια ως ο τρίτος μεγαλύτερος από 9 παιδιά.

“Ήμουν εγώ εκείνος που προσπαθούσε να ταΐσει τα αδέρφια του και έβγαινε έξω αναζητώντας τροφή για να επιβιώσουμε. Όταν μπήκα σε αναδοχή, ούτε ήξερα που ήταν τα αδέρφια μου ούτε αν τα φρόντιζαν σωστά. Έτσι ξεκίνησε η κατάθλιψή μου που κράτησε για πολλά χρόνια“.

Η είσοδος στο σύστημα αναδοχής είναι μία τραυματική εμπειρία ανεξάρτητα από το πόσο χρονών είναι ένα παιδί. Το τραύμα εξακολουθεί να υπάρχει και μετά και μπορεί να επιδεινωθεί εάν οι γονείς δεν είναι διατεθειμένοι να το αναγνωρίσουν και δεν προσπαθήσουν να βοηθήσουν το παιδί καθώς μεγαλώνει.

Συχνά οι θετοί γονείς αναμένουν τα παιδιά τους να είναι ευγνώμονα που έχουν την ευκαιρία να ζήσουν σε ένα κανονικό σπίτι αλλά αυτή δεν είναι και η πιο υγιής προσέγγιση. Τα παιδιά αυτά έχουν ζήσει πολλές απώλειες, τις οποίες οι γονείς πρέπει να βοηθήσουν να τις ξεπεράσουν όσο χαρούμενα και αν δείχνουν με το νέο τους σπίτι.

Οι άσχημες αναμνήσεις του Robert επέστρεψαν όταν έγινε ο ίδιος θετός μπαμπάς. Αμέσως μόλις πληροφορήθηκε την ύπαρξη δύο ακόμα αδερφών έκανε ό, τι περνούσε από το χέρι του για να είναι τα 5 αδέρφια μαζί. Τα κατάφερε μέσα σε έξι μήνες.

“Οι γιοι μου δεν μιλούσαν ποτέ για τη μητέρα τους ή τον πατέρα τους παρά μόνο για τις αδερφές τους οπότε ήξερα τι ακριβώς έπρεπε να κάνω“.

Η οικογένεια τελικά επανενώθηκε στο σχολείο που φοιτούν τα δύο κοριτσάκια: «Ήταν τόσο συγκινητική η στιγμή που όλοι κλάψαμε. Κατάλαβα αμέσως ότι έπρεπε να κάνω τα αδύνατα δυνατά να κρατήσω τα αδέρφια μαζί».

Η Marionna και η Makayla μετακόμισαν στο σπίτι του Robert τον Ιανουάριο και ο Robert έγινε επίσημα μπαμπάς και των 5 παιδιών στις 30 Οκτωβρίου του 2020.

Η υιοθεσία έδωσε δύναμη στο Robert καθώς ήρθε σχεδόν δύο χρόνια μετά την απόπειρα μιας πρώτης αλλά αποτυχημένης υιοθεσίας. Η εμπειρία αυτή όπως ο ίδιος είπε ήταν δύσκολο να ξεπεραστεί.

“Μου ράγισε την καρδιά αλλά έπρεπε να συνεχίσω. Μέχρι να έρθει η μεγάλη μέρα σκεφτόμουν “ Τι θα γίνει αν συμβεί κάτι; Τι θα μου πουν;“.  Δεν είμαι ιδιαίτερα ανοιχτός σαν άνθρωπος και ο, τι αισθάνομαι δεν μου αρέσει να το δείχνω. Όταν ολοκληρώθηκε η υιοθεσία ένιωσα τόσο ανακουφισμένος. Ξύπνησα την επόμενη ημέρα και πετούσα στα σύννεφα. Ήταν μία νέα αρχή για όλους μας“.

Ο Robert είπε ότι στο σπίτι του γίνεται κάθε μέρα χαμός, αλλά τουλάχιστον είναι “ωραίος χαμός“.

“Τη λατρεύω αυτή τη φασαρία που γίνεται. Προτιμώ να γίνεται πανικός κάθε μέρα από το να υπάρχει ησυχία και να ξέρω ότι τα αδέρφια είναι χωρισμένα. Άξιζε τον κόπο“.

Όπως όλοι οι γονείς έτσι και εκείνος δεν σταματάει να μιλά για τα παιδιά του: «Είναι τα καλύτερα παιδιά του κόσμου. Ο Kiontae είναι ένα παιδί γεμάτο ενέργεια που του αρέσει να αμφισβητεί τα πάντα. O Giovanni από την άλλη μεριά είναι ένα πολύ γλυκό παιδάκι που του αρέσουν οι αγκαλιές και θέλει να με βοηθάει στα πάντα. Στη Makayla αρέσει πολύ να χορεύει και αγαπά όλα εκείνα τα κοριτσίστικα πράγματα. O Robert είναι ένα πανέξυπνο παιδί που του αρέσουν τα παιχνίδια. Αυτό θέλει να κάνει όταν μεγαλώσει. Να κατασκευάζει παιχνίδια».

H Marionna είναι η μεγαλύτερη από τα πέντε αδέρφια, υπεύθυνη για την τήρηση της τάξης και έχει αναλάβει το μεγάλωμα των αδερφών της:

«Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει μοντέλο, κομμώτρια ή νοσοκόμα. Είναι η μητρική φιγούρα που λείπει στα παιδιά, αλλά προς το παρόν δεν την αφήνω να κάνει τίποτα παραπάνω απ’ ότι πρέπει να κάνει ένα παιδί. Τόσα χρόνια ήταν εκείνη η «μάνα» τους. Τώρα είναι καιρός να ηρεμήσει και να ξαναγίνει παιδί.

Από τότε που υιοθέτησα τα παιδιά ξεπέρασα και την κατάθλιψή μου. Με βοήθησαν και με άλλαξαν με πολλούς τρόπους. Τις προάλλες από το πουθενά η Marionna μπήκε στο δωμάτιό μου, μου είπε ευχαριστώ και με αγκάλιασε. Κάτι τέτοιες στιγμές αισθάνομαι ευγνώμων πού μπόρεσα να σώσω τα παιδιά αυτά και να σταθώ στο πλάι τους».

Πηγή: littlethings.com