Ο πρώην μου μαθαίνει στον γιο μας πώς να είναι άντρας

Ο 12χρονος γιος μου έχει μακριά μαλλιά και οι δύο καλύτερές του φίλες είναι κορίτσια. Του αρέσει να ακούει και να χορεύει hip hop, να ζωγραφίζει, να παίζει πιάνο και να διαβάζει. Του αρέσει ο αθλητισμός ή μάλλον η ιδέα του αθλητισμού αλλά ποτέ δεν ήταν πολύ καλός σε κάποιο άθλημα. Διαφέρει από τα άλλα παιδάκια από την άποψη ότι του αρέσει η πολιτική, η ιστορία και όχι τα αθλητικά ή τα βιντεοπαιχνίδια. Προσπαθεί να κάνει παρέα και με αγόρια αλλά με κανένα δεν έχει ταιριάξει ιδιαίτερα μέχρι στιγμής.

Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με όλα τα παραπάνω. Ίσα-ίσα που είμαι πολύ περήφανη για το γιο μου. Το πρόβλημα το έχει ο μπαμπάς του, ο οποίος είναι της άποψης ότι πρέπει να γίνει πιο «αγόρι»,  ό, τι και αν αυτό συνεπάγεται. Ο πρώην άντρας μου αγαπά το γιο μας, αυτό το ξέρουμε όλοι, και το παιδί αγαπάει το μπαμπά του, αλλά αυτή του η συμπεριφορά προκαλεί μεγάλη τριβή ανάμεσα μας αλλά και ανάμεσά τους και πολύ φοβάμαι ότι στην πορεία θα εξελιχθεί εις βάρος του παιδιού.

Ο πρώην μου λέει συχνά στο παιδί ατάκες όπως «πρέπει να κάνεις παρέα μόνο με αγόρια» ή «πάμε να κουρευτείς σαν τα άλλα αγόρια» ή «γιατί δεν πας ποδόσφαιρο αντί να παίζεις πιάνο».

Του έχω πει χιλιάδες φορές ότι πρέπει να σταματήσει να πιέζει το παιδί. Του έχω πει ότι με τα λόγια του δεν πρόκειται να αλλάξει το πώς αισθάνεται ή συμπεριφέρεται ο γιος μας. Δυστυχώς δεν είναι από αυτούς που θα με ακούσουν. Στην καλύτερη περίπτωση θα μου κλείσει το τηλέφωνο και στη χειρότερη θα μου επιτεθεί φραστικά.

Έχουμε ένα παιδί που είναι σίγουρο για τον εαυτό του, μία μητέρα που το αποδέχεται όπως είναι και έναν πατέρα που προσπαθεί να το «καλουπώσει» με βάση την εικόνα που έχει στο μυαλό του για το πώς “πρέπει” να είναι ένα αγόρι.

Δεν έχει κακές προθέσεις. Δεν θέλει να κοροϊδεύουν το γιο του ή να πέσει θύμα bullying. Δεν θέλει να θεωρούν το γιο του παράξενο ή αλλοπρόσαλλο και να τον αποφεύγουν. Μέχρι εκεί τον καταλαβαίνω. Ούτε εγώ θέλω να αποφεύγουν το παιδί μου ή να το εκφοβίζουν.

Η ειρωνεία όμως και αυτό που ο πρώην μου αρνείται να δει είναι ότι συμπεριφέρεται στον γιο μας ακριβώς όπως δεν θέλει να τον αντιμετωπίζουν. Όλες οι συμβουλές και η καθοδήγησή του στέλνουν στο παιδί ακριβώς το ίδιο μήνυμα που στέλνει κάποιος που κάνει bullying: Δεν είσαι αρκετά καλός.

Επίσης πιστεύω ότι ο πρώην μου με τη συμπεριφορά του προσπαθεί να «κρύψει» έναν άλλο μεγάλο του φόβο: ότι ο γιος μας ίσως να είναι ομοφυλόφιλος. Δεν είναι κάτι που μου έχει πει ούτε καν το έχει υπονοήσει αλλά ξέρω ότι αυτό σκέφτεται. Όσο ήμασταν παντρεμένοι και πριν γίνουμε γονείς μου είχε εκμυστηρευτεί πολλές φορές το φόβο του μήπως κάποτε τα παιδιά του γίνουν ομοφυλόφιλα και ξέρω ότι είναι κάτι που μέσα του φοβάται πολύ. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε είναι οι άλλοι να σκέφτονται και να μιλούν για το παιδί του με τον τρόπο που εκείνος σκεφτόταν και μιλούσε για τους ομοφυλόφιλους, γι’ αυτό το λόγο προσπαθεί να «πλάσει» το γιο μας και να τον μετατρέψει σε κάτι που δεν είναι και έτσι το χάσμα μεγαλώνει.

