Με τον άντρα μου παίρνουμε διαζύγιο. Πώς να ρυθμίσουμε την επικοινωνία με τα παιδιά ώστε να μην πληγωθούν;

Είμαι 36 χρονών. Εδώ και 2 χρόνια, στο γάμο μου δεν υπάρχει καμία συναισθηματική ή σωματική επαφή κι έτσι αποφάσισα να χωρίσω. Και λέω αποφάσισα, γιατί ο άντρας μου δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να παραμείνει σε ένα πεθαμένο γάμο, αρκεί να “κρατιόταν η οικογένεια”.

Προσωπικά, θεωρώ χειρότερο να έχουν τα παιδιά μου ως πρότυπο ζευγαριού 2 ξένους, που, είτε αγνοούν ο ένας τον άλλον, είτε μαλώνουν. Η διαδικασία του συναινετικού διαζυγίου είναι ακόμα στην αρχή και ανησυχώ πολύ σε σχέση με το “σχήμα επικοινωνίας,” στο οποίο θα καταφύγουμε, ώστε η αναστάτωση των παιδιών να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη. Το ενδεχόμενο να είναι τα παιδιά μαζί μου και να πηγαίνουν στον πατέρα τους κάθε δεύτερο σαββατοκύριακο, το αποκλείω γιατί θεωρώ ότι, λόγω ηλικίας και φύλου, τον χρειάζονται και στην καθημερινότητα τους. Το μια βδομάδα στον έναν και μια στον άλλο γονιό, το θεωρώ υπερβολικό διάστημα να είναι ο καθένας μας μακριά απ τα παιδιά. Τί κάνουμε;

Χωρίζουμε τη βδομάδα 3 μέρες στον έναν, 2 στον άλλον και τα σαββατοκύριακα εναλλάξ; Πόσο “νομαδική” αίσθηση μπορεί να έχει αυτό για τα παιδιά και τελικά πόσο θα μπορούσε να βλάψει την αίσθηση ηρεμίας, σταθερότητας και ασφάλειας που θα έπρεπε να τους εμπνέει το σπίτι τους;

Θα εκτιμούσα οποιαδήποτε γνώμη, ιδέα ή άλλη λύση, βασισμένη στο καλύτερο συμφέρον των παιδιών.

Απαντάει η σύμβουλος ψυχικής υγείας κυρία Ίρις Κρέμερ

Σε ένα διαζύγιο όλα αλλάζουν. Τα παιδιά δεν έχουν την επιλογή να κρατήσουν τους γονείς μαζί, παρόλο που ενδεχομένως να το επιθυμούν, όμως σε πολλές περιπτώσεις είναι καλύτερο δυο γονείς χώρια και τα παιδιά να ζουν σε ένα ήρεμο περιβάλλον παρά σε ένα σπίτι που μοιάζει με πεδίο πολέμου και υπάρχει ψυχρότητα. Οι αλλαγές είναι μεγάλες για όλους και χρειάζονται χρόνο. Όλα τα μέλη της οικογένειας πρέπει να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση, στις νέες συνθήκες. Στην περίπτωση των ανήλικων παιδιών, σε ένα συναινετικό διαζύγιο που επικρατεί ηρεμία και το ζευγάρι μπορεί να επικοινωνήσει και να συνεννοηθεί, οι γονείς είναι αυτοί που αποφασίζουν για την επικοινωνία των παιδιών με τους δύο γονείς. Όχι, δεν είναι επιβλητικό. Φυσικά οι γονείς οφείλουν να ακούσουν και τις ανάγκες των παιδιών τους όταν αυτές εκφράζονται και να τις ενσωματώσουν στην ζωή του παιδιού. Είναι σημαντικό όμως να πούμε ότι τα παιδιά, όσο πιο μικρά τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη, στηρίζονται στους γονείς τους για την πιο εύρυθμη και ομαλή καθημερινότητα στη ζωή τους, καθώς μόνα τους δεν μπορούν απόλυτα να διαμορφώσουν μια δομημένη και ισορροπημένη καθημερινότητα. 

