Το παιδί μου όποτε φεύγει απ’ τον μπαμπά της, ουρλιάζει και γαντζώνεται πάνω του. Μήπως δεν το κάνω ευτυχισμένο;

Καλημέρα σας. Έχω ένα κοριτσάκι 5 χρόνων… Το τελευταίο διάστημα θέλει να είναι συνέχεια στου μπαμπά της και στην μητέρα του πρώην συντρόφου μου… Οπότε πάω να τη πάρω κλαίει ουρλιάζει γατζωνεται απάνω τους και δεν θέλει να ρθει μαζί μου.  Εχθές την πήρα με το ζόρι από την πρώην πεθερά μου και με πήρε τηλ ο πρώην άντρας μου και η μικρή έκλαιγε και την άκουσε και ήρθε και την πήρε γιατί δεν ήθελε να την ακούει έτσι… Οπότε μου ζητούσε η μικρή να πάει στον μπαμπά της, εγώ την άφηνα δεν είχα πρόβλημα να περνάει περισσότερο χρόνο μαζί του πέρα από αυτό που είχαμε συμφωνήσει όταν χωρίσαμε.

Όλοι οι δικοί μου, μου λένε ότι είναι λάθος να πηγαίνει εκεί το παιδί και να κάθεται και μια εβδομάδα και ότι στο τέλος δεν θα με θέλει εμένα καθολου. Στεναχωρηθηκα πολύ πρώτον που την πήρα με το ζόρι κι έκλαιγε τόσο πολύ αλλά όλοι μου λένε ότι αυτό είναι το σωστό και ας κλαίει θα της περάσει.

Δεν ξέρω τι να κάνω… Μήπως το παιδί μου, όντως δεν θέλει να ειναι μαζι μου γιατί δεν το κάνω ευτυχισμένο;

Απαντά η κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια κυρία Μαρίνα Μόσχα

Είναι έκδηλη η ανησυχία και η αγωνία σας για την μικρή και το πως νιώθει για εσάς.

Άλλαξε κάτι το τελευταίο διάστημα που θέλει να βρίσκεται περισσότερο με τον μπαμπά και τη γιαγιά της; Πιστεύετε οτι εσείς δεν έχετε κάνει κάτι καλά και γι αυτό “δεν σας θέλει”; Πως ξεκίνησε όλο αυτό; Μήπως είστε πιο αυστηρή μαζί της ή νιώθει οτι ο μπαμπάς με την γιαγιά της κάνουν τα χατίρια; Μήπως νιώθει να βαριέται όταν βρίσκεται μαζί σας; Κάνετε πράγματα που την διασκεδάζουν μαζί; Πως είναι η σχέση σας; Πριν πόσο καιρό χωρίσατε; Οι λόγοι που χωρίσατε; Καυγαδίζατε αρκετά και αν ναι, ποιος “ακουγόταν” περισσότερο; Η σχέση με την πεθερά σας;

Αυτές και άλλες ερωτήσεις θα ήταν χρήσιμες για να έχω μία πιο ξεκάθαρη εικόνα. Αν για παράδειγμα, χωρίσατε πρόσφατα και νιώθει η μικρή οτι εσείς το επιλέξατε μπορεί γι αυτό να θέλει να είναι με τον μπαμπά της, ή αν έγινε το αντίθετο και βιώνετε το πένθος του χωρισμού, ίσως της είναι δύσκολο να σας βλέπει στενοχωρημένη, κλπ. Όλα αυτά βέβαια είναι υποθέσεις – όχι πραγματικοί λόγοι – εφόσον δεν έχω ένα καλό ιστορικό της κατάστασης.

Είναι γεγονός πως τα κορίτσια έχουν μεγαλύτερη αδυναμία στο μπαμπά τους όπως και τα αγόρια στη μαμά τους.

Καλό θα είναι να μιλήσετε με τον πρώην σύζυγο ώστε να δείτε τι συμβαίνει – αν έχετε καλές σχέσεις οι δυο σας. Ακόμα και αν δεν έχετε όμως, οφείλετε να βρείτε έναν κοινό χώρο για διάλογο για το καλό του παιδιού σας. Με το να ενοχοποιείτε τον εαυτό σας χωρίς να αλλάζει τίποτα, δεν ωφελεί.
Η βοήθεια ειδικού σε τέτοιου είδους θέματα θα φαινόταν χρήσιμη καθώς θα καθάριζε το τοπίο.

Με εκτίμηση