Τα παιδιά δεν θα γίνουν ποτέ αυτό που θέλουμε εμείς να είναι και μισώ που δεν μπορώ να δώσω στον πρώην μου να το καταλάβει. Μπορούμε να διαμορφώσουμε συγκεκριμένες συμπεριφορές, όπως είναι η καλοσύνη, η ενσυναίσθηση και η ηθική αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός παιδιού. Απλά δεν γίνεται. Δεν μπορείς να αναγκάσεις ένα δειλό, μαζεμένο παιδί με καλλιτεχνική φλέβα να παίξει ποδόσφαιρο ή να τσακώνεται με τα άλλα αγόρια. Στο παιδί μου αρέσει να παρακολουθεί ποδόσφαιρο, αλλά δεν του αρέσει να παίζει. Προσπαθήσαμε. Και οι δύο προσπαθούσαμε επί πολλά χρόνια. Το μόνο που έκανε ήταν να κάθεται στον πάγκο και όταν ο προπονητής τον έβαζε να παίξει οι υπόλοιποι έκαναν παράπονα για τις άσχημες επιδόσεις του μέχρι που ήρθε και μου είπε ότι δεν θέλει να παίξει ξανά.

Το παιδί μου είναι αυτό που είναι. Ξέρει ποιος είναι και δεν θέλει να το αλλάξει γιατί του αρέσει αυτό που βλέπει. Βλέπω όμως πως συμπεριφέρεται μπροστά στο μπαμπά του. Δεν είναι ο εαυτός του. Είναι πιο ήσυχος. Τον φοβάται και φτιάχνει τα μαλλιά του με τέτοιο τρόπο που δεν κρύβουν το πρόσωπό του έτσι ώστε ο μπαμπάς του να μην αρχίσει τη γκρίνια και τις απειλές ότι θα του τα κόψει. Μιλάει συνέχεια για τους φίλους που δεν έχει γιατί ξέρει τι θα γίνει αν πει ότι δεν έχει φίλους. Τον βλέπω να προσπαθεί να εντυπωσιάσει το μπαμπά του με τις δεξιότητές του στο πιάνο για να αντισταθμίσει τους άλλους τομείς στους οποίους δεν είναι καλός και ο πρώην μου χαίρεται και νιώθει περήφανος για το ταλέντο του παιδιού του μεν, αλλά εξακολουθεί να γκρινιάζει για όλα τα άλλα με τα οποία δεν ασχολείται.

Είναι σαφές σε όλους μας ότι στα μάτια του πρώην άντρα μου ο γιος μου έχει σοβαρές «ελλείψεις» και αυτό με στεναχωρεί πολύ, όχι τόσο για το παιδί όσο για τον πρώην μου. Ο γιος μου είναι σίγουρος για τον εαυτό του και θα συνεχίσω να ενισχύω την εμπιστοσύνη του και να τον διαβεβαιώνω ότι είναι μία χαρά όπως είναι. Αυτός που χάνει είναι ο πρώην μου. Χάνει χρόνο με το παιδί του προσπαθώντας να το αλλάξει. Χάνει χρόνο με το παιδί του αντί να είναι δίπλα του και να το αγαπά άνευ όρων. Χάνει χρόνο μαζί του αντί να το δεχτεί και να το υποστηρίξει.

Και ο γιος μου όμως χάνει κάποια πράγματα. Έχει την υποστήριξη μου αλλά θέλει και την υποστήριξη και την έγκριση του μπαμπά του και παρόλο που ο πρώην μου αγαπά πολύ το γιο του και του το λέει συχνά, συνεχίζει τη γκρίνια για το τι πρέπει να κάνει βάσει του φύλου του και κάνει το παιδί να αισθάνεται ότι αυτή η αγάπη του δίδεται υπό κάποιους όρους.

Θα συνεχίσω να πιέζω τον πρώην μου για χάρη του παιδιού μας. Δεν θέλω η ρωγμή στη σχέση τους να μεγαλώσει κι άλλο. Ήδη είμαι εγώ η μοναδική, στην οποία έρχεται ο γιος μου για συμβουλές ή όταν απλά θέλει να μιλήσει. Ήδη ο πρώην μου έχει χάσει αρκετά κεφάλαια. Υπό άλλες συνθήκες θα ήμουν ευτυχισμένη που είμαι εγώ ο αγαπημένος του γονέας αλλά τώρα όχι. Όχι εις βάρος της σχέσης του παιδιού με το μπαμπά του.

Πηγή: scarymommy.com