Τα παιδιά έχουν ανάγκη την σταθερότητα σαν έννοια στην ζωή τους. Μια αλλαγή ανατρέπει την ως τώρα σταθερά τους, αλλά μόλις καταφέρουν να προσαρμοστούν στην νέα τους ζωή θα ξαναβρούν την σταθερότητα και την συνέπεια της δομής που έχουν ανάγκη στην νέα κατάσταση. Η σταθερότητα λοιπόν, δεν είναι μόνο όταν οι γονείς είναι κάτω από την ίδια στέγη, αλλά όταν το καινούριο πρόγραμμα της καθημερινότητας τηρείται και από τις δύο πλευρές χωρίς εντάσεις. Οι μέρες επικοινωνίας των παιδιών με τον καθένα από εσάς θα χωριστούν και τα παιδιά πρέπει να ενημερωθούν πλήρως και αναλυτικά για το που, πότε και με ποιον θα ξυπνούν, θα κοιμούνται, θα πηγαίνουν σχολείο και θα ψυχαγωγούνται. Αυτή θα είναι η νέα τους σταθερά και σε μικρές ηλικίες, με την βοήθεια και την συνέπεια των γονιών στη νέα σταθερά, τα παιδιά μπορούν πολύ  πιο σύντομα απ’ότι φανταζόμαστε εμείς οι ενήλικες να προσαρμοστούν. 

Όσον αφορά την επικοινωνία των παιδιών σας στην περίπτωσης σας, αν τα παιδιά σας είναι σε προσχολική ηλικία ή πρώτα χρόνια σχολείου, καλό είναι τις μέρες του σχολείου να βρίσκονται και τα δύο στο ίδιο σπίτι κάθε εβδομάδα και τα Σαββατοκύριακα να τα περνούν με τον άλλο γονιό. Αυτό γιατί σε αυτές τις ηλικίες που τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο, πρέπει να υπάρχει μια σταθερότητα όσον αφορά το περιβάλλον που τρώνε, διαβάζουν και έχουν τα πράγματα που χρειάζονται για το σχολείο τους. Πολύ συχνά παιδιά που ζουν μεσοβδόμαδα εναλλάξ στους δύο γονείς χάνουν τα βιβλία τους, τα τετράδια τους και γενικά πρέπει κάθε μέρα να προσαρμόζονται σε άλλο περιβάλλον για την μελέτη τους. Αυτό τα δυσκολεύει πολύ και επηρεάζει την απόδοση τους στο σχολείο. Καλό είναι λοιπόν στην περίπτωση σας ο ένας γονιός να έχει τα παιδιά στο σπίτι του σταθερά τις σχολικές ημέρες και τις υπόλοιπες να τις περνούν με τον άλλο γονιό κάθε εβδομάδα. Τα παιδιά στην αρχή θα δυσκολευτούν, όπως και ένας ενήλικας δυσκολεύεται στις αλλαγές, όμως αν νιώσουν οτι οι γονείς τους παραμένουν σταθεροί στο νέο πρόγραμμα και είναι συνεπείς σε αυτά που τους λένε και υπόσχονται, τότε θα βρουν τους ρυθμούς τους και θα προσαρμοστούν πλήρως.

Όσο για το ποιος θα είναι αυτός που θα τα φροντίζει τις καθημερινές και ποιος τα Σαββατοκύριακα, θεωρώ ότι εδώ πρέπει να σκεφτείτε βάσει της καθημερινότητας και των υποχρεώσεων του καθενός σας, δηλαδή ποιος έχει την δυνατότητα, ικανότητα και χρόνο να φροντίζει το φαγητό τους, τον ύπνο τους, την προετοιμασία τους για το σχολείο και την έγκαιρη παρουσία τους εκεί. 

Ίριδα Κρέμερ
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Τηλέφωνο: 2130049125
E-mail: irisEcremer@gmail.com
Web: http://lifemade.gr/

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!