Τα παιδιά που μεγαλώνουν με έναν γονέα δεν είναι λιγότερο ευτυχισμένα, σύμφωνα με νέα μελέτη

Μελετητές από το NatCen Social Research, ανακάλυψαν ότι η σύσταση της οικογένειας δεν έχει «καμία σημαντική επίδραση» στην ευτυχία των παιδιών. Αντιθέτως, η ποιότητα των σχέσεων μέσα στο σπίτι είναι που συνδέεται άμεσα με την ευημερία ενός παιδιού.

Τα αποτελέσματα της μελέτης είναι αντίθετα στη κοινή αντίληψη ότι τα παιδιά των διγονεϊκών οικογενειών είναι πιο πιθανό να γίνουν σταθεροί ενήλικες στη ζωή τους απ’ ότι τα παιδιά των “διαλυμένων” οικογενειών.

Οι μελετητές ανέλυσαν τα δεδομένα  ανάμεσα σε 12.877 παιδιά ηλικίας 7 ετών που έζησαν το 2008 στη Μ. Βρετανία. Τα παιδιά αυτά, προέρχονταν από τρία είδη οικογένειας. Εκείνα που μεγάλωναν με τους βιολογικούς τους γονείς, εκείνα που μεγάλωναν με έναν θετό και έναν βιολογικό γονιό και εκείνα που μεγάλωναν με έναν γονιό. Η ερώτηση που τέθηκε σε αυτά τα παιδιά, ήταν “Πόσο συχνά νιώθεις ευτυχισμένος;”.

Το 36% των παιδιών που μεγάλωναν με έναν γονέα απάντησαν “συνέχεια” ενώ το υπόλοιπο 64% απάντησε “μερικές φορές” ή “ποτέ”. Τα ίδια ποσοστά καταγράφηκαν όταν η ερώτηση τέθηκε στα παιδιά που μεγάλωναν στα υπόλοιπα είδη οικογένειας.

Τα αποτελέσματα εν τω μεταξύ ήταν σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητα, όταν άλλοι παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ευημερία ενός παιδιού – ελήφθησαν υπόψη – όπως η κοινωνική τάξη των γονέων τους ή η ευημερία της περιοχής στην οποία ζούσαν.

Η Jenny Chanfreau που ηγήθηκε της μελέτης, ισχυρίζεται ότι “Μία ευτυχισμένη αρμονική οικογένεια, είναι ουσιώδης σημασίας για την ευτυχία ενός παιδιού” προσθέτοντας ότι “Η ποιότητα των σχέσεων στο σπίτι είναι εκείνη που παίζει ρόλο και όχι η σύσταση της οικογένειας”. 

“Το να περνάει καλά ένα παιδί με τα αδέρφια του, να διασκεδάζει με την οικογένειά του τα Σαββατοκύριακα και να έχει έναν γονιό που δεν του φωνάζει, δεν το χτυπάει και δεν το μειώνει, είναι χαρακτηριστικά άμεσα συνδεδεμένα με την ευτυχία του παιδιού” λέει η κυρία Chanfreau.

Η συγκεκριμένη μελέτη έρχεται σε αντίθεση με προηγούμενες που έδειχναν ότι ο διαχωρισμός της οικογένειας είχε καταστροφική επίδραση στα παιδιά. Πιο συγκεκριμένα, μια αντίστοιχη μελέτη που διεξήχθη το 2008 και βασίστηκε σε νούμερα του Γραφείου Εθνικών Μελετών, έδειξε ότι τα παιδιά των οποίων οι γονείς ήταν χωρισμένοι, είχαν 4.5 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν συναισθηματικά προβλήματα απ’ ότι τα παιδιά των οποίων οι γονείς ζούσαν μαζί, κάτι που απ’ ότι φαίνεται δεν ισχύει σήμερα.

Πηγή: http://www.independent.co.uk/